รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 559

“ป้าหลิว…ไม่นะ ป้าหลิว…”

เสียงของถังชิงชิงร้องอย่างตื่นตระหนก ป้าหลิวตัดสายทิ้ง เธอไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของถังจือซย่า แต่ว่า เธอรู้ว่าถังจือซย่าต้องไปที่ๆหนึ่ง นั่นคือถังซื่อกรุ๊ป

เธอจะไปหาถังจือซย่าที่นั่น

หลังจากรับสายของป้าหลิว ใบหน้าของถังชิงชิงก็ซีดเซียว เธอนั่งลงบนโซาด้วยความกลัวสุดขีด ป้าหลิวยังมีชีวิตอยู่

ทำไมมันดวงแข็งขนาดนี้ ขนาดนี้แล้วยังมีชีวิตรอดมาได้

และสิ่งที่ถังชิงชิงกลัวที่สุด นอกจากชาติกำเนิดจะถูกเผยแล้ว เธอยังกังวลเรื่องที่ป้าหลิวจะแจ้งตำรวจเรื่องฆาตกรรม

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหน สำหรับเธอแล้ว ล้วนเป็นเรื่องที่เลวร้ายที่สุด

“ไม่ ฉันจะไม่มีวันให้ป้าหลิวได้เจอกับถังจือซย่า” ดวงตาของถังชิงชิงฉายแววโหดเหี้ยม

ถังชิงชิงหรี่ตา ป้าหลิวไม่มีเบอร์ติดต่อของถังจือซย่า เฑอก็ไม่รู้จักที่อยู่บ้านของถังจือซย่า ยิ่งไม่รู้จักโรงพยาบาลสีซื่อ

ดังนั้น ป้าหลิวสามารถไปแค่ที่เพียงแห่งเดียว นั่นก็คือถังซื่อกรุ๊ป

ดวงตาของถังชิงชิงฉายแววสังหารอีกครั้ง เธอจำเป็นต้องหยุดไม่ให้ป้าหลิวเจอถังจือซย่า

ในเมื่อถังชิงชิงกล้าที่จะสังหารป้าหลิวอีกครั้ง จึงเตรียมการสังหารครั้งที่สองไว้เรียบร้อย และเมื่อเธอพยายามหาคนที่จะมารับมอบงาน จู่ๆก็คิดถึงคนๆหนึ่ง และคนๆนี้ก็คือพ่อผู้ให้กำเนิดของเธอ

แค่ให้เงินเขา เขาต้องทำงานทุกอย่างให้เธออย่างแน่นอน เพราะมีเพียงเธอต้องอยู่เป็นคุณหนูของตระกูลถังต่อไป ถึงจะสามารถหาเงินได้

ช่วยไม่ได้ที่ถังชิงชิงต้องออกมาทางประตูใหญ่ เธอหวังจะได้เจอตัวผู้ชายคนนั้นโดยเร็วที่สุด บังเอิญมีรถแท็กซี่จอดอยู่ไม่ไกลพอดี ถังชิงชิงรู้สึกว่าสวรรค์กำลังช่วยเธอ

คนที่ลงจากรถคือพ่อผู้ให้กำเนิดของเธอ ผู้ชายคนนั้นเมื่อเห็นเธอ ก็อึ้งไปสองสามวินาที เพราะเงินขาดมือ ดังนั้นเขาจึงวิ่งมาขอเงินลูกสาวในไส้

เป็นเพราะเขาล้มเหลวมาตลอดชีวิต เขาเป็นคนขี้เกียจและรักในการพนัน คราวก่อนตั้งแต่ที่ถังชิงชิงให้เงินมา เล่นไปสองตาก็หมดแล้ว พอเขาหมดหนทาง ก็ได้แต่ต้องมาหาลูกสาวคนนี้อีกครั้ง