ลั่วชิงยวนตอบโดยไม่คิดมาก “หากว่าเขาเป็นที่เคารพอย่างสูงเช่นนั้น เขาก็คงไม่สนใจว่าของขวัญจะสูงค่าหรือไม่ หากแต่ต้องมอบให้ด้วยใจ”
“หากว่าท่านอยากให้ท่านมหาราชครูลั่วพอใจท่าน ก็ต้องย่อมหาของที่เขาชมชอบ หากว่าเขาชอบอะไรแล้วยังไม่มีของสิ่งนั้น หม่อมฉันก็จะมอบของสิ่งนั้นให้เขา”
ลั่วชิงยวนก็คิดว่าตนควรจะไปร่วมงานฉลองวันเกิดนี้ดีหรือไม่
บางทีอาจจะมีโอกาสดี ๆ รอนางอยู่ก็เป็นได้
นางไม่สามารถทุ่มเทลงพนันที่ฟู่เฉินหวนคนเดียวได้แล้วตอนนี้
ทันใดนั้นก็มีเสียงก่นด่าดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ
ลั่วชิงยวนมองตามเสียงไปก็เห็นลั่วเยวี่ยอิงเดินจูงมือมากับหญิงสาวงดงามผู้หนึ่ง
“น่าแปลกนัก ที่เดี๋ยวนี้คางคกเองก็ทะยานไปเกาะยอดไม้ได้ แสดงว่าเจ้าอ่อนแอเลยโดนรังแกเอาได้ หากว่าเป็นข้า ข้าจะถลกหนังคางคกนั่นแล้วเอาไปทอดในกระทะเสียเลย”
“หากว่ามันทะยานไปเกาะยอดไม้ แล้วจะยังนับว่าเป็นคางคกอยู่ไหม? หรืออาจจะเป็นคางคกมีปีก เจ้าคิดว่าตัวอะไรก็จะกลายร่างเป็นหงส์ได้ทั้งหมดเช่นนั้นหรือไร?”
ขณะที่พูดเช่นนั้น พวกนางก็เดินเข้ามาในสวน
หญิงสาวผู้นั้นสวมกระโปรงสีชมพู นางดูงดงามและเฉลียวฉลาดทว่าเด็มไปด้วยโทสะ นางมองลั่วชิงยวนด้วยสายตาเกลียดชัง
แน่นอนว่าคนที่นางด่านั้นก็คือลั่วชิงยวน
หญิงสาวผู้นี้ดูคุ้นตานัก เมื่อมองเห็นนางลั่วชิงยวนก็รู้สึกได้ว่าในใจนั้นมีความหวาดกลัวเกิดขึ้น
เจ้าของร่างนี้ต้องเคยหวาดกลัวคนผู้นี้มากแน่
“เจ้ามองอะไร อย่าเอาตาสกปรกของเจ้ามามองข้านะ ข้าขยะแขยง” หญิงสาวชุดสีชมพูถลึงตามองนาง
หลังจากพูดจบนางก็นั่งลงกับลั่วเยวี่ยอิง แล้วพูดต่อ “คนเราจะหน้าด้านหน้าทนสักแค่ไหนกันเชียว? ข้าเพิ่งเคยเห็นคนที่ทำตัวเป็นขอทานแล้วแต่งงานมาแต่ตัว ไม่พอก็ยังจะมาพูดจาก้อร้อก่อติกกับน้องสามีอีก คนเช่นนี้สมควรโดนเอาไปขังไว้ในกรงหมู”
เห็นได้ชัดว่าคำพูดพวกนี้นั้นด่าว่าลั่วชิงยวน
แม้แต่ฟู่อวิ๋นโจวก็ยังทนฟังไม่ได้ สีหน้าเขาไม่น่าดู เขาต้องการจะเอ่ยบางอย่างเพื่อเป็นการปกป้องนาง แต่เขาพูดเร็วเกินไปเลยทำให้ไอแรง ๆ “แค่ก แค่ก แค่ก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...