ความคิดแรกแวบเข้ามาในหัว เจียนจือเพ่ยจึงหมุนตัวหันหลังให้เธอ และถามอย่างร้อนรน “เธอเป็นอะไรไป”
เยี่ยวานวานคิดไม่ถึงว่าเขาจะอยู่ในห้อง ยิ่งไปกว่านั้น เขายังรีบพุ่งเข้ามาอย่างไม่สนใจอะไรเลยแบบนี้
“ฉัน...ฉันลื่นล้มน่ะค่ะ” เท้าของเยี่ยวานวานบาดเจ็บ ดังนั้นเมื่อกี้ตอนที่เธอจับอ่างอาบน้ำเพื่อพยุงตัวออกมา จึงลื่นจนล้มลงไปทั้งแบบนี้
แบบนี้ยิ่งน่าขายหน้าที่สุด
เขาเห็นเธอในสภาพแบบนี้แล้ว
แม้ว่าพวกเขาจะเคยใกล้ชิดสนิทกันแล้ว ไม่มีความลับใดต่อกันแล้ว ยิ่งต่อหน้าเขา เธอก็ยิ่งแสดงออกอย่างเปิดเผย ทว่าสถานการณ์ตอนนี้มันต่างออกไป
ใบหน้าของเยี่ยวานวานขึ้นสีระเรื่อ เธออยากจะลุกขึ้นยืน แต่พบว่าเอวของตนเองเจ็บมาก เจ็บจนไม่สามารถลุกขึ้นเองได้ จึงได้แต่หอบน้อยๆ “คุณช่วยอุ้มฉันขึ้นมาหน่อยได้ไหมคะ”
เจียนจือเพ่ยถอนหายใจออกมา หันตัวกลับมามองหญิงสาวบนพื้น สายตาของเขาจ้องมาไม่หลบ และเอื้อมมือเข้ามาหาอุ้มเธอขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ
เดิมทีเยี่ยวานวานคิดว่าก็หามองใครช่วยไม่เจอซะแล้ว สำหรับเธอแล้ว เจียนจือเพ่ยที่สูญเสียความทรงจำเช่นนี้ก็เปรียบเหมือนกับคนแปลกหน้าอย่างไม่ต้องสงสัย เขาลืมเธอ และลืมเรื่องเกี่ยวกับพวกเราทุกอย่างไปแล้วด้วย
เจียนจือเพ่ยอุ้มไปบนโซฟา จากนั้นรีบหยิบผ้าเช็ดตัวมาคลุมร่างกายของเธอไว้ ขณะเดียวกันก็คิดว่า เธอลื่นล้มแบบนี้ แล้วถ้าเขาไม่ได้เข้ามา เธอจะทำอย่างไร
เธอล้มลงแบบนี้ แล้วถ้าเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่นเข้ามา เธอก็จะยอมให้ผู้ชายคนนั้นอุ้มเธอออกมาด้วยไหม
ความคิดพวกนี้ประดังเข้ามา เจียนจือเพ่ยหรี่ตาลงเล็กน้อย
เยี่ยวานวานใช้ผ้าเช็ดตัวห่อตัวเองเอาไว้แน่น ใบหน้าแดงจัด ขอร้องให้เขาช่วยเหลือ “คุณช่วยไปที่ตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนอนมาให้ฉันทีได้ไหมคะ”
เจียนจือเพ่ยลุกขึ้น เดินไปหยิบมันมาให้เธอ จากนั้นเขาก็หมุนตัวหันหลังให้ แต่ก็ยังตั้งใจไม่ออกไป
“เธอเปลี่ยนเถอะ” เขาพูด
เยี่ยวานวานจะตะลึงค้างอยู่หลายวินาที “คุณออกไปเถอะ ตอนนี้ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว คุณไม่ต้องอยู่เฝ้าที่นี่หรอกค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...