ถังจือซย่าเพิ่งจะหยิบกระเป๋าขึ้นมากำลังคิดว่าจะเดินออกจากแผนกบัญชี แต่กลับต้องมาเผชิญหน้ากับถังชิงชิงที่เข้ามาขวางทางเอาไว้ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ “พวกเรามาคุยกันหน่อยสิ”
ถังจือซย่ายืนกอดอกมองไปที่เธอ “คุยเรื่องอะไร?”
“แม่ของฉันไม่มีทางทำร้ายคุณพ่ออย่างแน่นอน เธอจะต้องเข้าใจผิดไปเอง กรุณาปล่อยคุณแม่ของฉันออกมาเถอะนะ” ถังชิงชิงกัดฟันพูด
แววตาของถังจือซย่ามีประกายของความโกรธออกมาให้เห็นแวบหนึ่ง “ถังชิงชิง ถ้าหากเธอยังมีคุณธรรมในใจ เธอควรจะเป็นห่วงความเป็นความตายของคุณพ่อ ไม่ใช่มาช่วยพูดแทนแม่ของเธอ”
สีหน้าของถังชิงชิงเปลี่ยนไปทันที “พ่อ…คุณพ่อเขาเป็นยังไงบ้าง?”
“นับจากตอนนี้เป็นต้นไป อาการของคุณพ่อจะเป็นยังไง เธอไม่จำเป็นต้องรู้” ถังจือซย่ากำหมัดแน่น และพูดสื่อความหมายไปที่การกระทำและความนึกคิดของถังชิงชิงทุกๆอย่างนั้นไม่สมควรที่จะเป็นลูกสาวของถังจวิ้นได้
“เธอมีสิทธิ์อะไรที่ไม่ให้ฉันรู้เรื่อง เขาเองก็เป็น…เป็นพ่อของฉันเหมือนกัน” ถังชิงชิงตะโกนออกมาด้วยความไม่มั่นใจ
หลังพูดจบ เธอถึงนึกขึ้นได้ว่าเป้าหมายที่มาก็เพื่อมาขอร้อง เธอจึงรีบเปลี่ยนน้ำเสียงให้อ่อนลงทันที “พี่ค่ะ ได้โปรดปล่อยคุณแม่ของฉันไปเถอะ ไม่ว่าคุณแม่เขาจะทำอะไร ตอนนั้นก็แค่เลอะเลือนไปชั่วขณะเท่านั้น เห็นแก่ที่หล่อนเป็นคุณแม่ของฉัน แล้วก็เป็นแม่เลี้ยงของพี่ด้วย ได้โปรดปล่อยคุณแม่เขาไปได้หรือเปล่า? ต่อให้คุณพ่อฟื้นขึ้นมา แน่นอนว่าจะต้องยกโทษให้คุณแม่อย่างแน่นอน”
ถังจือซย่าใช้สายตารังเกียจกวาดตามองเธอเล็กน้อย “พวกเธอไม่เคยเห็นฉันเป็นคนครอบครัวอยู่แล้ว ฉันเองก็มองพวกเธอเป็นแค่คนนอกเท่านั้น ขอร้องฉันไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก”
“ถังจือซย่า จะต้องทำยังไงเธอถึงจะปล่อยคุณแม่ของฉัน หรือว่าจะเอาอย่างนี้ ฉันจะเอาหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ที่อยู่ในมือของฉันแบ่งให้เธอ เธอช่วยปล่อยแม่ฉันไปเถอะนะ” ถังชิงชิงเป็นคนโลภที่จ้องแต่จะแสวงหาผลประโยชน์ ดังนั้นจึงมองถังจือซย่าว่าเป็นคนประเภทเดียวกับเธอ
เมื่อถังจือซย่าฟังจบ ก็รู้สึกว่านี่ถือว่าเป็นการดูถูกเธออย่างหนึ่ง
ถังจือซย่ามองถังชิงชิงด้วยสายตานิ่งเฉย “ฉันจะบอกอะไรให้เธอฟัง คนที่มันทำร้ายคุณพ่อของฉัน ถึงมีเงินก็ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ ฉันต้องการให้พวกเขาได้ชดใช้ ได้รับโทษให้สาสมกับสิ่งที่ทำถึงจะพอใจ”
“เธอ…” ถังชิงชิงตกใจสายตาของถังจือซย่าจนก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว จากนั้นเธอจึงกัดฟันพูดขึ้นมาทันที “ต่อให้เธอจับแม่ของฉันไป หุ้นในส่วนของแม่ก็จะถูกโอนไปให้เฮ่าเซวียนอยู่ดี เธออย่าได้หวังว่าจะแย่งหุ้นในมือของแม่ฉันไปได้”
ถังจือซย่าฟังจบ ก็รู้สึกว่าในสายตาของถังชิงชิงมีเพียงแต่เรื่องหุ้นเท่านั้น ถูกผลประโยชน์ครอบงำจิตใจ จนไม่นึกถึงความเป็นสายเลือดความเป็นครอบครัวเลย
คุณพ่อให้กำเนิดลูกสาวแบบเธอออกมาแบบนี้ ช่างเป็นเรื่องน่าเศร้าของคุณพ่อเสียจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...