รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 754

“จริงเหรอ ฉันอยากพาพี่เหมยกับเสี่ยวซินมา อ้อ ใช่ แล้วก็วานวานผู้ช่วยคนใหม่ของฉัน"

“ใช่ผู้หญิงที่กำลังคบกับอาเพ่ยอยู่ไหม” สีจิ่วเฉินเองก็จำเยี่ยวานวานได้

“ใช่! ฉันรู้สึกว่าพวกเขากำลังคบกันอยู่” ถังจือซย่าเอ่ยพลางพยักหน้า

สีจิ่วเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะกดเบอร์ของเจียนจือเพ่ย เพื่อถามเขาว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน

“ฮัลโหล จิ่วเฉิน” เจียนจือเพ่ยรับสาย

“นายอยู่ที่ไหน? ยังอยู่ในประเทศไหม?”

“ยังอยู่สิ อยากนัดฉันกินข้าวหรือไง?”

“วันศุกร์นี้ที่บริษัทฉันมีงานเลี้ยงการกุศลเลยอยากชวนนายมาร่วมด้วย”

“ได้สิ ฉันไปแน่ จะได้พาคู่ฉันไปด้วย”

“ได้ แล้วเจอกัน”

สีจิ่วเฉินวางสายก่อนจะหันไปหาถังจือซย่า “อาเพ่ยจะมา น่าจะพาเยี่ยวานวานมาด้วย”

"ฉันว่าแล้ว! พวกเขาต้องคบกันอยู่แน่ๆ ดูเหมือนว่าเราจะได้ดื่มเหล้ามงคลเร็วๆ นี้แล้ว!" ถังจือซย่ากล่าวอย่างมีความสุข

สีจิ่วเฉินรู้จักตระกูลของเจียนจือเพ่ยดี ตระกูลของเขาไม่ใช่เพียงตระกูลที่ร่ำรวยธรรมดาเท่านั้น แต่เป็นตระกูลลึกลับที่เติบโตอย่างรวดเร็วหลังจากอพยพไปต่างประเทศเมื่อสองร้อยปีก่อน ผู้หญิงธรรมดาอย่างเยี่ยวานวานต้องการแต่งเข้าไปในตระกูลของเขานั้นไม่ถือว่าเป็นเรื่องง่าย

“อืม ฉันเองก็หวังว่าจะได้ดื่มเหล้ามงคลของอาเพ่ยเร็วๆ” สีจิ่วเฉินพยักหน้า

ณ โรงแรม

เจียนจือเพ่ยเอาแต่มองนาฬิกาที่ข้อมือ เขารอให้เยี่ยวานวานมารับ

นับตั้งแต่ที่ไปนอนบ้านที่บ้านเธอ แม้ว่าจะเหมือนกับเจียนจือเพ่ยได้นอนในห้องสูทหรูหราแต่เขาก็รู้สึกอึดอัดและคิดถึงบ้านเล็กๆ ของเธอมากกว่า

ประมาณสี่โมงเขาก็ได้รับสายจากเยี่ยวานวาน บอกว่าเธอกำลังอยู่ระหว่างทาง