รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 636

ขณะนั้นเอง ก็มีคนเดินเข้ามาอย่างยิ้ม “นายหญิง”

“พี่สือเหยา” ผู้หญิงทั้งสามหันไปทักทาย

“พวกเธอออกไปหาอะไรกินก่อนเถอะ!” สีสือเหยาพูดกับพวกเธอทั้งสาม

ผู้หญิงทั้งสามคนจึงจากไปอย่างรู้งาน สีสือเหยามองดูถังจือซย่าในวันนี้ในนัยน์ตาของเธอนั้นมีความตะลึงแสบผ่าน และยังมีความอิจฉาเล็กน้อย ในมือของเธอมีข้อมูลต่างๆ ของถังจือซย่า มีข้อมูลตั้งแต่เด็กจนโต แต่เธอกลับไม่รู้เลยว่ามีพลังอะไรกันแน่ที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนมาถึงขนาดนี้

เธอคิดว่า การที่ถังจือซย่ายังคงสงบนิ่งและมีความมั่นใจในตอนนี้ เป็นเพราะความรักที่สีจิ่วเฉินมีให้เธอ เป็นเพราะว่าการที่พวกเขามีลูกหนึ่งคน

“สวยจังเลย พอเห็นเธอแล้ว ทำให้ฉันอยากจะรีบตามหาความรักเลย” สีสือเหยาถอนหายใจ

ถังจือซย่ายิ้มถามด้วยความสงสัย “เธอหวังว่าคู่ของเธอจะเป็นคนแบบไหนเหรอ”

สีสือเหยาอึ้งไปเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มแล้วส่ายหัว “ฉันยังไม่เจอผู้ชายที่ทำให้ฉันใจสั่นเลย”

“ขอให้เธอเจอคู่ชีวิตของเธอโดยไวนะ” ถังจือซย่าพูดอย่างจริงใจ

“ขอบคุณนะ” สีสือเหยาพูดพลาง พลางยื่นมือไปจัดชุดเจ้าสาวของเธอ ความสนิทสนมที่ธรรมชาตินี้ ถังจือซย่าเองก็ยอมรับอย่างเป็นธรรมชาติ

หลังจากที่สีสือเหยาจัดชุดให้เธอเรียบร้อย ก็มองดูเวลาแล้วพูดว่า “ยังมีอีกชั่วโมงหนึ่งก็ถึงเวลามงคลแล้ว ฉันได้ยินว่าแขกมากันครบหมดแล้ว วันนี้บนเกาะครึกครื้นมากเลย”

ขณะนั้นเอง ก็มีเสียงฝีเท้าที่หนักแน่นดังมาจากทางบันได จากนั้น ประตูก็ถูกผลักออก สีจิ่วเฉินที่ใส่ชุดสูทสีดำก็เดินก้าวเข้ามา เนกไทที่ใส่ทั่วไปก็เปลี่ยนเป็นโบสีดำ กระดุมข้อมือสีฟ้าเข้มนั้นแผ่ความหรูหราออกมาตลอดเวลา ยิ่งทำให้เขาดูสุขุมและมีเอกลักษณ์

ผู้ชายคนนี้เหมาะกับทรงผมโมฮอก ผมดกดำนั้นหวีไปด้านหลังหมด ทั้งมีสไตล์และเป็นเอกลักษณ์ ทำให้หน้าตาของเขานั้นเต็มไปความเสน่ห์

สีจิ่วเฉินเห็นว่าสีสือเหยาก็อยู่ด้วย เขาก็อึ้งไปเล็กน้อย จากนั้น สายตาที่ลึกซึ้งนั้นก็ตกอยู่บนตัวของภรรยาของเขา เขามองดูถังจือซย่าอย่างละเอียด สายตานั้นเต็มไปด้วยความตะลึงที่ไม่อาจปกปิดได้