รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 779

เรื่องนี้นอกจากเขาและภรรยาแล้วก็ไม่มีบุคคลที่สามรู้เรื่องนี้

ในตอนเย็น เครื่องบินส่วนตัวมาถึงสนามบินนานาชาติประเทศฝรั่งเศสอย่างปลอดภัย

หลังจากออกจากสนามบิน รถรับส่งก็ได้จัดเตรียมไว้เรียบร้อย ถังจือซย่าและสีจิ่วเฉินนั่งด้วยกัน เยี่ยวานวานและหลี่เสี่ยวซินนั่งรถคันเดียวกัน โอบรับสายลมยามเย็นของประเทศๆ นี้ น้ำตาของเยี่ยวานวานเอ่อล้นอย่างควบคุมไม่ได้ ราวกับมีความรู้สึกใกล้ชิดปะปนอยู่ในอากาศ

เธอสูดอากาศของประเทศนี้ร่วมกับเขา และอีกไม่นานเธอก็จะได้เจอเขาแล้ว

"วานวาน อย่าร้องไห้ เดี๋ยวก็ได้เจอคุณชายเจียนแล้ว" หลี่เสี่ยวซินให้ทิชชู่แก่เธออย่างใส่ใจและปลอบประโลมเธอ

"ขอบคุณ" เยี่ยวานวานระงับความโศกเศร้าของเธอ ไม่มีใครสามารถเข้าใจความสุขของเธอที่จะได้เจอหน้าเขา รวมถึงความสิ้นหวังที่ได้เห็นเขาแต่งงาน

ประเทศฝรั่งเศสยามค่ำคืนนั้นคึกคักและไม่คุ้นเคย มีรถแล่นตรงไปจนสุดขอบฟ้าอันไกลโพ้น

ในที่สุดหลังจากผ่านไปสองชั่วโมงพวกเขาก็มาถึงวิลล่าที่จัดไว้ให้แขก ภายใต้ท้องฟ้ายามราตรี วิลล่าทั้งใหญ่โตและน่าเกรงขาม ราวกับสัตว์ขนาดยักษ์หมอบอยู่ตรงนั้น

เยี่ยวานวานมองดูวิลล่าหลังใหญ่ ราวกับปราสาทพระราชวัง ครอบคลุมพื้นที่เกือบ 10,000 เฮกตาร์ ภายแสงจันทร์มีสวนที่เป็นสัดเป็นส่วนพอดี นี่ต้องไม่ใช่ครอบครัวที่ร่ำรวยธรรมดาอย่างแน่นอน

"ว้าว！ตระกูลของคุณชายเจียนรวยจริงๆ！" หลี่เสี่ยวซินก็ตกใจเช่นกัน

พ่อบ้านพาคนมาต้อนรับพวกเขาและนำพวกเขาไปที่ห้องรับแขกที่จัดไว้ ถังจือซย่าจับมือสีจิ่วเฉินแล้วกระซิบข้างหูของเขาว่า "บ้านตระกูลเจียนให้ความรู้สึกเหมือนราชวังโบราณเลย"

"อืม ที่นี่ปกครองเข้มงวด แบ่งระดับชั้นชัดเจน" สีจิ่วเฉินพยักหน้า

ถังจือซย่ารู้สึกเกร็งเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเธอจะเหมาะกับบรรยากาศที่ผ่อนคลายในประเทศมากกว่า

ถังจือซย่าหันไปหาเยี่ยวานวาน "วานวาน วันนี้พวกคุณพักผ่อนไปก่อน แล้วพรุ่งนี้เราค่อยคุยกัน ตกลงไหม"

"ได้ค่ะ พี่จือซย่า ฉันจะไม่ทำตัววุ่นวาย" เยี่ยวานวานพยักหน้าสัญญา