"ฉันไม่ขี่"
"ฉันจะให้เธอขี่ม้าของพี่เจียนเป็นยังไง"
เยี่ยวานวานตกตะลึง แต่ยังคงส่ายหัว "ฉันขี่ไม่เป็นจริงๆ"
เฉียวเสวี่ยเม่ยจู่ๆ ก็ตบมือ บอดี้การ์ดของเธอปรากฏตัวขึ้น และทันใดนั้นชายคนหนึ่งก็อุ้มเยี่ยวานวานขึ้นมา
“พาเธอขึ้นม้า” เฉียวเสวี่ยเม่ยชี้ไปที่ม้าตัวสูงใหญ่
เยี่ยวานวานกรีดร้อง "ปล่อยฉัน ปล่อยฉันไป"
แต่ที่นี่ไม่มีใครช่วยเธอได้ เพราะสนามม้าปิดกะทันหันในวันนี้ ดูเหมือนว่ามีคนจงใจไล่ทุกคนออกไป เปิดโอกาสให้เธอจัดการเยี่ยวานวานได้พอดี
เยี่ยวานวานนั่งบนหลังม้าหวาดกลัว เธอจับบังเหียนข้างตัวโดยสัญชาตญาณ แต่ในวินาทีต่อมา ม้าถูกตบก้นก็ห้อตะบึงออกไป เยี่ยวานวานตกใจจนหน้าซีดเผือด ได้แต่หมอบบนหลังม้าและกอดคอม้าไว้แน่น
ม้าตัวนี้ควบทะยานไปข้างหน้า ตลอดทางมีเพียงเสียงกรีดร้องของเยี่ยวานวาน ขณะเดียวกัน ไม่มีใครรู้ว่ามีคนมาขี่ม้าในสนามม้าแห่งนี้ตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว คนคนนี้คือเจียนจือเพ่ยนั่นเอง เมื่อคืนเขาก็นอนไม่หลับทั้งคืนเช่นกัน ในหัวเต็มไปด้วยหญิงสาวที่พบกันในสวนดอกไม้
ยังมีจดหมายฉบับนั้นที่เธอให้เขา เขาอ่านมันทั้งคืนก็ยังจำไม่ได้ว่าเขาเขียนถึงเธอเมื่อไหร่
เพียงแต่เวลานี้เจียนจือเพ่ยขี่ม้าในสนามหญ้าห่างออกไปสามกิโลเมตร บริเวณนี้เป็นสมบัติของตระกูล และเป็นสถานที่เหมาะกับการผ่อนคลายจิตใจบนหลังม้า ตอนนี้เจียนจือเพ่ย ชอบที่จะอยู่ห่างจากผู้คน และชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ
อย่างไรก็ตาม ผ่านไปสิบกว่านาที เจียนจือเพ่ยก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังมาจากป่าด้านโน้น อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจครู่หนึ่ง วันนี้สนามม้าปิดและเขาไม่อนุญาตให้คนอื่นเข้ามาขี่ม้า ทำไมยังมีคนเข้ามาที่นี่ได้
เมื่อเสียงกรีดร้องของผู้หญิงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ก็เจือปนเสียงสะอื้นไห้และอับจนหนทาง
เจียนจือเพ่ยเห็นม้าวิ่งออกมาจากป่า และบนหลังม้ามีหญิงสาวคนหนึ่งหมอบอยู่พลางกอดคอม้าแน่น ทำให้ม้ายิ่งตื่นตระหนกวิ่งกระเจิดกระเจิง ราวกับว่ามันอยากจะสลัดหญิงสาวบนหลังของมันทิ้ง
สายตาเฉียบคมของเจียนจือเพ่ยพบว่า ผู้หญิงคนนั้นก็คือผู้หญิงที่พบกันเมื่อคืนนี้
เขาคุ้นเคยกับม้าที่นี่ จึงผิวปากเรียก ม้าที่ตื่นตระหนกตัวนั้นก็หยุดควบตะบึง ร้องฮี้ทีหนึ่งก็วิ่งเลี้ยวมาทางเจียนจือเพ่ย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...