ในสายสัมพันธุ์พ่อลูก ซ่งเชาก็ยังมีจิตใจที่เกิดความสงสาร เขาปราถนาให้ถังชิงชิงเรียกเขาว่าพ่อสักคำ!
“ตกลง ฉันจะช่วย ฉันจะช่วยเธอทำให้มันตาย” ซ่งเชากัดฟันพูด
ถังชิงชิงเห็นเขารับปาก ในดวงตาก็มีฉายวาบด้วยรอยยิ้ม “คุณเป็นพ่อที่ดีของฉันจริงๆ”
ซ่งเชาเมื่อได้ยินคำนี้ก็อดดีใจไม่ได้ ในที่สุดก็มีคนทำแทนเธอส่งมันไปตาย
ถังชิงชิงมีอำนาจในการควบคุมห้องรักษาความปลอดภัยของถังซื่อกรุ๊ป เธอรีบต่อสายไปห้องรักษาความปลอดภัยและแจ้งสถานะของเธอ กำชับเจ้าหน้าที่ฝั่งโน้นว่า ถ้าหากมีผู้หญิงที่ชื่อหลิวเหมยฮัวมาหาถังจือซย่าที่บริษัท รีบรายงานเธอก่อน แล้วเธอจะบอกให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพาผู้หญิงคนนี้ไปยังสถานที่ใกล้ๆ
เจ้าหน้าที่เห็นว่าเธอคือลูกสาวคนรองของถังจวิ้นก็รีบรับคำทันทีโดยไม่กล้าล่าช่า
เพื่อป้องกันไม่ให้ป้าหลิวได้เจอถังชิงชิง เธอรีบขับรถไปหาสถานที่ใกล้ๆถังซื่อกรุ๊ปเพื่อลงมือ ท้ายที่สุด ก็หาโกดังร้างข้างๆถังซื่อกรุ๊ปได้
เป็นครั้งแรกที่ซ่งเชาได้ใกล้ชิดกับลูกสาว ทำให้เขาตื่นเต้นมาก ลูกสาวของเขามีความสามารถขนาดนี้ ในอนาคตยังเป็นผู้สืบช่วงของถังซื่อกรุ๊ป
เขารู้มาว่าถังจวิ้นมีลูกสาวเพียงสองคน ไม่มีลูกชาย ดังนั้น ลูกสาวของเขาต้องได้รับมรดกครึ่งหนึ่งแน่นอน
หลังจากป้าหลิวพักผ่อนไปวันหนึ่งเต็มๆ เธอก็วางแผนจะไปหาถังจือซย่าในวันรุ่งเช้า เธอไม่รู้มาก่อนเลยว่ากำลังถูกถังชิงชิงวางกับดัก
ในโรงพยาบาลสีซื่อ
นายหญิงใหญ่สีมาเยี่ยมถังจวิ้นอย่างเบิกบานใจ และได้พาถังอวี่เฉิน เจ้าหนูน้อยมาเจอคุณปู่ที่ตื่นขึ้นมาพอดี จึงอยู่ข้างๆเขาอย่างมีความสุขไม่ไปไหนอีก
ถังจวิ้นได้ยินมาว่าตอนที่เขาหมดสติไป ถังจือซย่าแม่ลูกต้องจากกันเป็นเวลานาน ก็ให้รู้สึกผิดเป็นอย่างมาก คืนนี้เขาจึงแนะนำให้ถังจือซย่ากลับไปพักผ่อน ไม่ต้องเป็นห่วงเขาอีก
สามทุ่มสีจิ่วเฉินพาถังจือซย่าและเจ้าหนูน้อยกลับมาวิลล่าพร้อมกัน
กลับมาอาบน้ำเวลาก็ล่วงเข้าห้าทุ่มกว่าแล้ว กิจวัตรของเจ้าตัวเล็กตรงเวลาดีมาก สี่ทุ่มครึ่งก็หลับปุ๋ยไปแล้วเรียบร้อย
ในขณะที่ผู้ใหญ่สองคนยังไม่รู้สึกง่วง เส้นประสาทในใจของถังจือซย่ารู้สึกผ่อนคลายแล้ว จึงทำให้คนทั้งคนผ่อนคลายไปด้วย
เธอออกมาสูดอากาศที่ห้องโถง เมื่อเธอเห็นชายที่นั่งไขว้ห้างยาวๆของเขาอยู่บนโซฟา กำลังพิมพ์โน๊ตบุ๊คที่วางอยู่บนตัก แสงไฟอ่อนๆกระทบไปบนตัวของเขา
ถังจือซย่าเดินไปทีละก้าวๆหาเขา เธอปล่อยผมยาวลงหลังจากอาบน้ำเสร็จ บนตัวสวมชุดนอนสีชมพู เธอเท้าคางและจ้องไปที่หน้าจอของเขา มันเป็นอีเมล์ภาษาอังกฤษฉบับหนึ่ง ยังมีสำนวนธุรกิจอีกมากมายที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...