รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 86

ดวงตาของชายผู้นั้นจับจ้องไปที่ริมฝีปากสีแดงของเธอโดยไม่รู้ตัว กลีบปากสีแดงสดคู่นั้นช่างดูอ่อนนุ่ม เสมือนกำลังส่งตำเชื้อเชิญให้แก่ชายหนุ่ม

ถังจือซย่ากำลังดูข่าวอย่างสนุก ทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีดวงตาคู่หนึ่งจ้องมองมา เธออดไม่ได้ที่จะหันไปมอง และพบเข้ากับดวงตาที่ลึกซึ้งและแหลมคมคู่หนึ่ง ความคิดที่ซ่อนอยู่ในแววตาของชายหนุ่มทำให้เธอรู้สึกตระหนก

ผู้ชายคนนี้คงจะไม่ได้มีความต้องการอีกครั้งนะ!

“ถึงเวลาแล้ว พวกเราไปกันเถอะ!” ถังจือซย่าวางโทรศัพท์ แล้วผลักประตูลงจากรถ

ชายหนุ่มระงับความปรารถนาในดวงตาของเขา เปลี่ยนเป็นท่าทีสงบเสงี่ยม เขาก็ผลักประตูลงจากรถตามถังจือซย่าไปที่ประตูโรงเรียนอนุบาล

ครูสาวสองคนรอต้อนรับอยู่ที่หน้าประตู เมื่อเห็นสามีภรรยากำลังเดินเข้ามา ก็ถึงกับตกใจ

เพียงแค่เห็นชายหนุ่มที่กำลังก้าวเดินมาที่ด้านข้างของถังจื่อซย่า ท่าทางของเขาเย็นชาเย่อหยิ่ง แต่สง่างาม เสื้อเชิ๊ตขาว กางเกงแสล็คสีดำ พร้อมความสูง 188 ซม.ให้ความรู้สึกเหมือนพระราชา หรือนี่จะเป็นฮอร์โมนเดินได้ในตำนานกันนะ?

พระเจ้าช่วย! นี่คือพ่อของถังอวี่เฉินใช่ไหม หล่อมาก!

“คุณถัง นี่คือพ่อของเฉินเฉินใช่ไหม ?” ครูสาวถามด้วยความสงสัย

“เอ่อ...” ถังจือซย่าเม้มริมฝีปากของเธอ

“ใช่ ผมเป็นพ่อของถังอวี่เฉิน” เสียงทุ้มของชายหนุ่มข้างๆ ตอบรับ

“เชิญด้านในค่ะ กิจกรรมกำลังจะเริ่มแล้ว” ครูสาวสองคนชำเลืองมองพวกเขาอย่างรวดเร็ว พระเจ้า! แม่ของถังอวี่เฉินคงมีความสุขมากเลย!

แต่งงานกับผู้ชายที่หล่อเหลาเช่นนี้และยังให้กำเนิดลูกชายที่หล่อเหลาไม่แพ้กัน

“เฉินเฉินหน้าเหมือนพ่อมาก!” ครูสาวอดเสริมไม่ได้

ถังจือซย่าได้ยินดังนั้นถึงกับพูดไม่ออก บ้าจริง ทำไมลูกชายของเธอถึงคล้ายกับผู้ชายคนนี้ได้ขนาดนี้?

หรือว่าคนที่หล่อจะคล้ายกันหมด? แต่ก็คงไม้ได้เหมือนจนกระทั่งคนข้างๆ ก็คิดว่าเป็นพ่อลูกนี่นา!

