รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 384

สีจิ่วเฉินตกใจเล็กน้อย “ลูกค้าที่เธอไปพบไม่ใช่ว่าคุณเป็นคนคุยเองเหรอ”

“ไม่ใช่ค่ะ! ฉันถามพี่เหมยแล้ว พี่เขาบอกว่าเดิมทีเป็นลูกค้าของหลินจิงจิง แค่เป็นเพราะลูกค้าถูกใจการออกแบบของฉันถึงได้ให้ฉันไปคุย บังเอิญว่าลูกน้องของสีรุ่ยหมิงลักพาตัวฉันที่ที่จอดรถของร้านกาแฟที่พวกเรานัดกัน” สายตาของถังจือซย่าแสดงให้เห็นถึงความสับสน “พวกเขารู้ได้อย่างไรว่าฉันจะไปที่ร้านกาแฟนั่น และจะจอดรถที่ที่จอดรถนั้น”

คิ้วของสีจิ่วเฉินขมวดแน่น “หลินจิงจิงเป็นลูกสาวแท้ๆของเพื่อนสนิทของพ่อผมที่ชื่อหลินจิ่นตอนเขายังมีชีวิตอยู่และเลี้ยงดูในต่างประเทศ หลินจิ่งเป็นผู้ใหญ่ที่ผมนับถือ ผมได้ยินคุณย่าผมบอกว่าตอนที่พวกเขายังหนุ่มไปมาหาสู่กันอย่างดี”

“เธอเป็นลูกแท้ๆ?” ถังจือซย่าขมวดคิ้ว แน่นอนว่าไม่ได้ว่าดูเพียงแค่นี้

“หลินจิ่นขอให้ผมดูแลเธอให้ดี เรื่องของลูกค้าครั้งนี้ผมกลับไปจะไปเช็คให้” สีจิ่วเฉินไม่อยากสะเพร่า

ไม่อยากให้เธอพบกับอันตรายอื่นๆอีก

“ดี!” ถังจือซย่าพยักหน้า เห็นว่าถึงเวลาเวลากินข้าว เธอเองก็หิวแล้ว

“ใกล้ๆนี้มีร้านอาหารร้านหนึ่ง พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ กินข้าวเสร็จแล้วคุณก็กลับไปทำงานเถอะ โอเคไหมคะ” ถังจือซย่าหันไปถามเขาราวกับว่าเขาทำเรื่องยากสำเร็จไปอีกเรื่องแล้ว และยังขอให้เขาออกไปอีก

สุดท้ายสีจิ่วเฉินทนไม่ได้ที่จะเห็นท่าทีเธอแบบนี้ เขายิ้มอย่างฝืนๆ “ดี กินเสร็จแล้วผมจะไป”

ทั้งสองคนออกไปกินข้าว บานหน้าต่างที่ห้องทำงานชั้นสามคังเฮ่าเซวียนเห็นรถของสีจิ่วเฉินแล่นออกไป มือของเขาก็กำหมัดแน่น

ในสายตาของเขารูปลักษณ์ของถังจือซย่าด้เปลี่ยนไปแล้ว ที่แท้ถังจือซย่าก็เป็นเหมือนที่ถังชิงชิงพูดไว้ ที่รักแค่คนมีเงิน สำหรับเธอแล้วผู้ชายธรรมดาอย่างเขาไม่เข้าตาเลยสักนิด

ในร้านอาหาร

ขณะที่ถังจือซย่ากำลังสั่งอาหารจดจ่ออยู่กับระดับความเผ็ด ราวกับว่าในชีวิตนี้เธอได้ดูแล้วผู้ชาคนนี้อย่างไม่รู้ตัวไปแล้ว

แต่ผู้ชายที่ได้กำลังได้รับการดูแลจากเธอนั้นดวงตาแสดงถึงความอ่อนโยน สดชื่นขึ้นเป็นพิเศษ

บริกรเดินจากไปภายในห้องส่วนตัวก็เงียบสงัด ถังจือซย่าชนเข้ากับชายที่กำลังดื่มชาพร้อมทำท่าหรี่ตามองเธออย่างฉับพลัน

ทำให้ถังจือซย่าใจลอยไปแวบหนึ่ง สายตาของผู้ชายคนนี้เหมือนกับมีเวทย์มนต์ทำให้ผู้คนมีความสุขอันแสนหวาน

ถังจือซย่ายกมือขึ้นมาบัง “หยุดมองได้แล้วค่ะ”

“ผมมองว่าที่ภรรยาของผมผิดกฎหมายหรือไง” ชายหนุ่มหัวเราะอย่างเย็นชา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว