เนี่ยเหยียนเฟิงเอื้อมมือไปหยิบเสื้อโค้ทลายพรางที่เขาวางไว้ข้างโซฟาขึ้นมาและยื่นให้เธอ ด้วยน้ําเสียงแบบคําสั่งว่า "สวมกลับห้อง"
อันฉีมองเสื้อโค้ทของเขา และคิดว่าผู้ชายคนนี้คงต้องการให้เธอสวมทับก่อนออกไปข้างนอก แต่เธอรู้สึกว่าไม่จําเป็นจริง ๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณ" อันฉีส่ายหัว ถืออ่างก็คิดจะจากไป หลังจากเดินไปสองก้าว ไหล่ของเธอก็ถูกชายหนุ่มกุมไว้ เสื้อโค้ทตัวใหญ่ที่ชายหนุ่มกางออกก็คลุมตัวเธอเหมือนบังคับให้คลุมร่างกายของเธอ
อันฉีรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้ก็เผด็จการเกินไปแล้วนะ
"ฉันบอกว่าไม่เป็นไรค่ะ" อันฉีจงใจไม่รับความหวังดีของเขา ในใจคงคับแค้นใจอยู่มั้ง
เขาเป็นคนพูดเองหนิว่าชาตินี้กับเธอคงไม่ได้แล้ว ดังนั้น เธอจะแต่งตัวยังไงมันเกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ
อันฉีเพิ่งอยากดึงเสื้อผ้าของเขาออก เสียงเตือนที่ขรึมๆ เหนือศีรษะก็ดังขึ้น
"คุณกล้าเอาออกก็ลองดูสิ"
เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจและเห็นใครบางคนจ้องมองเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ราวกับว่าจะลงโทษเธอจริง ๆ
อันฉีหรี่ตาลง รู้สึกหงุดหงิดไม่ใช่น้อย เธอหันหน้าหาเขา เอาเสื้อโค้ทของเขาลงมา แล้วโยนลงบนโซฟาข้าง ๆ ริมฝีปากสีแดงยั่วยวนว่า "หัวหน้าทีมเนี่ย คุณทำแบบนี้หมายความว่ายังไง ฉันไม่ได้จะเป็นภรรยาของคุณแล้ว ฉันแต่งตัวแบบไหน แล้วใครจะเห็น เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ" พูดจบ อันฉีก็ยังไม่ลืมที่จะเสริมด้วย "ฉันอยากใส่ให้ใครดูก็ได้"
ไม่ว่าเนี่ยเหยียนเฟิงจะมีนิสัยที่สงบและมีความอดทนมากแค่ไหน ตอนนี้เขาเผชิญหน้ากับใบหน้าที่ละเอียดอ่อนที่ยั่วยุขนาดนี้ เขาหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกกระวนวาย ผู้หญิงคนนี้น่าจะเป็นคนเดียวที่สามารถกระตุ้นเขาได้ง่าย ๆ
อันฉีจ้องมองดวงตาสีดําที่แปลกประหลาดคู่นี้ รู้สึกกลัวเล็กน้อยอย่างอธิบายไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่เนี่ยเหยียนเฟิงมองเธอด้วยสายตาที่จริงจังคล้ายกดขี่
ราวกับว่าเธอทําให้เขาโกรธจริง ๆ
"ช่างมันเถอะ ไม่เล่นกับคุณแล้ว ฉันไปละ" อันฉีตัดสินใจออกไปอย่างรู้ตัว
เธอกำลังที่จะออกไปข้างนอก แต่ข้อมือของเธอถูกดึงไว้ แม้แต่อ่างที่คนถืออยู่ก็กระชากเข้าไปในอ้อมแขนของชายหนุ่ม เนี่ยเหยียนเฟิงหน้าบึ้งตึงและไม่พูดอะไรสักคํา แล้วก็เอาเสื้อโค้ทของเขามาคลุมร่างกายของเธอใหม่ เสื้อของเขาตัวใหญ่มาก ชายเสื้อของเขาอยู่ในตําแหน่งหัวเข่าของเธอพอดี ห่อร่างกายที่เพรียวบางของอันฉีไว้อย่างดี มองไม่เห็นรูปแบบของชุดนอนด้านในเลย
อันฉีจ้องมองเขาด้วยความคับแค้นใจ ผู้ชายคนนี้บ้าอำนาจจริง ๆ ไม่ใส่เสื้อผ้าของเขา เขาก็มาดุใส่อีก
เป็นผู้ชายแท้ๆ แบบนี้ ทั้งชีวิตนี้คงจะหาแฟนไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...