รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 544

ซ่งซานสูดหายใจเข้าไปลึกๆ เเละสำรวจก้อนพวกนั้น ยิ่งดูยิ่งโมโห และรู้สึกกลัวจนใจเต้นรัว

หรือว่านี่คือผลที่ตามมา ไม่นะ ตอนนี้เธอไม่มีเงินพอที่จะไปซ่อมหน้าและบำรุงรักษา

ซ่งซานใช้เวลาพักหนึ่งในการแต่งหน้าเพื่อปกปิดรอยเหล่านั้น แต่เธอรู้ดีว่า ถ้าหากยังไม่ไปทำการบำรุงรักษา เธอจะมีปัญหาบนใบหน้ามากขึ้นเรื่อยๆในอนาคต เดิมทีเธอใช้เงินเกือบสองล้านในการทำศัลยกรรม มีบางอย่างที่หลังจากสามเดือนไปแล้วต้องไปทำการบำรุงรักษาอย่างต่อเนื่อง

ก่อนหน้านี้มีแบล็คการ์ดของสีจิ่วเฉิน อยากใช้อะไรจ่ายเท่าไรก็ใช้ตามใจชอบ เธอนึกไม่ถึงว่าวันหนึ่งตัวเองจะโดนสีจิ่วเฉินไล่ออกมาอย่างไร้ความปรานี

ซ่งซานมองตัวเองในกระจก ใบหน้านี้ ช่างทำให้เธอทั้งรักและทั้งเกลียดจริงๆ

เธออิจฉาใบหน้าที่เป็นธรรมชาติของถังจือซย่ามากขึ้นไปอีก ส่วนเธอกลับต้องมาระแวงกลัวว่าจะสูญเสียใบหน้านี้ไปเมื่อไรก็ได้

ในตอนเช้าถังจือซย่าได้รับโทรศัพท์จากตำรวจ ทนายความของหลี่เจี๋ยต้องการพบเธอ ถังจือซย่าไม่ได้อยากเจอหน้าเพราะเรื่องของหลี่เจี๋ยยังไม่จบ เธอทำให้พ่อของเธอได้รับความช่วยเหลือล่าช้าไป และยาที่พบในปากของพ่อล้วนเกี่ยวข้องกับหลี่เจี๋ย

ก่อนที่จะรวบรวมหลักฐานเหล่านี้เสร็จ ถังจือซย่ายังไม่ต้องการตัดสินให้ผิดถึงขั้นรุนแรงสุด แต่ครั้งนี้ก็จะไม่มีความเมตตาให้แล้ว ต่อให้เป็นแม่เลี้ยง ก็ไม่สามารถอ่อนข้อได้

ในตอนบ่าย ทนายความของหลี่เจี๋ยติดต่อไปทางถังชิงชิง และถังชิงชิงได้พาทนายความคนนี้ตรงมาหาถังจือซย่าที่โรงพยาบาล

ถังชิงชิงยังหวังอย่างใจจดจ่อว่ามารดาจะสามารถออกมาได้ ถังจือซย่าจึงต้องเผชิญหน้ากับพวกเขาโดยตรง

ในห้องประชุม