“Hi สวัสดีครับคุณผู้หญิง มาคนเดียวหรือครับ จะถือสาไหมถ้าจะชวนไปดื่มด้วยกัน?”
เยี่ยวานวานเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่ดูสบายๆ ของชายคนหนึ่ง ซึ่งค่อนข้างหล่อเลยทีเดียว เธอยิ้มและตอบว่า “ไม่ถือค่ะ”
“ผมชื่อสีจวิ้นเจี๋ยนะ แล้วคุณละครับ”
“เยี่ยวานวานค่ะ” เยี่ยวานวานแนะนำตัวด้วยกิริยาท่าทางที่สง่างาม
แม้ว่างานแต่งงานสีซื่อกรุ๊ปจะเป็นความลับ แต่เพียงแค่ค้นหาบนอินเทอร์เน็ต คุณก็จะรู้ว่าตระกูลสี เป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ สถานะความมั่งคั่งนั้นเหนือธรรมชาติ และเยี่ยวานวานก็เต็มใจที่จะผูกมิตรด้วย
เยี่ยวานวานและสีจวิ้นเจี๋ยคุยกันอย่างออกรส สิ่งที่เหนือคาดกว่านั้นคือพวกเขาเป็นศิษย์เก่าจากโรงเรียนมัธยมปลายเดียวกัน และทั้งสองคนดูเหมือนจะมีหัวข้อให้คุยกันไม่รู้จบ ในระหว่างการสนทนานี้ เวลาผ่านไปอย่างไม่รู้ตัว เพลงหยุดลง และที่ไกลออกไป มีกิจกรรมน้ำขึ้นน้ำลงที่ผิวน้ำทะเลในตอนกลางคืน
เยี่ยวานวานลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ และถามสีจวิ้นเจี๋ยว่า "ตอนนี้กี่โมงแล้ว"
“ยังไม่ดึกเลย ยังไม่ถึงสี่ทุ่ม”
“หา? สี่ทุ่ม? นี่ฉันออกมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้วเหรอเนี่ย?” เยี่ยวานวานพูดกับสีจวิ้นเจี๋ยอย่างเป็นกังวล “รุ่นพี่คะ ถ้าอย่างนั้นคราวหน้าไว้คุยกันใหม่นะ ตอนนี้ฉันต้องกลับแล้ว”
"วานวาน เธอทำงานที่นี่หรือเปล่า" สีจวิ้นเจี๋ยถามด้วยความสงสัย หากเธอเป็นแขก เขาสามารถพาเธอไปเพลิดเพลินได้ทั้งคืน
"ฉัน... ฉันมางานแต่งงานกับเพื่อ ๆ แต่ฉันต้องกลับก่อนเวลานิดหน่อย" เยี่ยวานวานอธิบายอย่างยากลำบาก เพราะตามสถานะของเธอแล้วเธอไม่มีสิทธิ์เข้าไปในสถานที่จัดงานแต่งงานด้วยซ้ำ
เยี่ยวานวานมองย้อนกลับไป เดิมทีเธอมาที่นี่อย่างไม่รู้ทิศรู้ทาง นี่มันช่างน่าช็อกเหลือเกิน สรุปแล้ววิลล่าของเจียนจือเพ่ยอยู่ที่ไหนกันแน่?
"รุ่นพี่ คุณรู้หรือไม่ว่าวิลล่าหมายเลข 58 อยู่ทางนั้นหรือเปล่า" เยี่ยวานวานขอความช่วยเหลือ
"รู้สิ มันค่อนข้างไกลจากที่นี่เลยนะ เดี๋ยวพี่ไปส่งเธอเอง" สีจวิ้นเจวี๋ยยังคงเต็มใจให้บริการผู้หญิงสวยๆ ความงามและความน่ารักของเยี่ยวานวานก็ดึงดูดเขาเช่นกัน
"โอ้ ดีเลย! ขอบคุณมากๆ ค่ะ!" เยี่ยวานวานขี้ขลาดเล็กน้อย เพราะไม่มีใครอยู่บนถนนเส้นนี้เลย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีที่มีคนพาเขากลับ
ระหว่างทางสีจวิ้นเจี๋ยและเธอยังคงพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่น่าสนใจ ดวงตาของสีจวิ้นเจี๋ยซ่อนเร้นแฝงความรัก แต่เยี่ยวานวานเป็นคนอืดอาดเชื่องช้า เธอแค่รู้สึกว่าสีจวิ้นเจี๋ยกระตือรือร้นมาก คงเป็นเพราะงานแต่งงานนี้ที่ทำให้แขกทุกคนรู้สึกตื่นเต้นมีความสุขสินะ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...