รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 733

เยี่ยวานวานรีบวิ่งลงมาชั้นล่าง พอมาถึงห้องโถง ก็ทำให้หลี่เย่ว์ที่กำลังดูทีวีตกใจ "นั่นลูกจะไปไหนน่ะ"

"แม่ หนูจะไปที่สถานีจัดส่งพัสดุด่วนค่ะ จัดส่งด่วนแบบด่วนมากๆ" เยี่ยวานวานรีบพูดอย่างลนลาน

หลังจากพูดจบ เยี่ยวานวานก็ผลักประตูเปิดออกมา เธอรีบวิ่งไปที่ประตู และเมื่อเปิดประตูออกก็เห็นชายที่อยู่ภายใต้แสงไฟบนถนน มองมาที่เธอด้วยรอยยิ้มที่ลำพองใจ

ราวกับเดาได้ว่าเธอจะวิ่งลงมาหาเขาแน่นอน

"คุณ..." เยี่ยวานวานจ้องมองเขาด้วยความโกรธ

"ไปนั่งรถเล่นผ่อนคลายเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ" เจียนจือเพ่ยเอื้อมมือออกไปดึงเธอ

เยี่ยวานวานปฏิเสธที่จะไปด้วย แต่กลับถูกดึงไปที่ด้านข้างประตูรถด้วยกำลังของชายคนนี้ เยี่ยวานวานกระวนกระวายใจ และดิ้นรนอยู่ในมือของเขา "ฉันไม่ไป คุณไปซะเถอะ!"

เจียนจือเพ่ยไม่ปล่อยเธอ ทั้งสองคนยังคงดึงกันไปมา แม้เยี่ยวานวานพยายามหลายครั้งเพื่อแยกตัวออกจากเขา

"เจียนจือเพ่ยปล่อยฉันนะ"

"เยี่ยวานวานบอกความจริงกับฉันสิ เธอไม่ชอบฉันเลยจริงๆ เหรอ" เจียนจือเพ่ยถาม แม้ว่าเขาจะทำสิ่งที่น่ารังเกียจมากมาย แต่สิ่งที่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอมันก็ไม่ได้แย่ไม่ใช่เหรอ!

เยี่ยวานวานถือโอกาสถอนมือออก แล้วหันหน้าหนี "ฉันไม่ชอบ ฉันไม่ชอบผู้ชายแบบคุณเลย"

“แล้วเธอชอบแบบไหนล่ะ” เจียนจือเพ่ยถามเธอโดยละทิ้งศักดิ์ศรีอันสูงส่งของเขา

"ฉันไม่จำเป็นต้องบอกคุณ" เยี่ยวานวานรู้สึกว่าชายคนนี้แตกต่างออกไปเล็กน้อยในคืนนี้ ทั้งยังมีกลิ่นของแอลกอฮอล์ในอากาศซึ่งนั่นทำให้เธอขมวดคิ้ว "คุณดื่มมาหรือเปล่า"

"อืม" เจียนจือเพ่ยไม่ปฏิเสธ