"ได้สิ! คุณเอามาให้ฉันได้เลยนะคะ"
"ขอบคุณมากนะคะ นายหญิง" สีสือเหยาพยักหน้า "ฉันจะเตรียมให้เพื่อนคนหนึ่งของฉันน่ะค่ะ มีคุณคอยช่วยดูให้ฉัน ฉันเชื่อว่าเธอจะต้องชอบแน่นอน"
ถังจือซย่าถามอย่างอยากรู้อยากเห็นว่า "คุณเคยเรียนการออกแบบด้วยไหมคะ"
"ก็ไม่ถือว่าเก่งหรอกค่ะ แต่ก็เป็นงานอดิเรกที่ฉันเรียนด้วยตัวเอง เทียบไม่ได้กับระดับวิชาชีพอย่างคุณหรอกค่ะ" สีสือเหยากล่าวอย่างถ่อมตัว
ถังจือซย่าหัวเราะเล็กน้อย "งั้นคุณทำเป็นงานอดิเรกก็ดีแล้วค่ะ บางครั้งงานอดิเรกกลายเป็นงานจริงๆ ก็ทำให้ลำบากและเหนื่อยมาก"
สีสือเหยาก็อดหัวเราะไม่ได้ "การทํางานที่ใช้สมองเยอะๆก็เหนื่อยจริง ๆค่ะ"
ในเวลานี้มีเสียงเปียโนอยู่ข้าง ๆ และไม่รู้ว่าใครส่งเสียงขึ้น สีสือเหยาจึงขึ้นไปนั่ง เธอเล่นท่วงทํานองที่สบายๆและผู้คนที่อยู่ที่นั่นต่างก็ชื่นชมเธอ
"สือเหยาเก่งจริง ๆ เปียโนก็เล่นได้ดีขนาดนี้"
"สือเหยาจะต้องได้แต่งงานกับครอบครัวที่ดีในอนาคตแน่นอนค่ะ"
แววตาของแม่สีมีรอยยิ้มขึ้น"สือเหยาก็เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งเองค่ะ ไม่ได้วิเศษเลิศเลอขนาดนั้นหรอก"
สามวันต่อมา แขกส่วนใหญ่ก็จากไปแล้ว และถังจือซย่าและสีจิ่วเฉินก็กลับไปที่บ้านตระกูลสีพร้อมกับนายหญิงใหญ่
เจ้าตัวเล็กก็ถึงเวลาไปโรงเรียนแล้ว สีจิ่วเฉินก็ทิ้งงานไว้มากมาย ส่วนถังจือซย่าว่างแล้ว
สื่อก็รายงานเกี่ยวกับงานแต่งงานครั้งนี้ แต่ไม่ได้กระแสอะไรมากนัก และไม่กล้าเอางานแต่งงานนี้มาดึงดูดความสนใจต่อ
เจียนจือเพ่ยไม่ได้อยู่ที่บาร์อีกแล้ว! เธอซื้อบ้านเดี่ยวในวิลล่าใกล้สีจิ่วเฉินเพื่อพักชั่วคราว
เดิมทีเยี่ยวานวานอยากกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่ แต่เขาไม่ให้ไป ดังนั้น เขาไปไหน เธอก็ต้องไปด้วย
วันนี้ครูสอนมารยาทอาวุโสสองคนมาที่บ้าน หน้าที่ของพวกเขาคือสอนเยี่ยวานวานให้เรียนรู้มารยาทในการเข้าสังคมของชนชั้นสูงในจีนและตะวันตก
เยี่ยวานวานเองก็สงสัยว่าผู้ชายคนนี้เสียเงินไปแบบไร้ค่าทำไม ให้เธอเป็นผู้หญิงที่ได้รับความอิสระสักทีก็ดีแล้วไง!
แต่พวกครูเหล่านั้นมีความรับผิดชอบมาก ให้เยี่ยวานวานเริ่มเรียนเลย เยี่ยวานวานต้องเรียนมารยาทวันละสองชั่วโมง ฝึกท่ายืน ท่าเดิน ท่านั่ง มันเหนื่อยมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...