เยี่ยวานวานเงยหน้าขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ จริงหรือ? เพียงแค่เธอขอให้เขาอยู่ เขาก็จะอยู่งั้นเหรอ?
แม้ว่าในใจเธออยากจะทำสิ่งนี้มากเพียงใด แต่เธอก็ไม่สามารถพูดมันออกมาได้ คำพูดของคุณนายเจียนเป็นเหมือนคำสั่งเหล็กกล้าที่กักขังหัวใจของเธอ
"ฉัน...ฉันมีธุระที่ต้องทำพรุ่งนี้ ฉันอาจจะไม่สามารถไปส่งคุณได้ ไม่เช่นนั้นฉันคงจะไปส่งคุณแล้ว จริงๆ นะ" เยี่ยวานวานพูดอย่างปากแข็ง
เจียนจือเพ่ยอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบาๆ แล้วแสร้งทำเป็นอารมณ์อ่อนไหว
“ช่างเถอะ ไม่จำเป็นต้องไปส่งหรอก ยังไงคุณไม่อยากเห็นฉันอยู่แล้ว ดังนั้นฉันจะกลับไปที่ประเทศของฉัน ดูแลธุรกิจของครอบครัว แล้วหาผู้หญิงที่เหมาะสมเพื่อเริ่มต้นสร้างครอบครัวและมีลูก ลองคิดดูก็ไม่เลวเหมือนกัน” เจียนจือเพ่ยกล่าวด้วยสีหน้าสงบนิ่ง พร้อมกับวางแผนอนาคต
จู่ๆ เยี่ยวานวานก็มีอาการเจ็บจมูก เธอยื่นมือออกมาเพื่อผลักเขาออกไป "ใช่ อายุคุณก็ไม่น้อยแล้ว ถึงเวลาที่ต้องสร้างครอบครัวแล้ว"
เยี่ยวานวานหันตัวกลับเตรียมเดินเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว เธอยกมือขึ้นมาแล้วทำท่าเช็ดอะไรบางอย่างบนใบหน้า
มันทำให้ผู้ชายที่อยู่ข้างหลังต้องรีบวิ่งตามเธอไปด้วยขายาวๆ ของเขา เมื่อเธอกำลังจะถึงบ้านเขาก็เอื้อมมือไปจับข้อมือและดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา
เยี่ยวานวานกระแทกกับแขนของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอเงยหน้าขึ้น พบกับดวงตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาไหลอาบแก้มใส จนเขาอดไม่ได้ที่จะเห็นใจกับสีหน้าแบบนี้ของเธอ มันน่าสงสารมาก
เจียนจือเพ่ยนึกหงุดหงิดทันที ทำไมเขาต้องพูดประโยคแบบนั้นให้เธอโกรธด้วย?
เยี่ยวานวานผลักเขาด้วยความโกรธ "ถ้าคุณต้องการไปก็รีบไปสิ คุณจะมาดึงฉันทำไม!"
เจียนจือเพ่ยกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแน่นโดยไม่พูดอะไรสักคำ
ใบหน้าของเยี่ยวานวานเต็มไปด้วยน้ำตา มันเปรอะเปื้อนอยู่ที่เสื้อและฝังอยู่ในอกของเขา เธอทั้งรู้สึกอับอายและลำบากใจ
“ร้องไห้ทำไม เธอไม่อยากให้ฉันไปเหรอ” เจียนจือเพ่ยหัวเราะเยาะเธออย่างหยาบคาย
ขณะเดียวกัน เยี่ยวานวานก็ได้ยินใครบางคนผลักประตูเล็กๆ ของบ้านเธอออกมา ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงนิสัยชอบเดินเล่นของพ่อตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...