รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 894

อันฉีไม่เคยสัมผัสกับการต่อสู้มาก่อน จึงดูเงอะงะเล็กน้อย แต่เจ้าหน้าที่หลี่กลับจับมือเธออย่างเกรงใจ ยืนอยู่ข้างหลังเธอและล็อคคอเธอไว้ "ถ้าผมเป็นคนเลว คุณหาวิธีตอบโต้ผมอย่างไร"

การสัมผัสใกล้ชิดแบบนี้ อันฉีกลับมีความกล้า ไม่ได้รู้สึกขี้ขลาดเลย นักเรียนหนุ่มที่อยู่ข้าง ๆ ก็ดูมีกำลัง

เสี่ยวซื่อกําลังเดินผ่านหน้าต่างอย่างบังเอิญ ได้ยินเสียงด้านนี้ เขารีบเดินมาดู เมื่อมองนี้ เขาตกตะลึงทันที ก็เห็นอันฉีถูกครูหลี่กอดอยู่ด้านหลังและกําลังกดลงบนพื้น

แม้ว่าจะดูออกว่าพวกเขากําลังสอนมวยอย่างใกล้ชิด แต่เสี่ยวซื่อก็ยังคิดว่ามันไม่เหมาะสม เขารีบแอบอัดคลิปไปสิบกว่าวินาทีก็รีบวิ่งไปที่ห้องประชุม พอเข้าประตูก็วิ่งไปหาเนี่ยเหยียนเฟิงที่อยู่ด้านหน้า

"ลูกพี่ครับ คุณอันฉีเรียนมวยจากครูฝึกหลี่แล้ว ลูกพี่รีบดูสิ" เสี่ยวซื่อเอาวิดีโอมาให้เนี่ยเหยียนเฟิงและเปิดต่อหน้าเขา ในวิดีโอ อันฉีถูกกดไหล่ด้านหนึ่ง หลี่เจียวคุกเข่าข้างหนึ่งบนหลังของเธอ

หลี่หลงซิน ก็เข้ามาชมด้วย เห็นตรงนี้ก็อิจฉาครูหลี่อยู่เล็กน้อย

"ผมคิดว่าหัวหน้าน่าจะสอนคุณอันฉีมันจะเหมาะสมกว่า" หลี่หลงซินกล่าว

เนี่ยเหยียนเฟิงเจี้ยนคิ้วก็ขมวดเป็นปม ผู้หญิงคนนี้ว่างจนไม่มีอะไรทําจริง ๆ สินะ

"หัวหน้า รีบไปรับงานครูหลี่เถอะ เรื่องแบบนี้หัวหน้ามาสอนดีกว่า ผมกลัวว่าครูหลี่ใช้แรงเกินไปจะทําให้คุณอันฉีเจ็บ" เสี่ยวซื่อจงใจกระตุ้นเนี่ยเหยียนเฟิง อยากให้เขาไป

"ใช่! แขนและขาเล็กของคุณอันฉีนั้น ถ้าเคล็ดไป ก็ต้องนอนครึ่งเดือนแน่" หลี่หลงซินก็กล่าว

เนี่ยเหยียนเฟิงรวมหน้าคอมพิวเตอร์เข้าด้วยกัน มองเสี่ยวซื่อ "เธออยู่ห้องฝึกด้านไหน"

"อยู่ห้องทางเหนือครับ" เสี่ยวซื่อรีบตอบ