"เยี่ยวานวาน ครอบครัวของพี่เจียนจะกลับประเทศในอีก 1 เดือนข้างหน้า ย่าของเขาจะไม่ยอมให้ผู้หญิงที่มีเจตนาไม่ดีมายุ่งกับเขาแน่ๆ ถ้าเธอฉลาดพอก็ออกห่างจากเขาซะ ก่อนที่ครอบครัวของเขาจะไล่เธอ" เฉียวเสวี่ยเม่ยเย้ยหยันอย่างภูมิใจ
คำขู่เตือนของเฉียวเสวี่ยเม่ยใช้ไม่ได้ผลกับเยี่ยวานวาน เพราะเธอไม่ได้คิดอะไรไม่ดีกับ เจียนจือเพ่ยเลย ถ้าเธอขออะไรสักอย่างได้ เธอแค่อยากจะขอให้เขายกโทษให้เธอ
หากว่าเจียนจือเพ่ยไม่ผิดใจเอาเรื่อง เธอจะรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง
"คุณหนูเฉียว คุณไม่ต้องกังวล ฉันไม่มีเจตนาร้ายต่อคุณชายเจียนเลย!" เยี่ยวานวานตอบอย่างจริงจัง
เฉียวเสวี่ยเม่ยยิ้มเยาะในใจ "เธอคิดว่าการที่เธอตีหน้าซื่อจะสามารถปกปิดความในใจของเธอได้งั้นหรือ ฉันรายงานนายหญิงใหญ่ของตระกูลเจียนไปแล้วเรื่องที่เธอคิดมิดีมิร้ายกับพี่เจียน ถึงตอนนั้นก็เตรียมตัวออกไปได้เลย!"
เยี่ยวานวานขี้เกียจมากความ เธอกังวลเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของพ่อเธอ เธอจึงรีบออกจากวิลล่า
ในโรงพยาบาล
เยี่ยกั๋วเหานอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยโดยมีเฝือกที่ขา พร้อมกับมีแม่ของเธออยู่ด้านข้าง
"พ่อคะ เป็นยังไงบ้าง เป็นอะไรมากไหม"
"ไม่เป็นอะไรมากหรอก แค่พักฟื้นสักหนึ่งหรือสองเดือนเดี๋ยวก็ดีขึ้น ช่วงนี้ลูกทำอะไรไปบ้าง คุณชายเจียนไม่ได้ทำให้เธอลำบากใจใช่ไหม!" แม่ของเยี่ยวานวานมองลูกสาวของเธอด้วยความกังวล และพบว่าลูกสาวของเธอดูเหมือนจะอ้วนขึ้นนิดหน่อยเธอจึงรู้สึกโล่งใจ
"แม่ ฉันสบายดี ฉันก็แค่ตามคุณชายเจียนไปหาสร้อยคอเส้นนั้นด้วยกันเท่านั้นเอง" เยี่ยวานวานปลอบโยน
ตอนนี้บริษัทของเยี่ยกั๋วเหาไม่มีอีกแล้ว แถมยังเป็นหนี้ธนาคารต่างประเทศตั้งหนึ่งพันล้าน ซึ่งทำให้เขารู้สึกเศร้า แต่พวกเขาทั้งสองไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับลูกสาว
แต่ไม่มีบริษัทให้ทำกำไร หนี้ต่างประเทศก็กดดันพวกเขาสามีภรรยาจนแทบเอาเอาตัวไม่รอด
บ้านตระกูลสี?
วันนี้เป็นครั้งแรกหลังแต่งงานที่ถังจือซย่าและสีจิ่วเฉินกลับบ้านเพื่อรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน นายหญิงใหญ่สีก็อายุมากแล้ว มันทำให้เธอชอบความครึกครื้นมากขึ้นอีก
หลังอาหารเย็น ถังจือซย่าออกไปเดินเล่นกับสีจิ่วเฉิน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวและแสงจันทร์ที่ส่องสว่าง การเดินในป่าไผ่ที่คดเคี้ยวนั้นผ่อนคลายได้จนไม่มีอะไรเทียบได้
มือของถังจือซย่าถูกฝ่ามือใหญ่ของชายคนนั้นกุมไว้แน่นราวกับว่าเธอจะหายไปหากเขาปล่อยมือ หลังแต่งงาน ออร่าของความสวยงามและอ่อนโยนของถังจือซย่าก็เพิ่มมากขึ้น และอารมณ์ของเธอก็นุ่มนวลขึ้นด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...