รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 922

ถึงในใจจะรู้ดีว่าไม่ช้าก็เร็วเธอก็ต้องรู้เรื่อง และเธอคงมีปฏิกิริยาที่เธอควรจะมี แต่เขาไม่ได้ตั้งใจจะบอกเธอล่วงหน้า

“งั้นคุณยังเป็นคนดูแลฉันอยู่ไหม หรือจะเปลี่ยนคนอื่นมาดูแลฉันแทน” แววตาของอันฉีเต็มไปด้วยความคาดหวัง เธอพูดขอเขาก่อนโดยไม่รอให้เขาตอบ “คุณดูแลฉันต่อไปได้ไหม”

ในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของเนี่ยเหยียนเฟิงก็ดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู "ผมต้องไปที่ห้องประชุม คุณพักผ่อนอยู่ที่นี่ตามอัธยาศัย"

อันฉียังคงอารมณ์ดี เธอยิ้มให้เขาแล้วพูดว่า “โอเคค่ะ คุณไปทำงานเถอะ!”

เมื่อเนี่ยเหยียนเฟิงออกไป อันฉีก็ลูบริมฝีปากสีแดงของเธอ จู่ๆ เธอก็คิดว่าถ้าเธอพาเขาไปแนะนำให้พ่อแม่รู้จัก พวกท่านคงจะชอบเขาแน่ๆ

ในห้องประชุม

ทุกคนคุยกันอย่างตื่นเต้นว่างานนี้กำลังจะเสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์แบบ ลิปสติกแท่งนั้นได้รับการปกป้องและขนส่งกลับไปยังสถานที่ที่เหมาะสมเพื่อส่งไปยังมือของเจ้าของ

"เอ่อ...ผู้บังคับการครับ เราควรจะ..." เสี่ยวซื่อตื่นเต้นมากที่เขากำลังจะพูดกับลูกพี่ว่าเขาอยากฉลอง แต่พอหันหน้าไปมองลูกพี่ที่กำลงนั่งอยู่ก็พบว่าลูกพี่ไม่ได้ฟังสิ่งที่พวกเขาสนทนากันเลย แต่สายตาของเขาจับจ้องไปที่จุดหนึ่ง ราวกับว่าหมกมุ่นอยู่กับความคิดของเขา เสี่ยวซื่อรีบดึงหลี่หลงซินที่อยู่ข้างๆ ดังนั้นบรรยากาศของการสนทนาที่สนุกสนานจึงเงียบลงทันที และทั้งสี่คนก็สัมผัสได้ถึงอารมณ์ของลูกพี่

และก็รู้ด้วยว่าทำไมลูกพี่ถึงเป็นแบบนี้

อันฉีจะต้องกลับไปที่บ้านตระกูลอันเพื่อเป็นคุณหนูคนโตของตระกูลอัน และลูกพี่จะต้องปฏิบัติภารกิจต่อไป ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะต้องแยกจากกัน

ท้ายที่สุดแล้วคนหนึ่งเป็นคุณหนูผู้มั่งคั่ง และอีกคนเป็นหน่วยรบพิเศษที่มีตัวตนที่ซับซ้อน ความรักของพวกเขาถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะไม่เหมือนกับคนทั่วไป บางทีเวลาของการเจอกันครั้งต่อไปของพวกเขาอาจไม่แน่นอน

“ลูกพี่ ไม่ต้องกังวลนะ แม้ว่าเราจะเสร็จสิ้นภารกิจนี้แล้ว ลูกพี่กับคุณอันฉีก็ยังคบหากันได้” เสี่ยวซื่อพูดอย่างปลอบโยน

"ใช่! คุณอันฉีจะไม่ลืมพี่อย่างแน่นอน" อาซงพูดปลอบใจเช่นกัน

เมื่อเนี่ยเหยียนเฟิงได้สติ เขาก็เห็นดวงตาทั้งสี่คู่เต็มไปด้วยความกังวล เขาลุกขึ้นและพูดว่า "พวกนายไปทำงานต่อได้เลย"