ถังจือซย่ากลืนน้ำลายเบาๆ ผู้ชายคนนี้มีความสามารถในการอ่านใจงั้นเหรอ เธอยังไม่ได้พูดอะไรเลย!
ถังจือซย่าจึงถือเทียนหอมหลายชิ้นของเธอขึ้นไปชั้นบนเพื่อจัดวางสักหน่อย
เวลาล่วงเข้าสามทุ่มโดยไม่รู้ตัว ถังจือซย่าที่นั่งอยู่บนโซฟากำลังรอชายคนหนึ่งขึ้นไปชั้นบน ในที่สุดเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้น ทุกย่างก้าวเหยียบย่ำเข้าไปในหัวใจของเธอ
เขามาแล้ว
พอถอดเสื้อกันลมด้านนอกออก ชายหนุ่มที่สวมเสื้อเชิ้ตสีเข้ม กางเกงสแล็คเข้ารูปกับขาเรียวยาวที่เต็มไปด้วยกำลัง
“ผมจะไปอาบน้ำ” สีจิ่วเฉินเดินไปข้างๆ เธอ ลูบผมยาวสลวยของเธอด้วยความรัก แล้วเดินไปทางห้องน้ำ
ยี่สิบนาทีต่อมา สีจิ่วเฉินก็สวมชุดนอนตัวหนึ่งออกมา ความแวววาวของสายตาคู่นั้น ยิ่งมองยิ่งร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ถังจือซย่ารู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นงานศิลปะในสายตาของเขา ถูกเขาชื่นชมอย่างลึกซึ้ง
“มานี่สิ คุณนายสี ได้เวลานอนแล้ว” ชายหนุ่มนอนลงบนเตียงและกวักมือไปทางเธอเบาๆ
ถังจือซย่ายังไม่มีการเคลื่อนไหว เธอเหมือนเด็กซนคนหนึ่งที่จงใจไม่เชื่อฟังเขา เธอเท้าคางแล้วกระหยิ่มยิ้มย่อง “ฉันยังไม่ง่วง ยังไม่อยากนอน”
ในตอนนั้นจึงได้ยินชายหนุ่มหัวเราะเสียงทุ้มต่ำและถอนหายใจเบาๆ “เป็นความผิดของสามี”
ถังจือซย่าไม่รู้ว่าเขาผิดตรงไหน พอเห็นชายหนุ่มลงมาจากเตียง แล้วเดินอย่างสง่างามด้วยขายาวๆ เดินเข้ามาหาเธอพลางพูดว่า “สามีจะจัดให้คุณได้ออกกําลังกายก่อนนอน รับรองว่าจะช่วยให้นอนหลับ”
ถังจือซย่าอยากหนี แต่ถูกชายหนุ่มคว้าแขนเอาไว้แล้วดึงเข้าไปในอ้อมแขนของเขา เธอย่นคอลงชายหนุ่มจึงรั้งท้ายทอยของเธอขึ้นแล้วก้มศีรษะลงไปจูบริมฝีปากสีแดงหวานชื่นของเธอ ครอบครองอย่างรุนแรงราวกับว่าจะกลืนเธอลงไปในท้องในชั่วไม่กี่วินาที
ถังจือซย่าลืมตาขึ้นมาเล็กน้อย ชายหนุ่มเองก็มองเธออยู่พอดี ดวงตาที่ลึกซึ้งเหมือนต้องการจะดูดเธอเข้าไป
ถังจือซย่าหลับตาลง หัวใจของเธอเต้นตึกตักๆ และกอดเอวเขาไว้อย่างอายๆ
จูบแล้วจูบอีกจนเธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอเบาขึ้น ชายหนุ่มอุ้มเธอในท่าเจ้าสาว แล้วเดินไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่สีเทาอ่อนนุ่มของเขา
เธอเป็นเหมือนของขวัญที่เขารักและทะนุถนอมที่สุด เมื่อถูกเขาวางลงเบาๆ จูบยังคงดำเนินอย่างต่อเนื่องและพัวพัน ถังจือซย่ารู้สึกถึงความรักอันลึกซึ้งของชายหนุ่ม เธอปล่อยวางทุกการป้องกันภายใต้แสงสว่างเธอจึงมองหน้าเขาด้วยความรักอย่างลึกซึ้ง
เหตุการณ์เมื่อห้าปีก่อนยังกระจัดกระจายอยู่ในหัวของเธอ
หากชะตากรรมของเธอไม่สามารถหนีจากหายนะนี้ได้ สวรรค์ก็ได้ปฏิบัติต่อเธออย่างดีแล้ว ขอเพียงเป็นเขาก็พอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...