ในสวน แม่นมเติ้งและคนอื่น ๆ ต่างก็พากันอึ้งงัน พวกเขาไม่คิดว่าวิธีการที่พระชายาใช้จะทำให้ลั่วเยวี่ยอิงฉวยยานั้นขึ้นมาแล้วกินลงไปเอง
หากว่ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับอาการบาดเจ็บของลั่วเยวี่ยอิง ก็ไม่มีอันใดที่เกี่ยวข้องกับพระชายาทั้งสิ้น ในสายตาของทุกคนเห็นว่า ลั่วเยวี่ยอิงนั้นเป็นฝ่ายที่แย่งชิงยาไปกินเอง
แม่นมเติ้งห็นว่า งานที่แสนยากนั้นเมื่ออยู่ในมือพระชายาก็สำเร็จได้อย่างง่ายดาย นางไม่เพียงเล่นลูกไม้กับลั่วเยวี่ยอิง ทำตามแผนได้สำเร็จและยังได้แก้แค้นอีกด้วย นี่มันน่าพึงพอใจยิ่งนัก
นางยิ่งรู้สึกชื่นชมพระชายามากขึ้น
หากว่าไม่ใช่เพราะเป็นการไม่สะดวกที่จะพูดคุยกันตรงนี้ นางก็คงจะเอ่ยชื่นชมพระชายาออกมาแล้ว
ที่ทางเดินนอกสวน ฟู่เฉินหวนเองก็แอบยืนมองอยู่เงียบ ๆ
เด็กรับใช้อดไม่ได้ที่จะบอกว่า “กระหม่อมคิดว่า พระชายาโดนคุณหนูรองลั่วเล่นงานเสียอีก ไม่คาดเลยว่าแท้จริงเป็นพระชายาที่วางแผนเล่นงานคุณหนูรองลั่ว”
แววตาสงบนิ่งของฟู่เฉินหวนเกิดคลื่นระลอกหนึ่ง ในดวงตาฉายแววคมกล้า เขายิ้ม “ข้ากลัวว่านางไม่ได้มีเจตนาเพียงแค่จะกลั่นแกล้งคุณหนูรองลั่วเท่านั้นหรอก”
“ข้าไม่คิดมาก่อนว่า บุตรสาวสายตรงที่ไร้ค่าซึ่งโดนคนอื่นกลั่นแกล้งรังแกมาตลอดจะเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้”
การเปลี่ยนแปลงนั้นช่างใหญ่หลวงเสียจนพวกเขาเองก็อดตื่นตะลึงไม่ได้
“พระชายาเจ้าคะ คุณหนูรองลั่วคงไม่เอาเรื่องไปฟ้องท่านอ๋องใช่หรือไม่เจ้าคะ?” จือเฉารู้สึกเป็นกังวล
ลั่วชิงยวนยิ้ม นางหยิบผลไม้จากจานขึ้นมากินและบอกว่า “หลังจากต้องอับอายถึงเพียงนี้ นางมิกล้าคาบเรื่องนี้ไปฟ้องหรอก ข้าว่าป่านนี้นางคงเก็บตัวร้องไห้อยู่ในห้องเสียมากกว่ากระมัง”
ด้วยเหตุผลบางอย่างภาพของฟู่เฉินหวนก็ปรากฏขึ้นในหัวของนาง
เมื่อคิดถึงอาการปวดหัวจนแทบแตกเป็นเสี่ยงของเขาเมื่อวันก่อน รวมถึงแววตาเปี่ยมโทสะนั้น ต้องมีบางอย่างผิดปกติเป็นแน่
แต่นางก็เพียงมองดูเท่านั้น ไม่ได้จับชีพจรของเขาดังนั้นจึงไม่สามารถรู้อาการได้
ช่างมันเถอะ เรื่องนี้จะเกี่ยวอะไรกับนางกัน?
กังวลไปก็เสียเวลาเปล่า
คนเขาไม่ได้มาซาบซึ้งใจด้วยสักหน่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...