รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 930

ไม่ใช่แค่ความผิดพลาด แต่เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ "อันฉีตอบด้วยท่าทางขัดเคือง ความกังวลฉายชัดในดวงตาที่สวยงามของเธอ เธอพูดต่อว่า "ฉันไม่น่ารู้จักคุณเลย และคุณก็ไม่ควรมาอยู่ตรงหน้าฉัน "

สีหน้าของชายคนหนึ่งดูไม่ได้มากยิ่งขึ้น และเขาก็อดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น

ดวงตาที่สวยงามของอันฉีจ้องมาที่เขาทันที เมื่อเห็นว่าเขายังสวมเสื้อผ้าเปียกอยู่ เธอจึงพูดเร่งว่า "ทำไมคุณยังไม่อาบน้ำอีก? ไปอาบน้ำเร็ว!"

หลังจากพูดจบ เมื่อเห็นสายตาของชายผู้นั้นจ้องมองมาที่เธอ เธออดไม่ได้ที่จะจัดเสื้อคลุมหลวมๆ ให้มิดชิดมากยิ่งขึ้น ราวกับว่ามันสามารถปกปิดได้เล็กน้อย แต่เธอก็ไม่อยากให้เขามองมากเกินไป

ดวงตาของเนี่ยเหยียนเฟิงได้เห็นทุกอย่างที่มองเห็นแล้ว ผู้หญิงคนนี้ต้องการปกปิดมันในเวลานี้ มันสายเกินไปแล้ว

“ไปอาบน้ำเร็วๆ เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก” อันฉีเร่งเขา

“จะเป็นห่วงผมไปทำไม” เนี่ยเหยียนเฟิงตะคอกอย่างเย็นชา

“ฉันแค่เป็นห่วงคุณในฐานะเพื่อน ดังนั้นอย่าคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้” อันฉีอธิบายโดยไม่หันหน้ามองเขา

ทำไมถึงเลื่อนจากบทบาทของแฟนไปสู่สถานะเพื่อนเร็วขนาดนี้

ในใจของเนี่ยเหยียนเฟิงเต็มไปด้วยความโกรธ และรู้สึกว่ามีไฟที่ไม่สามารถระบายหรือดับได้ และทั้งหมดก็มาจากผู้หญิงคนนี้

เนี่ยเหยียนเฟิงไปหยิบเสื้อผ้าที่ตู้เสื้อผ้า จากนั้นก็ออกไปจากห้อง เขาไปที่โรงอาบน้ำสาธารณะและปล่อยให้เธออยู่ในห้องของเขา

ทันทีที่เขาออกไปอันฉีก็หยิบเสื้อผ้าของเธอแล้วเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเปลี่ยน จากนั้นเธอก็หยิบรองเท้าแตะและแก้วน้ำบนโต๊ะออกไป

เธอต้องการรักษาระยะห่างจากเนี่ยเหยียนเฟิงให้มากที่สุด ไม่ว่าความสัมพันธ์ดีๆ ก็ละทิ้งให้หมด

ตอนนี้เธอกำลังคิดว่าสำหรับบางคนการได้พบเจอถือเป็นความโชคดี และการไม่พบเจอก็เป็นความโชคดีเช่นกัน