รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 545

“พี่…พี่คะ…” ถังชิงชิงยื่นมือออกไปคิดจะดึงเธอไว้

ถังจือซย่ายกมือออกอย่างรังเกียจ “อย่ามาแตะฉัน”

ถังชิงชิงตกตะลึงจากสายตาของเธอทันที และไม่กล้าแตะโดนเธอ ถังชิงชิงมองไปที่ถังจือซย่าด้วยความแค้นในใจ

ถังจือซย่าไม่ให้โอกาส ทนายเยี่ยก็รู้สึกว่าเรื่องครั้งนี้นั้นยากลำบาก เขาจัดเอกสารและพูดว่า “คุณถังชิงชิง เคสของคุณแม่คุณมันยากจริงๆ!”

“ทนายเยี่ย ขอร้องคุณล่ะค่ะ คุณต้องวิ่งหาทางช่วยแม่ของฉันออกมาให้ได้นะคะ ฉันสามารถจ่ายคุณอย่างงาม” ถังชิงชิงพูดอย่างเร่งรีบ

“เคสนี้แม่ของคุณเสียเปรียบเป็นอย่างมาก และพี่สาวของคุณก็ไม่ได้แสดงความเห็นใจใดๆสักนิด ตอนนี้ มีแค่วิธีเดียว นั่นก็คือรีบช่วยคุณพ่อของคุณให้ฟื้นขึ้นมา ให้คุณพ่อของคุณออกหน้ามาจัดการเรื่องนี้ เขากับคุณแม่ของคุณมีความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยามายี่สิบกว่าปี ไม่แน่ว่าอาจยกฟ้องคดีได้”

มีความหวังริบหรี่ปรากฎอยู่ในดวงตาของถังชิงชิง แต่ก็ถูกความตระหนกเข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็ว ไม่ซิ หากถังจวิ้นฟื้นขึ้นมาก็อาจไม่ปล่อยพวกเธอไป พวกเธอเปลี่ยนพินัยกรรมของเขา แบ่งเอาหุ้นในบริษัทของเขา บวกกับหลักฐานที่มารดาทำร้ายเขา เกิดเขาไม่ปล่อยพวกเธอไปล่ะ?

ดังนั้น ถังชิงชิงจึงไม่อยากให้ถังจวิ้นฟื้นขึ้นมาตลอดกาล

“ชั่วชีวิตนี้พ่อของฉันอาจไม่มีวันฟื้นขึ้นมาอีก ลืมความคิดนี้ไปซะเถอะค่ะ คุณคิดหาวิธีอื่นดีกว่า!” ถังชิงชิงพูดจบ เธอก็ตัดสินใจไปหาถังจวิ้น

เนื่องจากมีคำกำชับมาจากถังจือซย่าแล้ว ตอนนี้นางพยาบาลในโรงพยาบาลจึงไม่เปิดเผยอาการป่วยของถังจวิ้นสู่คนภายนอก และแม้แต่ถังชิงชิงก็ไม่รู้ว่าอาการของถังจวิ้นดีขึ้นแล้ว

เธอยืนอยู่หน้าเตียงและมองที่ใบหน้าของถังจวิ้น ต่อให้เลี้ยงดูเธอมากว่ายี่สิบปี แต่ในตอนนี้ เธอก็ไม่ได้รู้สึกสำนึกบุญคุณเลยสักนิด

ป้าหลิวเธอยังกล้าลงมือ ใจคอของเธอได้โหดเหี้ยมไปแล้ว

ถังชิงชิงอยู่ไม่นานก็จากไป เธอตรงไปที่ถังซื่อกรุ๊ป เธอต้องการดูว่าบริษัทเป็นอย่างไรบ้าง คังเฮ่าเซวียนได้บอกเธอว่าทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น