รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 467

“ได้ครับ ประธานสี” ฉู่เฮ่าตอบ

หลายปีมานี้หลินจิ่นทำตัวลึกลับมาก แถมจู่ๆ ก็มีลูกสาวนอกสมรสโผล่มา อีกทั้งยังประกาศอย่างชัดแจ้ง นี่ไม่ใช่ปรกติวิสัยของเขาเลย

สีจิ่วเฉินจำได้ว่าเขานับถือหลินจิ่นในฐานะผู้หลักผู้ใหญ่ที่เป็นเพื่อนสนิทของพ่อในสมัยที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ แต่ในช่วงสิบปีมานี้หลินจิ่นทำอะไรมาบ้างนั้น เขาไม่รู้เลย

ถังจือซย่าอาบน้ำเสร็จก็มายืนอยู่ที่หน้าต่าง มองออกไปก็สามารถเห็นรถสปอร์ตคันนั้นจอดอยู่พอดี แสงไฟระยิบระยับสาดส่องในยามค่ำคืน อบอวลไปด้วยบรรยากาศสุดโรแมนติก

บ้านเก่าตระกูลถัง

ถังจวิ้นนอนหลับไปหลังจากดื่มไวน์ ส่วนหลี่เจี๋ยที่นั่งอยู่ข้างๆ กำลังกัดฟันด้วยความเกลียดชังและอยากจะบีบคอเขาให้ตายเสียเดี๋ยวนั้น

สายตาของเธอ ณ ขณะนี้ไม่มีความรักระหว่างสามีภรรยาอยู่เลย มีเพียงรังสีอาฆาตที่เย็นยะเยือกจนน่ากลัว

วันรุ่งขึ้นถัดจากวันตรุษเล็ก

บรรยากาศวันปีใหม่เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เด็กๆ หลายคนเริ่มออกมาเที่ยวเล่นและช็อปปิ้งกันอย่างสนุกสนาน เพราะช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาแห่งความสุขของพวกเขา

หลังจากทานอาหารเช้าแล้ว เด็กน้อยบอกถังจือซย่าว่าอยากจะไปพิพิธภัณฑ์ เธอเองก็ไม่อยากให้ลูกอยู่แต่บ้านเบื่อทั้งวัน จึงพาเขาออกไปเปิดหูเปิดตาสักหน่อย

“วันนี้ฉันมีธุระต้องไปบริษัท ไปกับพวกเธอไม่ได้แล้ว” สีจิ่วเฉินขอโทษ

ถังจือซย่ายิ้ม “ไม่เป็นไรค่ะ คุณอยู่เป็นเพื่อนเฉินเฉินมามากแล้ว วันนี้ฉันจะพาเขาไปเอง”

“ฉันจะให้อาผิงและคนอื่นๆ ไปกับเธอด้วย พวกเขาจะไม่รบกวนพวกเธอแน่นอน” สีจิ่วเฉินไม่วางใจหากให้สองแม่ลูกไปกันเอง

“ค่ะ! เราสองคนจะระวังตัว” ถังจือซย่าพยักหน้าตอบรับเขา

พวกเขาออกจากบ้านตอนเก้าโมง บอดี้การ์ดสี่คนไปกับพวกเขาด้วย หลังจากนั้น ขบวนรถของสีจิ่วเฉินก็มุ่งหน้าไปยังสีซื่อกรุ๊ป

พิพิธภัณฑ์ช่วงนี้เปิดให้เข้าฟรีเจ็ดวัน คนจึงเยอะมาก และเกือบทั้งหมดเป็นเด็ก ถังจือซย่าจูงเด็กน้อยเดินเข้าไป วันนี้มีการจัดโปรแกรมสำหรับเด็กมากมาย ท่าทางน่าสนุกมาก