รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 904

"ไว้เจอกัน" หลังจากอันฉีพูดจบ เธอก็หันหลังกลับและวิ่งหนีไป เพราะถ้าเธอไม่วิ่งหนี ใบหน้าของเธอจะแดงเกินกว่าจะมองหน้าเขาได้

อันฉีกลับมาถึงที่ห้องแล้ว แต่หัวใจของเธอยังคงเต้นแรง รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปาก และความอ่อนหวานที่ส่องประกายในดวงตา

คืนนี้เธอมีความสุขมาก！

รู้สึกเหมือนกับว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเนี่ยเหยียนเฟิงมีการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด สายตาของชายคนนี้ไม่เย็นชาไร้ความรู้สึกอีกต่อไป หลังจากที่เธอฉวยโอกาสหอมแก้มเขา และเขาก็ชอบให้ทำแบบนี้เช่นกัน

จั่วอันอันโวยวายในห้องของเธอ เพราะเธอพบว่าที่นี่ไม่มีห้องน้ำส่วนตัวให้ใช้ ผู้หญิงอย่างเธอต้องไปอาบน้ำที่ห้องอาบน้ำรวม มันจึงทำให้เธอรับไม่ได้

เธอไปที่ฝ่ายผู้ดูแลเพื่อแจ้งสถานการณ์ แต่ที่นั่นบอกเธอว่ามีแค่ห้องน้ำรวมเท่านั้น จั่วอันอันเก็บอารมณ์และเดินออกมา ทันใดนั้นเธอก็นึกได้ว่า ที่นี่มีคนที่เป็นผู้หญิงเหมือนเธออยู่ไม่ใช่หรือ？

แล้วอันฉีไปอาบน้ำที่ไหนกัน？เธอคงจะไม่อาบน้ำในห้องน้ำรวมอย่างแน่นอน！เพียงแค่รู้ว่าเธอไปอาบน้ำที่ไหน จั่วอันอันก็อาจจะไปอาบได้เหมือนเธอ

จั่วอันอันไปสอบถามดู เธอแอบถามจากผู้ใต้บังคับบัญชาชายคนหนึ่ง เขาบอกเธอว่าอันฉีมีสถานที่อาบน้ำพิเศษ ซึ่งเป็นห้องน้ำส่วนตัวในห้องของเนี่ยเหยียนเฟิง

ในพื้นที่ภูเขาลึกแบบนี้ ทรัพยากรมีจำกัดและทุกอย่างเรียบง่าย ดังนั้นบุคคลที่มีห้องน้ำส่วนตัวจึงมีไม่มากนัก

ทันทีที่จั่วอันอันได้ฟัง ดวงตาของเธอเป็นประกายขึ้นมาทันที อันฉีสามารถไปอาบน้ำที่ห้องของเนี่ยเหยียนเฟิงได้ ถ้างั้นเธอก็ไปได้สิ？เมื่อเธอนึกขึ้นได้ว่าตอนจัดกระเป๋า เธอได้ตระเตรียมชุดนอนเซ็กซี่สองชุดมาเป็นพิเศษ ทีนี้คงได้ใช้งานแล้ว

เมื่อจั่วอันอันกลับไปที่ห้อง เธอรีบหยิบชุดนอนสีชมพูออกมาจากตู้เสื้อผ้า จากนั้นหาเสื้อคลุมอาบน้ำ หลังอาบน้ำเสร็จเธอต้องสวมมัน สภาพที่เธอใส่ชุดนอนนอกจากเนี่ยเหยียนเฟิงก็ไม่มีใครมีวาสนาได้เห็น