รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 525

ผลประกอบการของคุณพ่อในหลายปีมานี้ถือว่าดีพอสมควร ดังนั้น ผลประกอบการของบริษัทจึงมีความเสถียรภาพมาก 

“คุณถัง ผมต้องการคุยกับคุณหน่อย” คังเฮ่าเซวียนเดินเข้ามาด้วยความร้อนรนใจเล็กน้อย

“ประธานคังมีธุระอะไร?” ถังจือซย่ายักคิ้วขึ้นมาอย่างเฉยเมย

“ได้โปรดขอร้องประธานสีอย่าได้ลงมือโจมตีถังซื่อกรุ๊ปได้ไหมครับ นี่คือบริษัทของพ่อคุณ ได้โปรดขอให้เขาปล่อยพวกเราไปได้ไหม?” น้ำเสียงของคังเฮ่าเซวียนราวกับว่ากำลังขอร้องอ้อนวอนอยู่

“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร” คิ้วของถังจือซย่าขมวดแน่น 

“โครงการหลายงานที่คุณพ่อของคุณเจรจาเอาไว้เมื่อปีก่อน พวกเจ้าของพวกนั้นต้องการที่จะยกเลิกคำสั่งซื้อ ตอนนี้ในมือของผมมีแค่คำสั่งซื้อเล็กๆน้อยๆไม่กี่รายการเท่านั้น มันยากอย่างยิ่งที่จะผลักดันบริษัทให้พัฒนาต่อ” 

ถึงแม้สีหน้าของถังจือซย่าจะไม่มีการแสดงออกแต่อย่างใด แต่ในใจกลับรู้สึกประหลาดใจ สีจิ่วเฉินเป็นคนลงมือจริงๆเหรอ? เขากำลังคิดวางแผนอะไรอยู่กันแน่? 

“นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ลูกค้ายกเลิกคำสั่งซื้อ คุณควรจะหาสาเหตุที่ตัวเอง อย่าได้มาโทษคนอื่นเขา” ถังจือซย่าพูดเยาะเย้ยใส่ไปหนึ่งประโยค “ผู้จัดการคังมีความสามารถขนาดนี้ ฉันเชื่อมั่นว่าบริษัทของคุณพ่อที่อยู่ในมือของคุณ จะต้องไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นอย่างแน่นอน” 

“คุณถังถ้ายังไงรบกวนคุณช่วยกลับไปสอบถามประธานสีหน่อย ว่าเขาเกี่ยวข้องด้วยหรือไม่ ถ้าหากเป็นเขาทำจริงๆละก็ขอให้เขาช่วยคืนโครงการให้กับพวกเราด้วย” คังเฮ่าเซวียนลดท่าทีที่มีลงแล้วพูดวิงวอน

“โครงการของบริษัทเป็นเรื่องที่คุณควรจัดการ หน้าที่ของฉันมีแค่ในส่วนบัญชีเท่านั้น” ถังจือซย่าแสดงจุดยืนอย่างชัดเจนว่าไม่ทางช่วยเหลือเขา 

คังเฮ่าเซวียนเองก็รู้สึกได้ว่า ถังจือซย่าไม่สนใจว่าถังซื่อกรุ๊ปจะเป็นจะตายยังไง แต่เขาสนใจ เพราะว่าถ้าหากถังจวิ้นชั่วชีวิตนี้ไม่ฟื้นขึ้นมาละก็ เช่นนั้นถังซื่อกรุ๊ปก็จะตกเป็นทรัพย์สินของเขาไปโดยปริยาย เขาต้องทำให้ถังซื่อกรุ๊ปมีกำไร 

ในตอนนี้เขาได้แต่งงานกับถังชิงชิงแล้ว นับว่าเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของบริษัท อีกอย่าง ถังชิงชิงตั้งใจจะเอาหุ้นอีกสี่สิบเปอร์เซ็นต์ของแม่เธอโอนมาอยู่ในมือของเขา เขาจึงกลายเป็นผู้ถือหุ้นที่ใหญ่ที่สุดในถังซื่อกรุ๊ป 

หลังจากคังเฮ่าเซวียนเดินจากไป ถังจือซย่าก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออกไปยังหมายเลขของสีจิ่วเฉิน 

“ว่าไงจ๊ะ!” น้ำเสียงปลายสายของชายหนุ่มแฝงไปด้วยอารมณ์หัวเราะขึ้นมา ราวกับรู้ว่าเธอต้องโทรศัพท์มาหาเขาอย่างแน่นอน

“โครงการใหญ่ๆหลายโครงการที่ถังซื่อกรุ๊ปมีต้องหลุดลอยไปเป็นฝีมือคุณทำใช่หรือเปล่า” ถังจือซย่าเอ่ยถามเขา 

“ใช่”