รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 619

ถังจือซย่าได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ข้างใน เธอจึงรีบเข้าไปในห้องโถงด้านข้างของวิลล่า เธอเห็นเงาที่เต็มไปด้วยความโกรธเดินจากไป

ถังจือซย่าจำได้ว่าเป็นคุณชายสองของสีจิ่วเฉิน ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณท่านและคุณนายสี

ขณะที่ถังจือซย่ากำลังอยู่ในอาการมึนงงและสับสน เธอได้ยินเสียงอันอ่อนโยนของนายหญิงสีดังขึ้น "ถังจือซย่า เธอเข้ามาเถอะ"

ถังจือซย่าผงะ เธอไม่คิดว่านายหญิงสีจะรู้ว่าเธออยู่ที่นี่

"คุณย่า หนูขอโทษ หนูไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังนะคะ" ถังจือซย่าเดินเข้ามาขอโทษ

นายหญิงสียื่นมือออกมาแล้วพูดว่า "มานี่สิ จือซย่า เธอควรได้ฟังนะ เพราะจากนี้ไปเธอจะต้องเป็นคนจัดการเรื่องของตระกูลสี และเธอก็จะต้องเข้ามาแทนที่ฉันในไม่ช้าก็เร็ว "

ถังจือซย่าเต็มไปด้วยความกดดัน แน่นอนว่า เรื่องครอบครัวของตระกูลใหญ่นั้นซับซ้อนมากและต้องใช้ทั้งวิธีการและกำลังในการจัดการกับพวกเขา

"คนเมื่อกี้คือลูกพี่ลูกน้องของฉัน และจิ่วเฉินก็เรียกเขาว่าชายสอง เขามาขอให้ลูกหลานของพวกเขาเข้าร่วมคณะกรรมการบริหารของสีซื่อกรุ๊ปมากกว่าหนึ่งครั้งละ แต่ฉันปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด" นายหญิงสีถอนหายใจ "ฉันต้องแยกแยะระหว่างเรื่องครอบครัวกับเรื่องธุรกิจ กฎของครอบครัวตระกูลสีในอดีต คือห้ามไม่ให้ลูกหลานของตระกูลสีมีส่วนร่วมในงานของสีซื่อกรุ๊ป เราสามารถช่วยพวกเขาสร้างทรัพย์สินต่างๆ ได้ แต่เราไม่สามารถแบ่งทรัพย์สินให้พวกเขาได้ เข้าใจไหม”

ถังจือซย่าพยักหน้าอย่างเข้าใจในเหตุผลนั้น การมีอยู่ของกฎหมายครอบครัวนี้จะต้องมีความหมาย

"อาจเป็นเพราะนับวันฉันยิ่งแก่ลงเรื่อยๆ พวกเขาคงคิดว่าฉันจะมีเมตตา! ดังนั้นพวกเขาจึงบังคับให้ฉันเปลี่ยนกฎครั้งแล้วครั้งเล่า" แต่นายหญิงสีก็ทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน "จือซย่า เธอจะต้องจัดการกับเรื่องนี้ในอนาคต ลำบากเธอแล้ว ฉันกลัวว่าพวกเขาจะกลั่นแกล้งเธอเพราะเธอยังเด็ก แล้วจะนำความลำบากมากให้เธอในอนาคต"

ถังจือซย่ารู้สึกกดดัน แต่เธอก็พยักหน้า "หนูจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจัดการเรื่องครอบครัวให้ดีค่ะ"

"แน่นอน ฉันจะสอนเธอเอง" หญิงชราปลอบโยนเธอ "เธอไม่ต้องคิดเรื่องพวกนี้แล้ว ตอนนี้สิ่งสำคัญคือการเตรียมตัวสำหรับงานแต่งงาน เพราะฉะนั้นผ่อนคลายหน่อยเถอะ"

"ค่ะ ฉันจะทำให้ได้ค่ะคุณย่า แล้วนี่เฉินเฉินอยู่ที่ไหนหรือคะ"

"ฉิงเหย่พาเขาออกไปเล่นข้างนอกเมื่อเช้า ฉิงเหย่เด็กคนนี้ก็สามารถเล่นกับเฉินเฉินได้เนอะ" นายหญิงสีพูดพลางหัวเราะ

"คุณย่า เดี๋ยวหนูพาย่าออกไปเดินเล่นไหมคะ!" เมื่อเห็นว่าหญิงชราอารมณ์ไม่ดี ถังจือซย่าจึงอยากจะพาเธอออกไปเดินเล่น