รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 911

ท่าทางการซักถามแบบนั้นของจั่วอันอันบีบให้อันฉีที่อายุน้อยกว่าต้องพูดความจริงออกมา

อันฉีอายุน้อยกว่าจั่วอันอันสามปี ปีนี้เธอเพิ่งจะ24 แต่จั่วอันอันอายุ27แล้ว

“เธอเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้ก่อเรื่องอะไรทั้งนั้นแหละ ก็แค่อยากอยู่ที่นี่ไปสักระยะหนึ่ง” อันฉีตอบแบบนิ่งๆ

“เธอคบกับหัวหน้าทีมเนี่ยจริงๆ เหรอ แต่ทำไมฉันถึงได้ยินข่าวว่าพวกเธอยังไม่ได้อยู่ในสถานะคนรักกัน” เมื่อวานนี้จั่วอันอันโมโหมาก ทำให้เธอแอบไปฟังเรื่องราวของทั้งสองคน จึงได้รู้มาว่าสถานะของอันฉีและเนี่ยเหยียนเฟิงยังคงคลุมเคลืออยู่และไม่มีการเปิดเผยให้ใครรู้

“นี่มันเรื่องของพวกเรา คนอื่นจะไปรู้ได้ยังไง” อันฉีพูดจบก็เดินกลับไปยังห้องพัก

จั่วอันอันอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปบอกเธอ “ฉันก็ชอบหัวหน้าทีมเนี่ยเหมือนกัน”

อันฉีได้ยินดังนั้นก็หงุดหงิดในใจขึ้นมา เธอหันกลับไปมองจั่วอันอันที่มีท่าทีอวดดีอยู่ไม่น้อย “ทำไมล่ะ แค่เธอชอบหัวหน้าทีมเนี่ย คนอื่นก็ต้องห้ามชอบเหรอ”

อันฉีอึกอักเล็กน้อย แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมในใจของเธอกลับมีความรู้สึกมั่นใจขึ้นมา เธอยิ้มและพูดว่า “งั้นฉันขอเตือนเธอไว้ก่อนนะว่าอย่าเสียเวลาเลย ยังไงเขาก็ไม่ชอบเธอหรอก” จั่วอันอันไม่พอใจที่ได้ยินแบบนั้น แต่เธอกลับยิ้มและตอบกลับอันฉีไปด้วยความมั่นใจว่า “อย่าเพิ่งตัดสินอะไรไปก่อนสิ เธอรู้ได้ยังไงว่าหัวหน้าทีมเนี่ยจะไม่ชอบฉัน” พูดจบ จั่วอันอันก็รวบผมขึ้น แสดงให้เห็นถึงการประทินโฉมอันประณีตของเธอ ภายใต้แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ สะท้อนให้เห็นว่าเธอมีใบหน้าดุร้ายมากจริงๆ

อันฉีมองเห็นแบบนั้นก็มีความกังวลเกิดขึ้นในใจ พูดก็พูดเถอะ ที่เธอต้องกังวลขนาดนี้เป็นเพราะเธอเองก็ไม่ได้เข้าใจเนี่ยเหยียนเฟิงขนาดนั้น

อีกอย่าง เธอและเนี่ยเหยียนเฟิงก็เพิ่งจะพัฒนาความสัมพันธ์มาอีกขั้นหนึ่งเท่านั้น อันฉีหันหลังเดินจากไป สำหรับผู้หญิงแล้วเป็นเรื่องง่ายที่จะตกอยู่ในภาวะว้าวุ่นทางอารมณ์

นอกเสียจากว่าเนี่ยเหยียนเฟิงจะให้ความรู้สึกปลอดภัยกับเธอมากพอ หรือไม่ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ต้องมีความลึกซึ้งมากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นคำพูดของจั่วอันอันก็จะทำให้อันฉีรู้สึกวิตกกังวลไม่จบสิ้น