เจียนจือเพ่ยรู้สึกว่าเธอเรียกร้องมากเหลือเกิน แต่คราวนี้เขาไม่ตามใจเธอ "ถ้ายังหลงทางอีก ฉันจะหาคนพาเธอกลับห้องละกัน"
"เจียนจือเพ่ย ไม่สำคัญว่าคุณจะลืมฉัน แต่ฉันจะจดจำคุณเสมอไปค่ะ แม้ว่าคุณจะแต่งงานแล้ว คุณก็ยังเป็นผู้ชายที่ฉันรักมากที่สุด" เยี่ยวานวานพูดอย่างจริงจัง หันหลังกลับและจากไปอย่างรวดเร็ว
ขณะที่ชายที่อยู่ข้างหลังยืนอึ้งอยู่ที่เดิมครู่หนึ่ง แววตาลึกๆ ของเจียนจือเพ่ยมองไปยังทางที่เยี่ยวานวานจากไป จากนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ เอื้อมมือไปล้วงกระดาษที่เธอให้เขาออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วคลี่ออก
ลายมือเป็นของเขา
เมื่ออ่านข้อความในนั้น เขาขมวดคิ้วเรียวอีกครั้ง ตนเองเขียนถ้อยคำที่เปี่ยมเสน่หามิคลายเช่นนี้ให้กับผู้หญิงคนหนึ่งตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
แต่ลายมือนี้เป็นของเขาจริงๆ
เขาสูญเสียความทรงจำบางส่วนเมื่อไหร่กันแน่ ความทรงจำบางส่วนเกี่ยวกับเธอคนนี้อย่างนั้นหรือ
เจียนจือเพ่ยขมวดคิ้ว อีกสามวันเขาจะต้องแต่งงาน เขาไม่ต้องการให้เกิดเรื่องยุ่งยากใดๆ แม้ว่าเขาจะมีอะไรกับผู้หญิงคนนี้ แต่มันก็เป็นแค่อดีตและไม่สลักสำคัญอะไรแล้ว
บ้านตระกูลเฉียว
เฉียวเสวี่ยเม่ยเพิ่งได้รับข้อความ เธอถามแผนกต้อนรับเพื่อสืบข่าวรายชื่อแขกที่มาพักครั้งนี้ น่าตกใจที่มีชื่อเยี่ยวานวานด้วย ทำให้เฉียวเสวี่ยเม่ยไม่อาจข่มตาหลับได้ลง
เยี่ยวานวานแอบมาที่นี่จริงๆ หรือ เธอต้องการทำอะไรกันแน่ อยากจะรื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่าๆ กับเจียนจือเพ่ยอย่างนั้นหรือ เฉียวเสวี่ยเม่ยคิดถึงเรื่องที่เธอทำให้ตนเองโกรธ มันเกิดขึ้นในถิ่นของเธอพอดี และเธอแก้แค้นคืนได้เต็มที่
"เธอมาถูกเวลาพอดี แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง จะโทษฉันไม่ได้" เฉียวเสวี่ยเม่ยหัวเราะเย็นชา ถึงอย่างไรเธอเป็นคู่หมั้นของเจียนจือเพ่ยแล้ว และอีกสามวันจะเป็นงานแต่งงานของเธอ สามวันนี้เธอทรมานเยี่ยวานวานได้เต็มที่
คืนนั้น เยี่ยวานวานนอนไม่หลับจนถึงรุ่งเช้า ดวงตาแดงก่ำเพราะร้องไห้ เธอรู้สึกว่า เจียนจือเพ่ยที่เธอพบในวันนี้ทั้งคุ้นเคยและแปลกหน้าระคนกัน
เกิดอะไรขึ้นกับเจียนจือเพ่ยกันแน่ตอนที่เขากลับไปที่ตระกูล ทำไมเขาจำเธอไม่ได้ หรือว่าเขาสูญเสียความทรงจำ
แต่คืนนี้ ถังจือซย่านอนหลับจนถึงเที่ยงคืน ค่อยรู้สึกว่าผู้ชายที่อยู่ข้างๆ เธอกลับมาแล้ว เธอฝืนความง่วง เอ่ยถามว่า "คุณเจออะไรบ้างไหมคะ"
“อืม พรุ่งนี้เราค่อยคุยกัน นอนเถอะ!" สีจิ่วเฉินจูบผมของเธอเบาๆ ช่วยกล่อมเธอนอนหลับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...