รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 866

เสี่ยวซื่อกับหลิวหลงซิงที่อยู่นอกหน้าต่างบังเอิญเห็นฉากนี้พอดี พวกเขามองช่วงเวลาอาหารเช้าแสนหวานของอาซงกับอันฉีต่างอิจฉาตาร้อน พวกเขาเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบจริงๆ!

อันฉีกับอาซงกินอาหารเช้าอิ่มแล้วก็แยกย้าย เขาไปทำงาน ส่วนเธอก็ไปเดินเล่นต่อ ชื่นชมความงามของทิวทัศน์ข้างนอก

อาซงฮัมเพลงเบาๆ เดินถือคอมพิวเตอร์เข้าไปในห้องประชุม เสี่ยวซื่อกับหลี่หลงซิงรีบขยิบตาให้เขา

"เฮ้! อาซง วันนี้นายดูอารมณ์ดีจัง!" เสี่ยวซื่อพูดติดตลก

"อาซงกินอาหารเช้าแสนหวานกับคุณอันฉี อารมณ์จะไม่ดีได้ยังไง"

“เดี๋ยวคุยเดี๋ยวหัวร่อต่อกระซิก ยังปอกไข่ต้มให้อีก อาซง ถ้านายชอบคุณอันฉี พวกเราพี่น้องจะต้องช่วยนายตามจีบเธอแน่ๆ” เสี่ยวซื่อพูดอย่างกระพือไฟ

“ใช่ๆ พวกเราจะเสียสละช่วยนายทำทุกอย่างเต็มที่” หลี่หลงซิงทำท่ากำหมัด

“พวกนายพูดบ้าอะไร!” อาซงหัวเราะปนโมโห

“พวกนายอย่าล้อเล่นน่า!” อาซงพูดอย่างนั้น แต่ใบหน้าเขินอายทีเดียว “คุณอันฉีจะชอบฉันได้ยังไง!”

“เมื่อเช้าฉันเห็นสายตาคุณอันฉีที่มองนายเต็มไปด้วยความรักนะ!” เสี่ยวซื่อพูด ใบหน้าเต็มไปด้วยความอิจฉา

ที่หน้าประตูห้องประชุม มีคนหนึ่งยืนอยู่ที่นั่นพักหนึ่งแล้ว เนี่ยเหยียนเฟิงฟังบทสนทนาของลูกน้อง แต่ไม่ได้เข้าไป เวลานี้ลูกน้องอีกคนที่อยู่ข้างหลังถามอย่างสงสัยว่า “หัวหน้าครับ ทำไมไม่เข้าไปครับ”

อู๋เจียนนั่นเองที่มาถึงแล้ว

เนี่ยเหยียนเฟิงถึงค่อยเปิดประตูเข้าไป ทำเอาทั้งสามคนในห้องประชุมตกใจ หัวหน้าก็ทำลับๆ ล่อๆ ด้วยเหรอ

“เมื่อกี้พวกนายคุยอะไรกันเหรอ” อู๋เจียนถามด้วยความสงสัย “หรือว่าเรื่องมีอะไรคืบหน้า”

“ไม่ใช่หรอก เรากำลังพูดถึงเรื่องคุณอันฉีกับอาซงต่างหาก” หลี่หลงซิงปากไวตอบเร็ว

แววตาของเสี่ยวซื่อจับจ้องใบหน้าของหัวหน้าทันที ใบหน้าหล่อเหลาไร้ความรู้สึก หันหลังให้กับพวกเขา ถือปากกาสีดำเขียนบางอย่างบนกระดานไวท์บอร์ด เขายืนหลังตรงผ่าเผย