ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 100

”บ้านเจ้าน่ะสิ ที่มีวิญญาณร้าย!”

หลังจากที่พูดออกมาแล้ว ลั่วอวิ๋นซีก็วิ่งหนีไปอย่างโกรธเกรี้ยว นางดูเหมือนว่าโมโหอย่างมาก

แต่ลั่วชิงยวนเข้าใจดีว่าที่จริงแล้วนางเพียงหนีไปเพราะความกลัว

“อวิ๋นซี อวิ๋นซี” ลั่วเยวี่ยอิงตื่นตระหนกเล็กน้อย นี่แม้แต้ลั่วอวิ๋นซีก็ไม่อาจจัดการลั่วชิงยวนได้หรือ

นางถลึงตามองลั่วชิงยวนอย่างเกลียดชังและรีบวิ่งตามลั่วอวิ๋นซีไป

ลั่วชิงยวนนั่งลงช้า ๆ นางนิ่วหน้าเล็กน้อยและครุ่นคิด

การที่ใช้คำพูดไม่กี่คำขู่ให้ลั่วอวิ๋นซีกลัวจนหนีไปนั้นไม่ได้เป็นเรื่องง่าย จะต้องมีเรื่องร้ายแรงบางอย่างเกิดขึ้นที่จวนของนางเป็นแน่ นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้นางหวาดกลัวเพียงนั้น

“อะแฮ่ม… ชิงยวน ที่เจ้าพูดเมื่อกี้นี้จริงเหรอ? นางเป็นหลานสาวของอารองของเจ้า มหาราชครูลั่ว แล้วในจวนของมหาราชครูลั่ว…” ฟู่อวิ๋นโจวดูกังวล

นั่นสินะ

ลั่วอวิ๋นซีคนนี้เป็นหลานสาวของมหาราชครูลั่ว

และก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของนางเอง

เมื่อเป็นเช่นนี้ ลั่วชิงยวนจึงรู้สึกกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่จวนของอารองขึ้นมา

ในร่างกายของลั่วอวิ๋นซีนั้นมีพลังหยิน

นางหัวเราะเบา ๆ “ท่านถือเป็นจริงเป็นจังด้วยรึ? ข้าก็เพียงตั้งใจขู่นางเท่านั้น แม่ของนางนั้นเป็นคนเข้มงวด ช่วงหลายปีมานี้ก็หาสามีให้นางไม่ขาด หากว่ามีคนรู้เรื่องนี้ขึ้นมา นางต้องเจอปัญหาใหญ่เป็นแน่”

ชะตาหายนะของลั่วอวิ๋นซีนั่นเป็นเรื่องจริง และคงต้องระวังหายนะที่จะเกิดขึ้น

ฟู่อวิ๋นโจวพยักหน้า “เข้าใจแล้ว ข้าไม่คิดเลยว่าวิธีการเช่นนี้จะได้ผล ที่จริงข้าอยากโต้เถียงแล้วอธิบายให้นางฟัง”

ลั่วชิงยวนยิ้ม “ท่านจะไออย่างหนักหากว่าท่านร้อนใจ ดังนั้นท่านควรจะสงบใจไว้แล้วก็อย่าได้ร้อนรนเวลาที่มีเหตุอันใดเกิดขึ้นเพคะ”

ฟู่อวิ๋นโจวรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้คิดว่า ลั่วชิงยวนแค่มองดูเล็กน้อยก็จะรู้อาการเขาได้

“ดียิ่ง”