รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 404

เมื่อได้ยินคำพูดที่อบอุ่นหัวใจของเธอ หลินจิ่นก็กล่าวคำขอบคุณ “ขอบคุณคุณถังที่เป็นห่วง”

ถ้าไม่ใช่เพราะสีรุ่ยหมิงข่มขู่จะเอาชีวิตลูกชายของเขา เขาไม่มีทางทำแบบนี้กับสีจิ่วเฉินหรอก เขาอับจนหนทางแล้วจริงๆ!

เขารู้ทั้งรู้ว่าหลินจิงจิงคิดไม่ซื่อกับสีจิ่วเฉิน แต่กลับพูดอะไรไม่ได้

“จิ่วเฉิน หญิงสาวข้างๆ นายสวยมาก นายต้องจับไว้ให้มั่นล่ะ”

“ดื่มเหล้ามงคลเมื่อไร ผมจะเชิญคุณลุงแน่นอนครับ” สีจิ่วเฉินตอบด้วยรอยยิ้ม

ใบหน้าของถังจือซย่าร้อนผ่าวๆ ผู้ชายคนนี้กำลังพูดอะไร!

“ได้เลย ฉันไปแน่นอน คืนนี้สนุกให้เต็มที่เลยนะ”

เมื่อการประมูลครั้งแรกเริ่มขึ้น สีจิ่วเฉินประมูลสร้อยข้อมืออัญมณีชุดหนึ่งให้คุณย่าด้วยราคาสามล้าน ถังจือซย่าที่อยู่ข้างๆ แอบส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างตื่นเต้น

ทันทีหลังจากนั้น สีจิ่วเฉินก็สนใจของโบราณอีกชิ้นหนึ่ง จึงประมูลให้คุณย่าด้วยราคาแปดล้าน

ถังจือซย่ากลืนน้ำลายอีกครั้ง เวลาที่ผู้ชายคนนี้ประมูลของเหล่านี้ให้ความรู้สึกเหมือนกับเธอกำลังเดินซื้อของในร้านทุกอย่างยี่สิบเลย

ไม่กะพริบตาสักนิด

“หากมีของเธอชอบ ยกป้ายขึ้นก็พอ” สีจิ่วเฉินก้มศีรษะลงพูดกับเธอ แต่เพราะสมบัติที่นำมาประมูลส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่ผู้สูงอายุชอบ ดังนั้น เขาจึงไม่ได้ประมูลอะไรให้เธอ

ถังจือซย่ารีบโบกมือปฏิเสธ “ไม่ต้องหรอก ขอบคุณนะคะ”

เธอทำใจซื้อไม่ลงหรอก

“เธอก็แค่คิดว่าฉันเป็นสามีของเธอและใช้เงินของฉันด้วยความสบายใจก็พอ” สีจิ่วเฉินปลอบโยนเธอ

“ติดสินบนเหรอ แบบนั้นไม่ดีหรอก” ถังจือซย่าส่ายศีรษะ

“ยังไงอนาคต เธอก็เป็นผู้หญิงของฉันอยู่ดี แค่สนุกกับมันล่วงหน้าเท่านั้น” ชายหนุ่มพูดอย่างมั่นใจ

เธอไม่รู้จริงๆ ว่าเขาเอาความมั่นใจมาจากไหนที่ว่าเธอจะอยู่กับเขาแน่นอนในอนาคต แต่ต้องขอบอกเลยว่าผู้ชายที่มีความมั่นใจแบบนี้ดูหล่อมากจริงๆ

ถังจือซย่าเห็นหลินจิงจิงที่นั่งอยู่เบาะหน้าหันมามองสีจิ่วเฉินอย่างหยาดเยิ้มอยู่หลายครั้ง ท่าทางเย้ายวนของเธอชัดเจน