รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 428

“นี่เป็นยาที่คุณย่ากินอยู่ประจำหรือ”

“ใช่ค่ะ! เป็นยารักษาโรคหัวใจที่คุณนายหญิงใหญ่กินเป็นประจำ”

“จิ่วเฉิน รีบพาคุณย่าไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ” คุณนายจ้านดวงตาแดงเรื่อด้วยความวิตกกังวล

ถังจือซย่าก็กังวลมากไม่แพ้กัน สีจิ่วเฉินอุ้มคุณนายสีที่หมดสติออกไป คุณนายจ้านและคุณท่านก็ออกไปพร้อมกัน ส่วนจ้านฉิงเหย่นั้นดึงถังจือซย่าไว้ "เธอไปรถฉัน"

ณ โรงพยาบาลเอกชนในเครือสีซื่อกรุ๊ป คุณนายหญิงใหญ่สีถูกพาตัวเข้าห้องฉุกเฉินอย่างเร่งด่วน

ในรถ จ้านฉิงเหย่รู้สึกกระวนกระวายใจมาก “สุขภาพร่างกายของคุณยายฉันแข็งแรงดีมาตลอด อยู่ดีๆ จะมาล้มหมดสติไปได้ยังไง หรือมีเรื่องสะเทือนอารมณ์อะไรหรือเปล่า แล้วก็ผู้หญิงที่ชื่อซ่งซานคนนั้นเป็นใครกัน”

ถังจือซย่าเล่าเรื่องระหว่างซ่งซานกับสีจิ่วเฉินให้เขาฟัง จ้านฉิงเหย่ตกตะลึง ไม่คิดว่าเมื่อห้าปีก่อนจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับพี่ชายของตน

“ซ่งซานคนนี้ดูแล้วไม่ธรรมดา” จ้านฉิงเหย่เห็นผู้หญิงคนนี้ครั้งแรกก็รู้สึกไม่ชอบ

“ซ่งซานอยากจะเป็นคุณนายสี”

“เธอทำศัลยกรรมมาหรือเปล่า แถมยังทำออกมาเหมือนคุณด้วย” จ้านฉิงเหย่ยิ่งไม่ชอบเธอเข้าไปอีก

ถังจือซย่าพยักหน้า เมื่อพูดถึงซ่งซาน ก็จะรู้สึกเหมือนมีก้อนหินมากดทับอยู่ในใจ

ที่โรงพยาบาล เมื่อถังจือซย่าและจ้านฉิงเหย่มาถึง คุณนายหญิงใหญ่ก็ถูกนำตัวเข้าไปได้สิบนาทีแล้ว

ถังจือซย่าเห็นสีจิ่วเฉินยืนอยู่ที่ทางเดินด้วยใบหน้าตึงเครียด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความวิตก ส่วนข้างๆ เป็นคุณนายจ้านยืนพิงสามีอยู่ และกำลังบีบมือด้วยความประหม่า

“พ่อ แม่ คุณหมอได้ออกมาบอกอะไรบ้างไหมครับ”

“ยังเลย” พ่อจ้านส่ายศีรษะ

ถังจือซย่าเดินเข้าไปหาสีจิ่วเฉินเพื่อจะปลอบใจเขา แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ท่าทางของคุณนายหญิงใหญ่สีเมื่อครู่ก็ไม่ดีเอาเสียเลย ถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นเขาจะทำอย่างไร

“ฉันไม่เป็นอะไร” สีจิ่วเฉินกลับเป็นคนปลอบเธอเสียเอง

ถังจือซย่าเก็บเรื่องนี้เอาไว้ในใจ ในเมื่อไม่มีหลักฐานเธอก็พูดอะไรไม่ได้

ในที่สุดกระบวนการช่วยเหลือก็เสร็จสิ้น หลังจากผ่านไปสองชั่วโมงกว่า คุณนายหญิงใหญ่สีก็ถูกย้ายตัวมาที่ห้องพักฟื้นคนไข้ ช่วงเวลาเพียงแค่ไม่ถึงครึ่งวัน ท่าทางของคุณนายหญิงใหญ่สีดูแก่ลงไปหลายปี สีหน้าของเธอดูค่อนข้างซีดเซียว

ในขณะนี้ แม่บ้านก็นำยามาถึงโรงพยาบาล แล้วส่งให้กับหมอผู้ดูแลการรักษาตรวจสอบ

ถังจือซย่ามองดูนาฬิกาเป็นเวลาเกือบสี่โมงครึ่งแล้ว เธอจึงโทรศัพท์หาพ่อให้พาลูกชายกลับไปที่บ้านของเธอก่อน ส่วนเธอจะรอให้คุณนายหญิงใหญ่ฟื้นก่อนแล้วค่อยกลับ

ถังจวิ้นให้เธอรอนายหญิงใหญ่ฟื้น ไม่ต้องเป็นกังวลทางนี้

สีจิ่วเฉินอยู่ในห้องทำงานแพทย์เพื่อดูการตรวจสอบยา เขาต้องการตรวจสอบให้ได้ว่าอะไรเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้คุณย่าล้มหมดสติไป

ในขณะที่หมอเทเม็ดยาออกมาจากขวดยาลงบนกระดาษ เขาเห็นลักษณะและขนาดของยา แค่มองก็เห็นความผิดปกติแล้ว

“ยานี้ไม่ใช่ยารักษาโรคหัวใจ มีใครหยิบผิดหรือเปล่า”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว