ขอเพียงแยกถังจือซย่าออกจากสีจิ่วเฉินได้ จะยังมีอะไรที่เธอทำไม่ได้อีกล่ะ
ขณะนั้น โทรศัพท์มือถือของถังชิงชิงก็ดังขึ้นเธอหยิบขึ้นมาดู เป็นข้อความที่คังเฮ่าเซวียนส่งให้เธอ [คืนนี้มาที่บ้านของฉัน]
ถังชิงชิงได้รับข้อความนี้ ก็ยิ้มมุมปาก [ได้เ!]
ตอนนี้เธอคบหากับคังเฮ่าเซวียนแล้ว ความสัมพันธ์ของทั้งสองพัฒนาอย่างรวดเร็ว พวกเขานอนด้วยกันมานานแล้ว
เมื่อถังชิงชิงออกจากบ้าน ซ่งซานก็เข้านอนแล้ว ก่อนที่เธอจะเข้านอน เธอได้หยิบนาฬิกาออกมาจากตู้ นาฬิกาเรือนนี้เป็นของสิ่งเดียวในห้องนี้ที่เคยเป็นของสีจิ่วเฉินมาก่อนสำหรับเธอแล้ว
นาฬิกาเรือนนี้มีกลิ่นกายของสีจิ่วเฉิน ทำให้เธอคลายเหงาได้บ้าง
หลังจากที่ปิดไฟ นาฬิกาก็เรืองแสงสีเขียวเข้มในความมืด และหน้าจอทั้งหมดก็ส่องประกายระยิบระยับไปด้วยเพชร และตรงกลางก็มีหัวหมาป่าปรากฏขึ้น
สวยงามมาก
นาฬิกาเรือนนี้ก็เหมือนกับเจ้าของของมัน ในความมืดก็ยังคงเผยให้เห็นความงามที่เหนือระดับ
ความแวววาวสีเขียว และรูปทรงหัวหมาป่า นั้นเป็นสัญลักษณ์ของตระกูลสี
มันเป็นนาฬิกาที่คุณนายหญิงใหญ่สีได้สั่งทำขึ้นให้สีจิ่วเฉินเป็นพิเศษ เมื่อตอนที่เขาอายุได้ยี่สิบปี บนโลกใบนี้มีเพียงเรือนเดียวเท่านั้น
ณ วิลล่าของสีจิ่วเฉิน
ถังจือซย่านอนอยู่บนเตียง พรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ เธอตอบรับคำเชิญของสีจิ่วเฉินไปเป็นแขกที่บ้านตระกูลสี แต่เธอไม่ค่อยอยากพาลูกชายไปด้วย
เธอจึงต้องการถามพ่อของเธอว่าพอจะมีเวลามาอยู่เป็นเพื่อนลูกชายสักวันหรือไม่
ในความฝันคืนนั้นเอง ถังจือซย่าเห็นเรื่องราวเมื่อห้าปีที่แล้ว คืนนั้นเธอรู้สึกว่ามีมือทั้งสองข้างกุมมือเธอไว้แน่น เธอพยายามดิ้นรนอย่างแรง และรู้สึกถึงแสงสีเขียวจางๆ แวบเข้ามาในดวงตา ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดแสงเดียวในความมืด
มันเป็นหน้าปัดที่เปล่งแสงสีเขียว เธอเห็นชัดเจนว่ามันมีรูปหัวหมาป่า และภายใต้ความสิ้นหวังของถังจือซย่า เธอพยายามมองใบหน้าปีศาจร้ายผ่านแสงนั้นให้ชัดเจน แต่น่าเสียดายที่สุดท้ายแล้ว เธอไม่สามารถมองเห็นชายหนุ่มคนนั้นได้ชัด
เช้าวันถัดมา ถังจือซย่าติดต่อพ่อของเธอ ถังจวิ้นเองก็ไม่ได้เห็นหน้าหลานชายหลายวันแล้ว เขาจึงอยากจะให้ถังจือซย่ารีบพาหลานชายมาอยู่กับเขา
สีจิ่วเฉินไม่ได้ห้ามเธอ แถมเขายังเป็นคนให้บอดี้การ์ดไปส่งเด็กน้อยด้วย
“คุณย่าของฉันชอบเฉินเฉินมาก และบอกว่าเฉินเฉินเหมือนผมตอนเด็กๆ” สีจิ่วเฉินมองตามรถที่แล่นออกไป และถอนหายใจเบาๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...