รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 429

แม่บ้านที่ยืนอยู่ข้างๆ รับยามาดู เธอพูดด้วยความตกใจ “ยาเม็ดนี้ทำไมถึงมีขนาดใหญ่ขึ้นแม้แต่รอยบากก็ไม่เหมือนยาที่คุณนายหญิงใหญ่กินอยู่เป็นประจำเลยค่ะ”

“ผมก็คิดว่าไม่ใช่ยารักษาโรคหัวใจ ผมจะให้คนไปตรวจสอบว่า นี่เป็นยาอะไร”

สีจิ่วเฉินจ้องมองไปที่แม่บ้าน “พี่อิน มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

“คุณชายใหญ่ ดิฉันเองก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกันค่ะ เมื่อวานนี้ดิฉันให้คุณนายหญิงใหญ่กินยา มันยังมีขนาดปกติอยู่เลยค่ะ แต่ทำไมยาในขวดวันนี้ถึงมีขนาดใหญ่ขึ้นได้” แม่บ้านก็อธิบายไม่ถูกว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“จะต้องมีคนสับเปลี่ยนยาแน่นอน” พูดจบ หมอก็นำยาอีกขวดเทลงบนกระดาษ แล้วตรวจสอบดู “นี่เป็นยานอนหลับ ซึ่งก็มีปัญหาเช่นกัน แม้ว่าลักษณะภายนอกจะเหมือนกัน แต่ปริมาณยาที่ระบุอยู่ด้านบน เป็นปริมาณที่มากกว่าที่ผมสั่งให้คุณนายหญิงใหญ่รับประทานถึงหกเท่า ถ้ากินมากๆ อาจจะเสียชีวิตได้”

สีหน้าของสีจิ่วเฉินเปลี่ยน ชัดเจนว่ามีคนเปลี่ยนยาของคุณย่า ใครกันที่ทำเรื่องอำมหิตเช่นนี้

แม่บ้านเองก็ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนเช่นกัน “พระเจ้า! ใครต้องการเอาชีวิตของคุณนายหญิงใหญ่กันนะ! ถึงขนาดมายุ่งกับยาที่เธอกินอยู่เป็นประจำเชียวหรือ”

“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณรีบไปสืบเรื่องนี้มาด่วนเลยครับ” หมอหันมาทางสีจิ่วเฉิน “คุณชายสี คุณนายหญิงใหญ่อายุขนาดนี้ ยาเหล่านี้จะมีปัญหาไม่ได้เด็ดขาด”

สีหน้าของสีจิ่วเฉินเดือดดาลขึ้นอย่างเห็นได้ชัด รังสีอำมหิตผุดขึ้นในดวงตาของเขา

ใครกล้ามายุ่งกับยาของคุณย่า

ถ้ารู้ตัวคนทำ ไม่สนว่าจะเป็นใคร มันคนนั้นจะต้องชดใช้อย่างสาสม

“ยังดีที่ร่างกายของคุณนายหญิงดื้อยา และต่อต้านยาที่กินเข้าไปค่อนข้างรุนแรง จึงทำให้เรารู้ได้เร็วว่ามีคนอื่นเข้ามายุ่งกับยาของคุณนาย”

“คุณชายใหญ่คะ ดิฉันนึกไม่ออกจริงๆ ว่าใครจะทำเรื่องแบบนี้ได้ สาวรับใช้ทุกคนในบ้านตระกูลสี ต่างก็รักและเคารพคุณนายหญิงใหญ่มาก นายหญิงใหญ่เองก็รักและดูแลพวกเราเป็นอย่างดี พวกเรารู้สึกซาบซึ้งน้ำใจเสมอ ใครกันนะที่ทำแบบนี้กับท่าน”