และในตอนนั้นเอง เธอก็ได้พบกับจี้เจ๋อ ผู้มาเปลี่ยนหนอนหนังสืออย่างเธอให้กลายมาเป็นผู้ที่มีความปราถนาในความรู้สึก แต่กลับไม่คิดว่าจะพบเจอคนหลอกลวง ที่เกือบจะพรากชีวิตของเธอไป
ตอนนี้อันฉีรู้สึกว่า ทำไมชีวิตคนเราถึงต้องเหนื่อยขนาดนี้นะ? ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ นั่นถึงจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในการใช้ชีวิตอยู่ในตอนนี้ต่างหาก
“พี่เจียน เหมือนว่าผมจะมีระเบียบการที่ยังเขียนไม่เสร็จนะ” จู่ๆ อาซงก็พูดขึ้นมาและลุกขึ้นยืน
“ถ้านายพูดอย่างนั้น ก็ดูเหมือนว่าฉันก็มีงานที่ยังไม่ได้ทำเหมือนกันน่ะสิ” เสี่ยวซื่อก็รีบตามน้ำไปด้วย
“ไปๆ พวกเรากลับไปทำงานกันเถอะ ให้หัวหน้าอยู่ดูดาวกับคุณอันฉีไปแทน!” อาซงดึงอู๋เจียนขึ้นมา และอู๋เจียนก็ลุกขึ้นตามพวกเขาไปเช่นกัน
“อ้าว...พวกคุณไม่ดูดาวแล้วเหรอ?” อันฉีหันไปตะโกนไล่หลังพวกเขา
“คุณอันฉี ให้หัวหน้าอยู่เป็นเพื่อนเถอะครับ! พวกเราต้องกลับไปทำงานก่อนน่ะ” อาซงหันกลับมาพูดด้วยรอยยิ้ม
แล้วทั้งสี่คนก็หายไปตรงก้อนหินหัวโค้งทางลงเขา และเสียงฝีเท้าก็เดินไปไกลอย่างรวดเร็ว
เมื่อไม่มีเสียงพูดคุยของพวกเขาแล้ว บนยอดเขานั้นก็สงบลง เกิดความเงียบขึ้นมาอย่างฉับพลัน สายลมในยามราตรีพัดผ่านไป และมีร่องรอยความหนาวเย็นเบาๆ
ใบหน้าของอันฉีกลับแดงขึ้นมาโดยอย่างไม่รู้ตัว เธอก็เพิ่งจะมาตระหนักได้ทีหลังว่า เสี่ยวซื่อและคนอื่นๆ ไม่ได้อยากจะมาดูดาวเลย! มันเป็นเพียงการจงใจสร้างโอกาสให้เธออยู่กับเนี่ยเหยียนเฟิงสองต่อสองตั้งแต่แรกต่างหากล่ะ!
แน่นอนว่าพวกเขากำลังเข้าใจผิด คิดว่าเธอกับเนี่ยเหยียนเฟิงกำลังคบกัน ถึงได้จัดทริปนี้ขึ้นมาอย่างไรล่ะ
อันฉีลอบมองดูท่าทางของชายที่อยู่ข้างๆ ก็พบว่าเนี่ยเหยียนเฟิงไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยสักนิด เขายังคงมองดูท้องฟ้ายามราตรีอันไกลโพ้น ไม่รู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
อันฉีอดไม่ได้ที่จะโค้งริมฝีปากยิ้มขึ้นมา ทำไมจะต้องสร้างความลำบากให้ตัวเองด้วยล่ะ! ตอนนื้ก็แค่เพลิดเพลินไปกับช่วงเวลานี้ก็พอแล้ว
คอของเธอเมื่อยล้าเล็กน้อยจากการนั่งดูดาวอยู่แบบนั้น เธอจึงอดไม่ได้ที่จะหนุนแขนนอนลงไปดูแทน
มองดูท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาลที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวพร่างพราว ราวกับว่าปัญหาทั้งหมดจะถูกโยนทิ้งออกไปจากสมอง และหัวใจของเธอก็พองโตขึ้นมา
เมื่อมองไปที่แผ่นหลังอันตั้งตรงของชายผู้นั้น แม้กระทั่งอันฉีก็ยังมีความคิดฟุ้งซ่านผุดขึ้นมา เธอกำลังคิดว่า เนี่ยเหยียนเฟิงจะชอบผู้หญิงแบบเธอหรือเปล่านะ?
เขาจะชอบเธอสักนิดบ้างไหม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...