สีจวี้นเจี๋ยรีบกลับไปหาพวกของพ่อเขาอย่างรู้ทัน แต่จู่ๆ เขาก็มีความคิดว่ารอบนี้เขาจะต้องแย่งเยี่ยวานวานมาจากเจียนจือเพ่ยให้ได้
ในไม่ช้าก็มีคนมาอีกครั้ง ซึ่งก็คือพวกสีหมิ่น จ้านฉิงเหย่ที่อุ้มเจ้าตัวน้อยถังอวี่เฉินไว้ในอ้อมแขน วันนี้เขาสวมชุดสูทสีดำพร้อมดอกไม้สีขาวเล็กๆ ติดที่อก
ถังจวิ้นก็ตามมา เขาเข้ามาปลอบสีจิ่วเฉินแล้วก็เดินไปกับหลานชายของเขา
สีหมิ่นเข้ามาคุยกับสีจิ่วเฉินได้สองสามประโยคแล้วดวงตาของเธอก็แดงอีกครั้ง หน้าเธอค่อนข้างซีด หลังจากเธอพูดเสร็จเธอก็เดินไปหาผู้อาวุโสฝั่งนู้น
พอจ้านฉิงเหย่มาหาสีจิ่วเฉินเขาก็กำชับสีจิ่วเฉินว่า "ดูแลแม่ของนายให้ดี"
“หมดหนทางแล้ว สองสามวันมานี้แม่ฉันกินดื่มอะไรไม่ลงเลย ฉันกับพ่อพยายามเกลี้ยกล่อมเธออย่างเต็มที่แล้ว” จ่านฉิงเหย่ส่ายหัว
หินจารชื่อถูกปักลงและเถ้าถ่านของนายหญิงใหญ่สีก็ถูกฝัง ญาติและเพื่อนๆ ผลัดกันนำดอกไม้มาทำความเคารพ
กลุ่มแรกประกอบด้วย สีจิ่วเฉินที่นำภรรยาและลูกๆ ของเขามาทำความเคารพ เจ้าตัวเล็กเอาช่อดอกไม้จากอ้อมแขนของตนมาวางข้างแผ่นหิน เมื่อมองไปที่คุณย่าในรูปถ่าย เขาก็กลั้นน้ำตาและถังจือซย่าก็ลูบหลังปลอบเขา เด็กผู้ชายคนนั้นก็หันกลับมาทิ้งตัวในอ้อมแขนของเธอแล้วก็เช็ดน้ำตาบนเสื้อผ้าของเธอ
ถังจือซย่าก็ตาแดงเหมือนกัน เธอจูบหัวเล็กๆ ของเขา และพาเขาออกไป หลังจากนั้นแต่ละคนก็เรียงเป็นระเบียบเรียบร้อยเข้ามาวางดอกไม้และเจียนจือเพ่ยก็ลากเยี่ยวานวานมาด้วยกันแล้วเขาก็ส่งดอกไม้ในมือให้เยี่ยวานวานเป็นตัวแทนวางให้เขา
สีสือเหยาก็มองสีจิ่วเฉินอยู่ภายใต้ร่มด้วยเลื่อมใสเป็นพักๆ มองดูเขาที่กอดถ้งจือซย่าผู้เป็นภรรยาและลูกชายไว้ในอ้อมแขน เห็นความอ่อนโยนและความเศร้าในดวงตาของเขา แล้วเธอก็รู้สึกจุกที่อกเป็นระยะ เธอสงสารเขา
แม้ว่าเธอจะไม่มีคุณสมบัติ
หลังจากพิธีจบลง พวกญาติๆ ก็กลับไปทีละคน มีแค่เจียนจือเพ่ยที่ยังอยู่และถังจือซย่าก็อยู่ส่งแขกกับสีจิ่วเฉิน พอพอเธอเห็นเขายืนอยู่หน้าหลุมฝังศพ เธอก็เอื้อมมือไปจับมือเขาและยืนอยู่กับเขาเงียบๆ สักพักก่อนจะออกไป
ระหว่างทางกลับ เยี่ยวานวานถูกบังคับให้ขึ้นรถไปกับคนคนหนึ่ง
"ไม่ ฉันต้องกลับไปกับประธานถัง" เยี่ยวานวานปฏิเสธ
อย่างไรก็ตาม พอถังจือซย่าได้ยินสิ่งนี้ เธอก็หันไปและพูดอย่างนุ่มนวลว่า "วานวาน วันนี้ไม่มีอะไรแล้ว เธอไปรถคุณชายเจียนเถอะ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...