ผลประกอบการของคุณพ่อในหลายปีมานี้ถือว่าดีพอสมควร ดังนั้น ผลประกอบการของบริษัทจึงมีความเสถียรภาพมาก
“คุณถัง ผมต้องการคุยกับคุณหน่อย” คังเฮ่าเซวียนเดินเข้ามาด้วยความร้อนรนใจเล็กน้อย
“ประธานคังมีธุระอะไร?” ถังจือซย่ายักคิ้วขึ้นมาอย่างเฉยเมย
“ได้โปรดขอร้องประธานสีอย่าได้ลงมือโจมตีถังซื่อกรุ๊ปได้ไหมครับ นี่คือบริษัทของพ่อคุณ ได้โปรดขอให้เขาปล่อยพวกเราไปได้ไหม?” น้ำเสียงของคังเฮ่าเซวียนราวกับว่ากำลังขอร้องอ้อนวอนอยู่
“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร” คิ้วของถังจือซย่าขมวดแน่น
“โครงการหลายงานที่คุณพ่อของคุณเจรจาเอาไว้เมื่อปีก่อน พวกเจ้าของพวกนั้นต้องการที่จะยกเลิกคำสั่งซื้อ ตอนนี้ในมือของผมมีแค่คำสั่งซื้อเล็กๆน้อยๆไม่กี่รายการเท่านั้น มันยากอย่างยิ่งที่จะผลักดันบริษัทให้พัฒนาต่อ”
ถึงแม้สีหน้าของถังจือซย่าจะไม่มีการแสดงออกแต่อย่างใด แต่ในใจกลับรู้สึกประหลาดใจ สีจิ่วเฉินเป็นคนลงมือจริงๆเหรอ? เขากำลังคิดวางแผนอะไรอยู่กันแน่?
“นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ลูกค้ายกเลิกคำสั่งซื้อ คุณควรจะหาสาเหตุที่ตัวเอง อย่าได้มาโทษคนอื่นเขา” ถังจือซย่าพูดเยาะเย้ยใส่ไปหนึ่งประโยค “ผู้จัดการคังมีความสามารถขนาดนี้ ฉันเชื่อมั่นว่าบริษัทของคุณพ่อที่อยู่ในมือของคุณ จะต้องไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นอย่างแน่นอน”
“คุณถังถ้ายังไงรบกวนคุณช่วยกลับไปสอบถามประธานสีหน่อย ว่าเขาเกี่ยวข้องด้วยหรือไม่ ถ้าหากเป็นเขาทำจริงๆละก็ขอให้เขาช่วยคืนโครงการให้กับพวกเราด้วย” คังเฮ่าเซวียนลดท่าทีที่มีลงแล้วพูดวิงวอน
“โครงการของบริษัทเป็นเรื่องที่คุณควรจัดการ หน้าที่ของฉันมีแค่ในส่วนบัญชีเท่านั้น” ถังจือซย่าแสดงจุดยืนอย่างชัดเจนว่าไม่ทางช่วยเหลือเขา
คังเฮ่าเซวียนเองก็รู้สึกได้ว่า ถังจือซย่าไม่สนใจว่าถังซื่อกรุ๊ปจะเป็นจะตายยังไง แต่เขาสนใจ เพราะว่าถ้าหากถังจวิ้นชั่วชีวิตนี้ไม่ฟื้นขึ้นมาละก็ เช่นนั้นถังซื่อกรุ๊ปก็จะตกเป็นทรัพย์สินของเขาไปโดยปริยาย เขาต้องทำให้ถังซื่อกรุ๊ปมีกำไร
ในตอนนี้เขาได้แต่งงานกับถังชิงชิงแล้ว นับว่าเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของบริษัท อีกอย่าง ถังชิงชิงตั้งใจจะเอาหุ้นอีกสี่สิบเปอร์เซ็นต์ของแม่เธอโอนมาอยู่ในมือของเขา เขาจึงกลายเป็นผู้ถือหุ้นที่ใหญ่ที่สุดในถังซื่อกรุ๊ป
หลังจากคังเฮ่าเซวียนเดินจากไป ถังจือซย่าก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออกไปยังหมายเลขของสีจิ่วเฉิน
“ว่าไงจ๊ะ!” น้ำเสียงปลายสายของชายหนุ่มแฝงไปด้วยอารมณ์หัวเราะขึ้นมา ราวกับรู้ว่าเธอต้องโทรศัพท์มาหาเขาอย่างแน่นอน
“โครงการใหญ่ๆหลายโครงการที่ถังซื่อกรุ๊ปมีต้องหลุดลอยไปเป็นฝีมือคุณทำใช่หรือเปล่า” ถังจือซย่าเอ่ยถามเขา
“ใช่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...