“สือเหยา เธอมีหน้าที่ที่จะต้องไปทำให้สำเร็จ ก่อนที่ยังทำไม่สำเร็จ ชีวิตของเธอจะไม่ใช่เป็นของเธอ” นี่เป็นคำพูดที่พ่อของเธอพูดกับเธอ
“พ่อ ทำไมฉันจะกลับประเทศไม่ได้ ฉันอยากกลับไปเจอเขา”
“ไม่ได้ เธอจะต้องปิดกั้นความรู้สึกของเธอให้หมด จะต้องปรากฏตัวต่อหน้าเขาในเวลาที่เหมาะสม”
“สือเหยา เขาจะแต่งงานแล้ว กลับไปเถอะ! ไปร่วมงานแตงของเขา”
สีสือเหยาปิดตาลง น้ำตาของเธอนั้นไหลริน
เงินเป็นจุดเริ่มต้นของทุกเรื่องที่เลวร้าย
หากตระกูลสีไม่มีทรัพย์สินมากมายขนาดที่เป็นปรปักษ์ของประเทศได้ คนที่อยู่รอบตัวตระกูลสีก็คงจะไม่เกิดความคิดอะไร แต่สีจิ่วเฉินกลับมีทรัพย์สินที่เทียบเท่ากับ GDP ของประเทศเล็กๆ เพียงคนเดียว มีใครกันที่ไม่อยากจะหาทุกวิถีทางเพื่อจะได้ส่วนแบ่งมาบ้างกัน
ส่วนกฎระเบียบของตระกูลสีนั้นก็เข้มงวดอย่างมาก ราวกับว่าคนที่สร้างกฎระเบียบนี้ขึ้นมานั้น เคยลิ้มรสความเจ็บปวดที่ถูกญาติพี่น้องจ้องจะเอาทรัพย์สมบัติ ดังนั้น บรรพบุรุษของตระกูลสีจึงปฏิบัติตามกฎระเบียบที่เข้มงวดนี้มารุ่นสู่รุ่น
คนของตระกูลสีนั้นห้ามเข้าทำงานที่สีซื่อกรุ๊ป ห้ามมีความเกี่ยวข้องกัน อีกห้ามมีคนครองอำนาจหลายคน ดังนั้น ทรัพย์สมบัติของตระกูลสีนั้น ร้อยทั้งร้อยนั้นอยู่ที่สีจิ่วเฉินหมดเลย ส่วนตระกูลใกล้เคียงนั้นก็ทำงานอาชีพต่างๆ แต่กลับไม่สามารถที่จะได้รับส่วนแบ่งของสีซื่อกรุ๊ปเลย
ไม่ว่าธุรกิจของพวกเขาจะสำเร็จหมด แล้วก็มีเส้นสายและคนตระกูลสี แต่แสงจากหิ่งห้อยจะสู้แสงจันทร์ได้ยังไง
ในใจของพวกเขานั้นต่างอิจฉามากมายและมีความโหยหาอย่างมาก พวกเขาก็เหมือนเป็นขุนนางที่คิดไม่ซื่อของกษัตริย์นั่นเอง พวกเขาต่างหวังจะไต่ขึ้นบัลลังก์ เพื่อที่จะเอาทุกอย่างมา
แต่กฎระเบียบของตระกูลสีนั้นก็ปกป้องพวกเขาเหมือนกัน สีซื่อกรุ๊ปจะต้องคอยดูแลเคลือบญาติต่างๆ ความรุ่งโรจน์ของตระกูลนั้นผูกมัดไว้ด้วยกัน ดังนั้น ตระกูลสีเองก็ปฏิบัติตามกฎระเบียบของบรรพบุรุษมาโดยตลอด ไม่ลืมเนื้อแท้ของตน ไม่ผิดต่อเครือญาติเหล่านี้
ในวันนี้ที่เป็นงานแต่งของสีจิ่วเฉิน ผู้ที่ร่วมงานนอกจากแขกแล้ว ก็ล้วนเป็นผู้อาวุโสของตระกูลสี ล้วนแสดงเป็นชาวนากับงู
ดูจากภายนอกแล้วพวกเขานั้นดูมีความสมานสามัคคี แต่ลับๆ แล้วพวกเขาก็คิดวางแผนต่างๆ นานา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...