เจียนจือเพ่ยมองดูรถของเยี่ยกั๋วเหาขับเข้าไปจอดในโรงรถที่ลานบ้าน เขาก้มศีรษะลงพบกับดวงตาที่ไร้เดียงสาแสนน่ารักกำลังหลบอยู่ภายใต้แสงไฟ
มีคนเคยบอกว่าผู้หญิงที่ภายนอกดูใสซื่อน่ารักแต่ภายในกลับแฝงไปด้วยความเซ็กซี่นั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าใครเลย
ขณะนี้ ใบหน้าของเยี่ยวานวานถูกย้อมไปด้วยสีหน้าแห่งความเขินอาย ซึ่งนี่สามารถทำหายชายคนหนึ่งถึงกลับหายใจไม่ทั่วท้อง
เจียนจือเพ่ยรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายที่กระสับกระส่ายของเธอกำลังเคลื่อนไหวเพื่อเธอ พูดไม่ถูกเลยว่าผู้หญิงคนนี้ไปเอาเสน่ห์อันล้นหลามนี้มาจากไหน ไม่สิ เธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพื่อดึงดูดความสนใจของเขาเลยด้วยซ้ำ
บรรยากาศเต็มไปด้วยความขัดเขินและคลุมเครือ
มุมปากของเจียนจือเพ่ยยกขึ้น สนุกกับการหยอกเย้าหญิงสาวในอ้อมแขนราวกับว่าการแกล้งเธอแบบนี้ทำให้เขามีความสุขมาก
"ปล่อยฉันนะ" เยี่ยวานวานเอ่ยตำหนิเบาๆ
“ไม่ปล่อย เว้นแต่เธอจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบฉันก่อน”
"ฉันไม่ทำ" เยี่ยวานวานหันหน้าหนี ไม่ต้องการทำให้เขาสมปรารถนา
ดวงตาทั้งสองข้างที่แสดงถึงความกดดันของเจียนจือเพ่ยกำลังจ้องมองใบหน้าของเธอไม่กะพริบราวกับว่าเขาต้องการจะจ้องมองเธอจนตัวทะลุเสียอย่างไรอย่างนั้น ขณะเดียวกัน มุมปากของเขาก็ม้วนเป็นรอยยิ้มที่อดกลั้นหักห้ามใจ แต่ก็หื่นกระหายและยั่วยวน
เยี่ยวานวานไม่รู้จะทำอย่างไรกับเขาจริงๆ ชายคนนี้กลายเป็นคนยึดติดกับความผูกพันและไม่ยอมแยกจากเธอตั้งแต่เมื่อไหร่? ไม่ใช่ว่าเขาทั้งสูงส่งและแสนวิเศษวิโสงั้นเหรอ?
แต่ขณะที่กำลังมอง ดวงตาของชายคนนั้นก็เกิดแสงสะท้อน เขาจับใบหน้าเล็กๆ ของเธอให้เงยขึ้นมา แล้วค่อยๆ ก้มศีรษะลงไปประทับจูบเธอเบาๆ
เยี่ยวานวานแทบไม่มีปฏิกิริยาอะไร แต่ริมฝีปากสีแดงของเธอรู้สึกเย็นลงเล็กน้อย อีกทั้งหัวใจของเธอก็รู้สึกสับสนยุ่งเหยิงอยู่ครู่หนึ่ง แต่เธอก็ไม่ได้ผลักไสเขาออกไป เพราะในขณะนี้ หัวใจของเธอกำลังเต้นแรง ความรู้สึกหวานชื่นที่แข็งแกร่งก็กำลังห่อหุ้มไปทั่วหัวใจของเธอ
เฉียนเสวี่ยเม่ยซึ่งอยู่ในรถคันหลังกำลังจะบ้าคลั่งเมื่อเห็นฉากนี้ เธอไม่เคยเห็นเจียนจือเพ่ยดูมีความปรารถนากับผู้หญิงคนไหน แต่คืนนี้เธอกลับเห็นมัน
เธอคิดว่าเขาไม่ชอบใกล้ชิดกับผู้หญิงและไม่สนใจผู้หญิงคนไหน แต่กลายเป็นว่าเมื่อเขาพบผู้หญิงที่เขาชอบ เขาก็จะกลายเป็นคนอ่อนโยน เหมือนเด็กคนหนึ่งกับดวงตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม หรือแม้แต่จูบที่อ่อนโยนและน่ารัก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...