รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 964

“อันนั่ว” อันฉีเรียกเธออย่างเป็นห่วง

“พี่…ฉัน…ฉันถูกถอนหมั้นแล้ว เนี่ยเหยียนเฟิงเขาต้องการยกเลิกงานหมั้นของพวกเรา…ฮือ ฮือ เขาบอกว่าเขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว” อันนั่วพูดจบ ก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

“เธออยู่ไหน ฉันจะไปอยู่กับเธอ” อันฉีเอ่ยอย่างอ่อนโยน

“ฉันส่งโลเคชั่นให้พี่นะ” อันนั่วต้องการคนรับฟังความทุกข์ของเธอ เธอวางสายและส่งโลเคชั่นไป

อันฉีบอกลาแม่ของเธอก่อนจะรีบขับรถไปหาอันนั่วที่ร้านกาแฟ เมื่ออันฉีไปถึงก็เห็นอันนั่วนั่งร้องไห้จนตาบวม สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

อันฉีนั่งลงข้างเธอก่อนจะรั้งเธอเข้ามากอด เมื่ออันนั่วได้รับการปลอบประโลมยิ่งทำให้เธอร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

“พอแล้ว ไม่ต้องร้องแล้ว ในเมื่อเขาไม่ได้รักเธอแล้วบอกเธอตั้งแต่เนิ่นๆ มันก็เป็นเรื่องดีแล้วไม่ใช่เหรอ”

“พี่ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าผู้ชายเพียบพร้อมอย่างเขาชอบผู้หญิงแบบไหนกัน ต้องแสนดีเท่าไหร่ ต้องสวยแค่ไหนเขาถึงจะชอบ” อันนั่วเจ็บใจเป็นอย่างมาก เธอยังคงรู้สึกไม่อยากจะยอมรับสักเท่าไหร่

อันฉีพูดอะไรไม่ออกจึงปลอบเธอไปว่า “หยุดคิดเรื่องนี้เถอะ เขาจะชอบผู้หญิงแบบนี้ก็ปล่อยเขาไป อีกอย่างเธอก็ไม่ได้แย่ไปกว่าใครสักหน่อย”

“อืม ตอนนี้ฉันไม่รู้เลยว่าจะสู้หน้าพ่อแม่และคุณปู่ยังไง พวกเขาจะต้องผิดหวังในตัวของฉันมากแน่ๆ! ” สิ่งที่อันนั่วต้องเผชิญหน้าในขณะนี้ไม่เพียงแต่การถอนหมั้นเท่านั้น ยังมีความผิดหวังของคนในครอบครัวอีก

“ไม่เป็นไรหรอก พ่อแม่และคุณปู่ของเธอจะต้องเข้าใจแน่” พูดจบ อันฉีก็ยกมือขึ้นจัดแจงผมที่ยุ่งเหยิงให้อันนั่ว “เธอเชื่อสิว่าคนในครอบครัวเป็นคนที่รักเธอมากที่สุดแล้ว”

อันนั่วสูดน้ำมูกราวกับเด็กน้อย และพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “อืม พี่ ความจริงแล้วที่งานเลี้ยงครั้งก่อนฉันก็รู้สึกได้ว่าเขาเย็นชามาก ฉันส่งข้อความไปหาเขากี่ครั้งเขาก็ไม่เคยตอบกลับมา มันก็ชัดแล้วว่าในใจเขาไม่เคยมีฉันเลย”

อันฉีปวดใจ เธอสงสารอันนั่วเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เพราะรู้สึกผิดในใจ