ตั้งแต่หัวจรดเท้าร่างกายของเขาเปล่งประกายออร่าเยี่ยงนายทหาร ใบหน้าหล่อเหลามีเหลี่ยมที่คมชัด รูม่านตาสองข้างเหมือนดวงดาวในคืนเหน็บหนาว ดวงตาของเขาแน่วแน่และสามารถมองทะลุปุโปร่งทุกสรรพสิ่ง
"คุณเนี่ย เชิญทางนี้ครับ ห้องรับแขกอยู่ด้านนี้" บัตเลอร์ที่มาต้อนรับเขาทักทายอย่างสุภาพ
"คุณชายของพวกคุณอยู่ที่ไหน? ฉันต้องการพบเขา"
"พักนี้คุณชายยุ่งกับการเตรียมงานแต่งงาน คืนนี้ท่านยุ่งมาก ผมจะแจ้งให้ท่านมาหาคุณพรุ่งนี้เช้า" บัตเลอร์ตอบ
เนี่ยเหยียนเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย "โอเค"
เนี่ยเหยียนเฟิงเดินเข้าไปในห้องรับแขกที่จัดไว้ จากนั้นบริกรก็มาช่วยเตรียมอาหารเย็นให้เขาและบอกให้เขาพักผ่อนให้เพียงพอ ความหมายของประโยคนี้คือการบอกเป็นนัยว่าอย่าออกไปข้างนอกโดยพลการ
อย่างไรก็ตาม เนี่ยเหยียนเฟิงไม่ใช่คนที่อยู่นิ่งๆ ได้มาตั้งแต่ยังเด็ก ในตอนกลางดึก เขาได้หายวับไปทางหน้าต่างราวกับภาพลวงตา แม้ว่าภายนอกจะสูงสี่ชั้นก็ตาม
เนี่ยเหยียนเฟิงเดินตรงไปที่ห้องนอนใหญ่ของเจียนจือเพ่ย เขาเคยมาที่นี่และค่อนข้างคุ้นเคยกับที่นี่พอสมควร หลังจากเดินผ่านสวนที่ลึกมาก ในที่สุดเนี่ยเหยียนเฟิงก็มองเห็นหน้าต่างที่ยังคงเปิดไฟอยู่ เขาปีนขึ้นไปจากกำแพงอย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว
ในห้องนอนใหญ่ ร่างที่วิจิตรบรรจงยังคงตื่นอยู่ เจียนจือเพ่ยสวมชุดนอนสีดำ จิบไวน์ในมือเพื่อช่วยในการนอนหลับ ผมสีดำย้อยลงมาปิดหน้าผากที่โหนกนูนของเขา ทำให้เห็นใบหน้าที่สง่างามและมีเสน่ห์ ทั้งยังเผยให้เห็นถึงความสูงส่งโดยธรรมชาติของเขา
ในขณะนี้เอง เขารู้สึกได้ว่ามีใครบางคนอยู่นอกหน้าต่าง เขาสายตางัวเงีย "ใครอยู่ข้างนอก"
และคนข้างนอกก็ไม่คิดจะซ่อนตัว เขากระโดดข้ามหน้าต่างเข้ามา ถ้าไม่ใช่เนี่ยเหยียนเฟิงจะเป็นใครล่ะ?
เมื่อเห็นเขาเข้ามา เจียนจือเพ่ยหยุดระแวง แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไร แค่พูดเบาๆ ว่า "นายนี่เอง!"
ความคาดหวังที่น้อยที่สุดของเนี่ยเหยียนเฟิงคือการได้รับการทักทายอย่างอบอุ่นจากสหาย และความคาดหวังที่ใหญ่ที่สุดคือการที่เขาเข้ามากอด แต่นึกไม่ถึงว่า สิ่งที่เขาได้รับกลับมีเพียงคำทักทายที่เย็นชา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...