มีเพียงเครื่องดื่มจากหลินจิ่นเท่านั้น เขาถึงจะไม่สงสัย หลินจิงจิงนั่งอยู่ที่อื่น แต่สายตาจ้องตรงไปที่สีจิ่วเฉิน เธอต้องแน่ใจว่าเขาดื่มหมด
ปริมาณยาที่หลินจิงจิงใส่ค่อนข้างรุนแรง และยานี้มีลักษณะพิเศษอีกอย่างคือสามารถทำให้ผู้คนสลบ ได้ชั่วคราว แต่หลังจากนั้นจะมีความต้องการอย่างรุนแรงเช่นกัน
หลินจิงจิงส่งผู้หญิงอีกคนเข้าหาถังจือซย่า เธอพูดกับถังจือซย่าอย่างสุภาพว่า “คุณถังคะ ได้ยินมาว่าคุณเป็นนักออกแบบที่หอรุ่ยเป่า ฉันขอคุยกับคุณสักครู่ได้ไหมคะ”
ถังจือซย่ามองผู้หญิงคนนั้น เธอไม่อาจปฏิเสธได้จึงพยักหน้า ผู้หญิงคนนั้นลากเธอไปที่ทางเดินด้านข้างและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คือแบบนี้ค่ะ ฉันชื่นชมผลงานการออกแบบของคุณ อยากจะสั่งชุดเครื่องประดับจากคุณ ไม่รู้ว่าคุณมีเวลาไหมคะ”
“ฉันไม่ได้ทำงานที่หอรุ่ยเป่าแล้วค่ะ แต่ฉันสามารถแนะนำคนเก่งๆ ให้คุณได้” ถังจือซย่าเต็มใจหาออเดอร์ให้หอรุ่ยเป่า แม้ว่าเธอจะไม่ได้ทำที่นั่นแล้ว แต่เธอยังสนับสนุนงานของหลี่เหมย
ในขณะนี้ในห้องจัดเลี้ยง สีจิ่วเฉินรับแก้วไวน์มาจากหลินจิ่นแล้ว หลังจากที่เขาพูดปรับทุกข์จบก็พูดกับสีจิ่วเฉินว่า “จิ่วเฉิน มา พวกเราดื่มกัน คืนนี้ฉันมีความสุขมาก”
ในฐานะผู้อ่อนอาวุโส สีจิ่วเฉินต้องดื่มไวน์หมดแก้วเพื่อให้เกียรติ หลินจิ่นเองก็ดื่มจนหมด ดังนั้น สีจิ่วเฉินจึงแหงนหน้าขึ้นและกระดกจนหมดแก้ว
เมื่อดื่มเสร็จแล้ว หลินจิ่นก็พูดกับเขาว่า “ฉันมีบางอย่างจะบอกนาย ขึ้นไปที่ห้องวีไอพีชั้นบนด้วยกันสิ”
สีจิ่วเฉินมองไปทางถังจือซย่าและเห็นว่าเธอกำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาจึงตามหลินจิ่นขึ้นไปข้างบน
เมื่อหลินจิงจิงเห็นว่าเขาดื่มไวน์หมดแก้ว หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดแผนการของเธอก็กำลังจะสำเร็จ และคืนนี้ ผู้ชายคนนี้จะเป็นของเธอ
หลินจิงจิงตั้งหน้าตั้งตารอคอยสมรรถนะในคืนนี้ของสีจิ่วเฉินเป็นพิเศษ แม้ว่ายาจะทำให้เขาต้องหมดสติไปครู่หนึ่ง แต่ผลหลังจากฟื้นขึ้นมานั้นจะดีมาก เธอจะได้เสพสุขกับบริการจากชายหนุ่มคนนี้อย่างล้นเหลือแน่นอน
ขณะที่หลินจิงจิงกำลังรู้สึกขนลุกไปทั้งร่างกาย เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและออกคำสั่งกับอีกฝ่าย “ไล่เธอออกไปได้แล้ว”
ถังจือซย่ากำลังคุยกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องเครื่องประดับ จู่ๆ ก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนเข้ามาและบอกกับถังจือซย่าว่า “คุณครับ ต้องขอประทานโทษด้วย พวกเราเช็คแล้วไม่มีชื่อคุณในรายนามผู้ถูกเชิญ รบกวนคุณออกไปด้วยครับ”
“ขอโทษค่ะ ฉันมากับประธานสี ไม่ได้อยู่ในรายชื่อค่ะ” ถังจือซย่าอธิบาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...