รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 703

ดังนั้นจึงดูเหมือนว่าโดดเด่นเป็นพิเศษ

ถังจือซย่าเตรียมที่จะเดินผ่านห้องโถงไป ทันทีที่ได้ยินเสียงๆ นี้ เธออดไม่ได้ที่จะหันหน้ามองหญิงสาวที่เรียกชื่อเธอคนนี้แวบหนึ่ง

สบสายตากัน ทันใดนั้น คนหนึ่งยิ้มเล็กน้อย อีกคนก็ประหลาดใจอย่างมาก

“คุณหนูเยี่ย”ถังจือซย่าก็ตกใจที่ได้เห็นเยี่ยวานวานที่หน้าฟร้อนของบริษัท

กลุ่มคนหน้าฟร้อนที่อยู่ข้างๆ จ้องมองไปยังเยี่ยวานวาน จู่ๆ เธอก็ถูกประธานถังเรียกว่าคุณหนูเยี่ยเหรอ พวกเธอรู้จักกันเหรอ

ถังจือซย่าเดินมาตรงหน้าของเธออย่างสนิทสนม พูดถามอย่างอยากรู้ว่า “คุณมาทำงานที่บริษัทของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”

“ฉันมาทำงานวันนี้วันแรกนะ”เยี่ยวานวานพูดตอบกลับ

ถังจือซย่าลังเลเล็กน้อยพร้อมพูดว่า “ฉันขาดผู้ช่วย คุณยินดีที่จะเป็นผู้ช่วยของฉันไหม”

“ฉันไม่มีประสบการณ์ทางด้านนี้สักหน่อย”เยี่ยวานวานก็ไม่สามารถรับช่วงต่องานนี้ได้อย่างเรื่อยเปื่อย

“ไม่เป็นไร！ไม่เป็นก็เรียนรู้ได้”ถังจือซย่าพูดจบ พูดกับหลี่เสี่ยวซินที่อยู่ข้างหลังว่า “ไปทำเรื่องโยนตำแหน่งที่แผนกทรัพยากรบุคคลแทนเธอหน่อย”

พูดจบ ถังจือซย่าก็พูดไปยังเยี่ยวานวานว่า “คุณขึ้นไปห้องทำงานกับฉันนะ！”

เยี่ยวานวานเดินตามถังจือซย่าไปยังลิฟต์ ภายใต้สายตาที่อิจฉาริษยาของพวกหน้าฟร้อนทั้งหลาย

ในใจของเธอรู้สึกซาบซึ้งในการดูแลของถังจือซย่าที่มีต่อเธอมาก และถังจือซย่าก็ดีใจมากที่รับเธอมาเป็นผู้ช่วยได้

เมื่อเข้าไปในลิฟต์ ถังจือซย่าก็ถามเยี่ยวานวานอย่างเป็นห่วงว่า “ทำไมคุณถึงไม่อยู่กับคุณเจียน”

ครั้งก่อนเจียนจือเพ่ยพาเธอเข้าร่วมงานแต่งงานของเธอ ในงานแต่งงาน ถังจือซย่าสังเกตเห็นการดูแลของเจียนจือเพ่ยที่มีต่อเธอ เพราะงั้น เธอคิดว่าเยี่ยวานวานเป็นหญิงสาวที่เจียนจือเพ่ยชอบ

ครั้งก่อนสามีของตัวเองประสบอันตราย เจียนจือเพ่ยและเนี่ยเหยียนเฟิงข้ามน้ำข้ามทะเลกว่าหลายพันไมล์มาช่วยชีวิตไว้ แน่นอนว่าเธอจะต้องดูแลเยี่ยวานวานให้ดีๆ

เยี่ยวานวานพูดอย่างเขินอาย “ประธานถัง คุณจะต้องเข้าใจผิดแน่นอน ฉัน…ฉันและเขาเป็นเพื่อนกันเท่านั้น”