และในตอนนั้นเอง เธอก็ได้พบกับจี้เจ๋อ ผู้มาเปลี่ยนหนอนหนังสืออย่างเธอให้กลายมาเป็นผู้ที่มีความปราถนาในความรู้สึก แต่กลับไม่คิดว่าจะพบเจอคนหลอกลวง ที่เกือบจะพรากชีวิตของเธอไป
ตอนนี้อันฉีรู้สึกว่า ทำไมชีวิตคนเราถึงต้องเหนื่อยขนาดนี้นะ? ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ นั่นถึงจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในการใช้ชีวิตอยู่ในตอนนี้ต่างหาก
“พี่เจียน เหมือนว่าผมจะมีระเบียบการที่ยังเขียนไม่เสร็จนะ” จู่ๆ อาซงก็พูดขึ้นมาและลุกขึ้นยืน
“ถ้านายพูดอย่างนั้น ก็ดูเหมือนว่าฉันก็มีงานที่ยังไม่ได้ทำเหมือนกันน่ะสิ” เสี่ยวซื่อก็รีบตามน้ำไปด้วย
“ไปๆ พวกเรากลับไปทำงานกันเถอะ ให้หัวหน้าอยู่ดูดาวกับคุณอันฉีไปแทน!” อาซงดึงอู๋เจียนขึ้นมา และอู๋เจียนก็ลุกขึ้นตามพวกเขาไปเช่นกัน
“อ้าว...พวกคุณไม่ดูดาวแล้วเหรอ?” อันฉีหันไปตะโกนไล่หลังพวกเขา
“คุณอันฉี ให้หัวหน้าอยู่เป็นเพื่อนเถอะครับ! พวกเราต้องกลับไปทำงานก่อนน่ะ” อาซงหันกลับมาพูดด้วยรอยยิ้ม
แล้วทั้งสี่คนก็หายไปตรงก้อนหินหัวโค้งทางลงเขา และเสียงฝีเท้าก็เดินไปไกลอย่างรวดเร็ว
เมื่อไม่มีเสียงพูดคุยของพวกเขาแล้ว บนยอดเขานั้นก็สงบลง เกิดความเงียบขึ้นมาอย่างฉับพลัน สายลมในยามราตรีพัดผ่านไป และมีร่องรอยความหนาวเย็นเบาๆ
ใบหน้าของอันฉีกลับแดงขึ้นมาโดยอย่างไม่รู้ตัว เธอก็เพิ่งจะมาตระหนักได้ทีหลังว่า เสี่ยวซื่อและคนอื่นๆ ไม่ได้อยากจะมาดูดาวเลย! มันเป็นเพียงการจงใจสร้างโอกาสให้เธออยู่กับเนี่ยเหยียนเฟิงสองต่อสองตั้งแต่แรกต่างหากล่ะ!
แน่นอนว่าพวกเขากำลังเข้าใจผิด คิดว่าเธอกับเนี่ยเหยียนเฟิงกำลังคบกัน ถึงได้จัดทริปนี้ขึ้นมาอย่างไรล่ะ
อันฉีลอบมองดูท่าทางของชายที่อยู่ข้างๆ ก็พบว่าเนี่ยเหยียนเฟิงไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยสักนิด เขายังคงมองดูท้องฟ้ายามราตรีอันไกลโพ้น ไม่รู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
อันฉีอดไม่ได้ที่จะโค้งริมฝีปากยิ้มขึ้นมา ทำไมจะต้องสร้างความลำบากให้ตัวเองด้วยล่ะ! ตอนนื้ก็แค่เพลิดเพลินไปกับช่วงเวลานี้ก็พอแล้ว
คอของเธอเมื่อยล้าเล็กน้อยจากการนั่งดูดาวอยู่แบบนั้น เธอจึงอดไม่ได้ที่จะหนุนแขนนอนลงไปดูแทน
มองดูท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาลที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวพร่างพราว ราวกับว่าปัญหาทั้งหมดจะถูกโยนทิ้งออกไปจากสมอง และหัวใจของเธอก็พองโตขึ้นมา
เมื่อมองไปที่แผ่นหลังอันตั้งตรงของชายผู้นั้น แม้กระทั่งอันฉีก็ยังมีความคิดฟุ้งซ่านผุดขึ้นมา เธอกำลังคิดว่า เนี่ยเหยียนเฟิงจะชอบผู้หญิงแบบเธอหรือเปล่านะ?
เขาจะชอบเธอสักนิดบ้างไหม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...
โอ้ยๆๆ มีต่ออีกไหม ลุ้นซะเนี๊ย จะยังไงต่อค่ะ ใจจะขาด...
ลุ้น อาเฟย จังเลย อีกคู่ที่น่าสนใจ ลุ้นจนต้องอยากอ่านต่อแล้วค่ะ ติดตามน่ะค่ะ สนุกดีมากๆๆค่ะ...
อ่านมาถึงตอนนายใหญ่สีก้อร้องไห้ตามพระเอก อ่านถึงตอนที่วานวาน จะไม่ให้อาเฟยไปก็ร้องไห้ สงสาร แต่ตอนนี้ ลุ้นมาว่าอาเฟยจะจำวานวานได้ไหม ดีมากๆๆค่ะ สนับสนุน...
พึ่งได้ไล่อ่านตั้งตอน 500 กว่าๆๆ ถึงตอนล่าสุดแล้ว ลุ้นค่ะ จะเป็นไงต่อ...
สงสัยไม่เขียนต่อแล้วใช่ไหมค่ะ เพราะรอนานมาก เป็นอะไรไหมค่ะ แอดมินตอบให้หายสงสัยด้วยค่ะ คิดถึงเรื่องนี้อยากอ่านต่อค่ะ...
แอดมินจ๋า...รอๆๆๆๆอ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ...ขอบคุณค่ะ...