ครั้งนี้รายการจัดขึ้นที่สนามเด็กเล่นของโรงเรียนอนุบาล มีการจัดเวที มีเก้าอี้ผู้ปกครองอยู่ใต้เวที ถังจือซย่าสมัครเรียนให้กับลูกชายที่โรงเรียนอนุบาลทั่วไปเท่านั้น ดังนั้นอุปกรณ์จึงค่อนข้างธรรมดา

เด็กน้อยจับมุมเสื้อผ้าของกันและกันและเดินออกมาทีละคน ใบหน้าเล็กๆ ของแต่ละคนเต็มไปด้วยความน่ารัก เต็มไปด้วยพลังความสุข เมื่อเห็นพ่อแม่ของตัวเอง หน้าเขาก็ยิ่งภูมิใจ

เมื่อถังอวี่เฉินเห็นว่าคนที่เขาตั้งตารอมาถึง เขายิ้มอย่างมีความสุข เผยให้เห็นฟันขาวซี่น้อยๆ และถังอวี่เฉินก็โบกมือให้เขา

การมีอยู่ของสีจิ่วเฉิน ไม่ได้เป็นเพียงสร้างความสุขให้ครูเท่านั้น แต่ยังเป็นอาหารตาให้บรรดาคุณแม่สาวๆ ที่มาด้วย! ทุกสายตามองตรงไปที่สีจิ่วเฉิน ราวกับว่ามองแล้วจะช่วยยืดอายุได้

และบรรดาพ่อๆ หลายคนเมื่อเห็นสีจิ่วเฉิน ก็อดไม่ได้ที่จะมองและคิดว่าพระเจ้าไม่ยุติธรรมเลย พวกเขาเป็นมนุษย์เหมือนกัน ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้สิ่งดีๆ ไปทั้งหมด? ทั้งหน้าตาหล่อเหลา หุ่นดี ภาพลักษณ์สง่า ฉลาด แถมยังมีเงินอีก

สีจิ่วเฉินกอดอกอย่างสง่างาม สายตาของเขาจับจ้องไปที่ถังอวี่เฉิน แสดงสีหน้าราวกับว่ากำลังมองดูลูกชายแท้ๆ ของตัวเอง ความอ่อนโยนและเสน่ห์ในดวงตาคู่นั้นเผยออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ

หลังจากที่อาจารย์ใหญ่พูดบนเวทีเสร็จ คณะครูเริ่มการแสดงแรกชั้นอนุบาลสาม เด็กๆ ขึ้นเวทีเพื่อแสดง แต่ละคนเป็นนางฟ้าตัวน้อย การแสดงน่ารักสดใส ตามด้วยเด็กชั้นอนุบาลสอง

ถังอวี่เฉินก็อยู่ในนั้น เพลงที่ใช้เต้นน่ารัก เด็กๆ ก็เต้นเก่ง

หลังจากนั้น เป็นเตรียมอนุบาลตัวเล็กมาขึ้นเวที เด็กสองสามคนร้องไห้จ้าอยู่บนเวที ด้านล่างเวทีพากันกลั้นขำ ถังจือซย่าก็อดหัวเราะไม่ได้ เมื่อเธอปรายตาขึ้น ก็บังเอิญประสานสายตาเข้ากับชายหนุ่มข้างกายโดยไม่ได้ตั้งใจใบหน้าที่เคยเย็นชาของสีจิ่วเฉิน ขณะนี้เต็มไปด้วยความอบอุ่น

"เอาล่ะ ต่อไป เชิญคุณพ่อคุณแม่ที่เข้าร่วมแต่ละท่านสวมชุดนักเรียนของเรา กิจกรรมพ่อแม่และลูกของเรากำลังจะเริ่มแล้ว"

เสื้อผ้าชุดหนึ่งถูกแจกจ่าย ทุกคนไปห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า สีจิ่วเฉินก็เช่นกัน หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็ออกมา ในฝูงชนสีจิ่วเฉินสวมเสื้อยืดสีเหลือง แต่ไม่ว่าเสื้อผ้าจะธรรมดาเพียงใด เมื่ออยู่บนเรือนร่างของเขา ก็ให้ความหรูหรา ราคาแพง เช่นเสื้อยืดตัวนี้ พอเขาใส่ก็กลายเป็นดูเหมือนราคาหลายหมื่นขึ้นมาทันที