รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 394

ถังจือซย่าหาแบบร่างของเธอเจอแล้ว เธอหยิบขึ้นมาวางบนโต๊ะ “นี่คือแบบร่างแรกของฉัน เพียงแค่ไม่มีหลักฐานที่ยืนยันว่าฉันไม่ได้ลอกเลียนผลงาน”

เพราะเวลาที่บริษัทยืนยัน คือเวลาที่นำเข้าระบบ และเห็นชัดว่าอีกฝ่ายเอาชนะเธอไปแล้ว

“ผมเชื่อคุณ” สายตาที่ลึกซึ้งของสีจิ่วเฉิน เป็นความมั่นใจให้เธอ

ถังจือซย่ายิ้มเจื่อน “คุณเชื่อฉันขนาดนั้น?”

“ผมไม่เชื่อผู้หญิงของผม จะให้ผมไปเชื่อใคร” สีจิ่วเฉินสายตาหนักแน่น

ถังจือซย่าชะงักเล็กน้อย คำพูดของเขาเพิ่มความมั่นใจให้กับเธอมาก

“ขอบคุณ ตอนนี้ฉันต้องตรวจสอบเรื่องนี้อย่างจริงจัง ดูว่าใครขโมยแบบร่างของฉันไปให้บริษัทฝ่ายตรงข้าม” ถังจือซย่าพูดจบ ก้มหน้าลงมองแบบร่างของตัวเอง

นี่เป็นงานออกแบบที่เธอภาคภูมิใจมากชิ้นหนึ่ง ตอนนี้ กลับถูกอีกฝ่ายครอบครอง และยังแว้งกัดเธอ อธิบายความรู้สึกไม่ถูก

“สืบหาตัวคนนี้ ผมจัดการแทนคุณ”สีหน้าของสีจิ่วเฉินหนักขึ้น กล้าแตะต้องผู้หญิงของเขา ใช้ชีวิตเบื่อแล้วใช่ไหม

ถังจือซย่าเงยหน้ามองเขา ก็ได้ยินเขาพูดต่อ “และก็คนที่ใส่ร้ายบริษัทอัญมณีของคุณ ก็ต้องได้รับบทเรียนอย่างหนัก”

ถังจือซย่า “…”

สัมผัสที่หกบอกเธอว่าบริษัทนั้นแย่แล้ว

“เอาล่ะ ตรวจสอบก่อนเถอะ ! ”ถังจือซย่าตัดสินใจขอดูกล้องวงจรปิดในห้องทำงานก่อนค่อยว่ากัน

ห้องพนักงานรักษาความปลอดภัยค้นวิดิโอในช่วงเวลานั้นออกมาอย่างแข็งขัน ส่งเข้าในคอมของถังจือซย่า สีจิ่วเฉิน หลี่เหมยล้วนดูเป็นเพื่อนเธออยู่ที่นี่

วินาทีนี้ ไอ้หย่าที่นั่งอยู่ในห้องทำงานรู้สึกกังวลขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เธอไม่คิดว่าสีจิ่วเฉินจะเข้ามาร่วมด้วย นี่ทำให้เธอปวดประสาทมาก