เมื่อมองไปที่หาดทรายที่อยู่ไม่ไกล เยี่ยวานวานก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ "คุณยังจำสิ่งที่เกิดขึ้นในงานแต่งงานของจือซย่าได้ไหม ฉันเกือบถูกคลื่นซัดหายไปในทะเล ตอนนั้นคุณวิ่งมาหาฉัน ฉันซึ้งใจมาก"
เจียนจือเพ่ยลูบหัวน้อยๆ ของเธอด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองเล็กน้อย "เธอยังจะกล้าพูดอีก คราวหน้าเธอไม่ได้รับอนุญาตให้ไปที่ที่อันตรายแล้วนะ ฉันไม่สามารถอยู่เคียงข้างเธอได้ตลอดเวลา"
“น่าแปลกนะ ก่อนที่ฉันจะได้พบคุณ ฉันไม่เคยเจอเรื่องอันตรายใดๆ เลย แต่พออยู่ข้างๆ คุณ ฉันก็เกือบตกทะเลหรือไม่ก็กลิ้งลงไปตามไหล่เขา โชคดีที่คุณปกป้องฉัน" เมื่อเยี่ยวานวานพูดจบเธอก็โอบเอวเขา เงยหน้ามองอย่างไม่เชื่อสายตาว่าผู้ชายคนนี้เป็นแฟนเธอแล้ว
เจียนจือเพ่ยเองก็กอดเธอแน่น “หลังจากนี้เธอก็อยู่อย่างสงบข้างกายฉัน ทั้งชีวิตของเธอปลอดภัยแล้ว”
ดวงตาของเยี่ยวานวานแวววาว “พวกเราจะปลอดภัย”
คิดไปคิดมาเยี่ยวานวานก็เงยหน้าไปถามเขาด้วยความสงสัยและน้ำเสียงจริงจัง “คุณชายเจียน ฉันขอถามคุณหน่อย คุณต้องตอบตามความจริงนะ”
“หืม?” เจียนจือเพ่ยอดไม่ได้ที่จะมองเธอด้วยแววตาจริงจัง ไม่กล้าจะเมินเฉยกับคำถามของเธอ
"ฉันคิดว่าด้วยฐานะของคุณคงมีผู้หญิงมากมายรายล้อมรอบตัวคุณ ทำไมคุณถึงชอบฉันละ? " ดวงตาของเยี่ยวานวานเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เจียนจือเพ่ยมองดูใบหน้าเล็กที่มีชีวิตชีวาเหมือนน้ำพุในฤดูร้อนของเธอ ให้ความรู้สึกเหมือนสิ่งงดงามที่มองไม่เห็น สิ่งที่เขาชอบที่สุดคือรอยยิ้มของเธอ ในความน่ารักไร้เดียงสาก็มีเสน่ห์ซ่อนอยู่ ทำให้เขาไม่ต้องกังวลอะไรเวลาอยู่กับเธอ
สำหรับสิ่งที่เขาชอบในตัวเธอ เขาอยากจะบอกว่าเธอคือตัวตนทั้งหมดของเธอที่ทำให้เขารู้สึกถึงความสมบูรณ์ในชีวิต
การได้อยู่กับเธอนั้นทำให้เขารู้สึกสบายใจ เป็นอิสระ และพร้อมจะก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับเธอ
ตั้งแต่วัยเด็กเจียนจือเพ่ยไม่เคยขาดผู้หญิงดีๆ รอบตัวเขาเลย ลูกสาวของตระกูลที่ร่ำรวยหรือตระกูลราชวงศ์ขุนนาง บางทีอาจเป็นเพราะเขาเจอกับเด็กผู้หญิงที่ล้วนมีความทะเยอทะยานมากเกินไป ดังนั้นเมื่อเยี่ยวานวานปรากฏตัวขึ้นมา ความสดใสราวกับพระจันทร์ก็ฉายแสงใสกระทบใจเขาเข้าอย่างเต็มเปา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...