ถังจือซย่าเพิ่งจะหยิบกระเป๋าขึ้นมากำลังคิดว่าจะเดินออกจากแผนกบัญชี แต่กลับต้องมาเผชิญหน้ากับถังชิงชิงที่เข้ามาขวางทางเอาไว้ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ “พวกเรามาคุยกันหน่อยสิ”
ถังจือซย่ายืนกอดอกมองไปที่เธอ “คุยเรื่องอะไร?”
“แม่ของฉันไม่มีทางทำร้ายคุณพ่ออย่างแน่นอน เธอจะต้องเข้าใจผิดไปเอง กรุณาปล่อยคุณแม่ของฉันออกมาเถอะนะ” ถังชิงชิงกัดฟันพูด
แววตาของถังจือซย่ามีประกายของความโกรธออกมาให้เห็นแวบหนึ่ง “ถังชิงชิง ถ้าหากเธอยังมีคุณธรรมในใจ เธอควรจะเป็นห่วงความเป็นความตายของคุณพ่อ ไม่ใช่มาช่วยพูดแทนแม่ของเธอ”
สีหน้าของถังชิงชิงเปลี่ยนไปทันที “พ่อ…คุณพ่อเขาเป็นยังไงบ้าง?”
“นับจากตอนนี้เป็นต้นไป อาการของคุณพ่อจะเป็นยังไง เธอไม่จำเป็นต้องรู้” ถังจือซย่ากำหมัดแน่น และพูดสื่อความหมายไปที่การกระทำและความนึกคิดของถังชิงชิงทุกๆอย่างนั้นไม่สมควรที่จะเป็นลูกสาวของถังจวิ้นได้
“เธอมีสิทธิ์อะไรที่ไม่ให้ฉันรู้เรื่อง เขาเองก็เป็น…เป็นพ่อของฉันเหมือนกัน” ถังชิงชิงตะโกนออกมาด้วยความไม่มั่นใจ
หลังพูดจบ เธอถึงนึกขึ้นได้ว่าเป้าหมายที่มาก็เพื่อมาขอร้อง เธอจึงรีบเปลี่ยนน้ำเสียงให้อ่อนลงทันที “พี่ค่ะ ได้โปรดปล่อยคุณแม่ของฉันไปเถอะ ไม่ว่าคุณแม่เขาจะทำอะไร ตอนนั้นก็แค่เลอะเลือนไปชั่วขณะเท่านั้น เห็นแก่ที่หล่อนเป็นคุณแม่ของฉัน แล้วก็เป็นแม่เลี้ยงของพี่ด้วย ได้โปรดปล่อยคุณแม่เขาไปได้หรือเปล่า? ต่อให้คุณพ่อฟื้นขึ้นมา แน่นอนว่าจะต้องยกโทษให้คุณแม่อย่างแน่นอน”
ถังจือซย่าใช้สายตารังเกียจกวาดตามองเธอเล็กน้อย “พวกเธอไม่เคยเห็นฉันเป็นคนครอบครัวอยู่แล้ว ฉันเองก็มองพวกเธอเป็นแค่คนนอกเท่านั้น ขอร้องฉันไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก”
“ถังจือซย่า จะต้องทำยังไงเธอถึงจะปล่อยคุณแม่ของฉัน หรือว่าจะเอาอย่างนี้ ฉันจะเอาหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ที่อยู่ในมือของฉันแบ่งให้เธอ เธอช่วยปล่อยแม่ฉันไปเถอะนะ” ถังชิงชิงเป็นคนโลภที่จ้องแต่จะแสวงหาผลประโยชน์ ดังนั้นจึงมองถังจือซย่าว่าเป็นคนประเภทเดียวกับเธอ
เมื่อถังจือซย่าฟังจบ ก็รู้สึกว่านี่ถือว่าเป็นการดูถูกเธออย่างหนึ่ง
ถังจือซย่ามองถังชิงชิงด้วยสายตานิ่งเฉย “ฉันจะบอกอะไรให้เธอฟัง คนที่มันทำร้ายคุณพ่อของฉัน ถึงมีเงินก็ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ ฉันต้องการให้พวกเขาได้ชดใช้ ได้รับโทษให้สาสมกับสิ่งที่ทำถึงจะพอใจ”
“เธอ…” ถังชิงชิงตกใจสายตาของถังจือซย่าจนก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว จากนั้นเธอจึงกัดฟันพูดขึ้นมาทันที “ต่อให้เธอจับแม่ของฉันไป หุ้นในส่วนของแม่ก็จะถูกโอนไปให้เฮ่าเซวียนอยู่ดี เธออย่าได้หวังว่าจะแย่งหุ้นในมือของแม่ฉันไปได้”
ถังจือซย่าฟังจบ ก็รู้สึกว่าในสายตาของถังชิงชิงมีเพียงแต่เรื่องหุ้นเท่านั้น ถูกผลประโยชน์ครอบงำจิตใจ จนไม่นึกถึงความเป็นสายเลือดความเป็นครอบครัวเลย
คุณพ่อให้กำเนิดลูกสาวแบบเธอออกมาแบบนี้ ช่างเป็นเรื่องน่าเศร้าของคุณพ่อเสียจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สงสัยไม่เขียนต่อแล้วใช่ไหมค่ะ เพราะรอนานมาก เป็นอะไรไหมค่ะ แอดมินตอบให้หายสงสัยด้วยค่ะ คิดถึงเรื่องนี้อยากอ่านต่อค่ะ...
แอดมินจ๋า...รอๆๆๆๆอ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ...ขอบคุณค่ะ...
ตอนที 519 รออยู่น่ะค่ะ ติดตามผลงานค่ะ...
ขอบคุณแอดมินมากกนะคะ...วันนี้ได้อ่านหลายตอน...สมกับการรอคอยค่ะ......
ลุ้นมากๆๆเลย มาได้1ตอนก็ยังดีค่ะ ขอบคุณแอดมินค่ะ...
คิดถุงประธานสี และจือชย่า และเฉิน เฉิน เหลือเกินแว้ววค่ะ แอดมินจ๋า...อยากอ่านมากมายย......
งอแงไม่ได้อ่าน...
1 อาทิตย์ แล้วค่ะ แอดมิน มาดูทุกวันแล้วค่ะ...
รออยู่นะคะ พรีสสสส...
มาเช็ควันที่4 วันแล้ว ยังไม่มีเพิ่มเติมเลยค่ะ...