รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 884

“ฉัน...ฉันนอนบนเตียงของคุณได้ไหม? โซฟามันแคบไปหน่อยน่ะ” พูดได้เลยว่าอันฉีนั้นได้คืบจะเอาศอกจริงๆ

ใช้อำนาจครอบครองเขาได้ แถมยังต้องการจะใช้อำนาจครอบครองเตียงของเขาอีก

เนี่ยเหยียนเฟิงไม่ได้ปฏิเสธอะไร ก่อนจะยักคิ้วตอบ “ได้”

อันฉีหัวเราะร่าอย่างง่วงเหงาหาวนอน ในขณะที่ลุกขึ้นยืนนั้น เธอก็โงนเงนไปซุกอยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่ม เนี่ยเหยียนเฟิงรีบโอบเธอไว้ด้วยแขนยาวๆ ทั้งสองข้าง หัวของอันฉีชนเข้ากับหัวไหล่ของเขา เธอจึงย่นใบหน้าเล็กๆ ด้วยความเจ็บ

“ทำไมร่างกายคุณมันถึงได้แข็งขนาดนี้เนี่ย!” เสียงเล็กๆ ของอันฉีบ่นลั่น

เนี่ยเหยียนเฟิงกลับทำเพียงยิ้มมุมปากเบาๆ ช่วยเธอให้ลุกขึ้นยืนได้ อันฉีเดินไปที่เตียงของเขา เตียงใหญ่แผ่กระจายกลิ่นความเป็นชายและเก็บกวาดเรียบร้อย ทำให้เธอรู้สึกสบายใจเป็นอย่างมากเมื่อได้เอนกายนอนลงบนนั้น

ดวงตาของเธอมองไปยังชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟา แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ท้ายทอยของเขา แต่เธอกลับรู้สึกว่ามันช่างดูดีเป็นอย่างมาก ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนสามารถดึงดูดเธอได้จากท้ายทอยมาก่อนเลย

เธออดไม่ได้ที่มองมันอยู่หลายครั้ง มองไปมองมา ศีรษะก็ลดลงต่ำเล็กน้อย แล้วก็ผล็อยหลับไปอีกครั้ง

เนี่ยเหยียนเฟิงหยิบหนังสือข้างๆ ที่เธออ่านเมื่อครู่นี้ขึ้นมา มองดูรอยพับมุมที่เธอพับไว้อย่างน่าเอ็นดู

เนี่ยเหยียนเฟิงหันไปมองหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียงข้างๆ ของเขา เธอคงจะง่วงมากจริงๆ แค่เพียงชั่วครู่เธอก็ผล็อยหลับไปแล้ว

เนี่ยเหยียนเฟิงหยิบโทรศัพท์ออกมากดเบอร์ของเสี่ยวซื่อ แล้วกดเสียงต่ำออกคำสั่ง “หยิบแล็ปท็อปของฉันกลับมาที่ห้องให้ด้วย”

เสี่ยวซื่อรับคำ ไม่นาน เขาก็ไปหยิบมันมา และผลักประตูเข้าไป แต่ในขณะที่กำลังจะก้าวเข้ามานั้น ก็เห็นชายที่นั่งอยู่ตรงโซฟาทำท่างขู่ฟ่อมาทางเขา

เสี่ยวซื่อยังคงฉงนเล็กน้อย จนกระทั่งเห็นอันฉีนอนตะแคงข้างอยู่บนเตียงของลูกพี่ เขาก็เข้าใจทันที และยิ้มแหย ก่อนจะก้าวเท้าเบาๆ แล้ววางแล็ปท็อปไว้ให้เขาบนโต๊ะหน้าโซฟา หลังจากนั้นก็โน้มตัวไปกระซิบถาม “ลูกพี่ นอนด้วยกันแล้วเหรอ!”

เนี่ยเหยียนเฟิงกล่าวเตือน “ออกไปได้แล้ว อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ”

เสี่ยวซื่อปิดปากยิ้มขำ นี่ลูกพี่ยอมรับแล้วเหรอ? แต่เขาก็ดีใจแทนลูกพี่เขาอยู่ดี คุณอันฉีนั้นช่างเหมาะสมกับเขามาจริงๆ