ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1009

ราชาเผ่านอกด่านกลับเผยรอยยิ้ม ท่าทางเช่นนี้ค่อนข้างเหมือนกับสมัยที่เขายังอยู่ในวัยหนุ่ม

“เอาเถอะ กลับไปพักผ่อนที่ค่ายของตนเองเพื่อรอผลการเจรจาในอีกสามวันข้างหน้าก่อนเถอะ”

หลังจากที่ราชาเผ่านอกด่านออกคำสั่ง ทุกคนก็แยกย้ายกันไป

ลั่วชิงยวนเข้าไปในกระโจมของราชาเผ่านอกด่านเพื่อฝังเข็มถอนพิษให้เขา

แต่กลับเห็นราชาเผ่านอกด่านยังคงยิ้มอยู่ตลอดเวลา ราวกับว่ามีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้น

“ท่านมีความสุขเรื่องอะไรหรือ?”

ราชาเผ่านอกด่านมองนางด้วยสายตาอ่อนโยน “ดีใจที่เจ้ากลับมาอยู่เคียงข้างพ่อ”

“เจ้ากล้าหาญ มีไหวพริบและสามารถปราบหล่างชิ่นได้ พ่อก็ยิ่งดีใจมาก!”

เมื่อลั่วชิงยวนได้ฟังเช่นนั้นก็รู้สึกประหลาดใจ

“ปราบหล่างชิ่นได้หรือ? ในบรรดาลูก ๆ ของท่าน ไม่มีผู้ใดที่ปราบหล่างชิ่นได้เลยหรือ?”

“หล่างมู่ก็มิได้หรือ?”

ราชาเผ่านอกด่านกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “หล่างชิ่นแข็งแกร่งมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่เด็กนางก็กดขี่หล่างมู่มาโดยตลอด ทำให้หล่างมู่ยอมจำนนต่อนาง ดังนั้นหล่างมู่จึงโหดเหี้ยมต่อคนนอก แต่กลับเชื่อฟังหล่างชิ่นอย่างมาก”

“แม้ว่าตอนนี้จะเงียบขรึม แต่ในใจก็ยังมิกล้าต่อต้านหล่างชิ่น”

“ส่วนหล่างชิ่นมีนิสัยเย็นชา ชอบแข่งขันและโหดเหี้ยม”

“นางมิเหมาะที่จะเป็นราชา”

ลั่วชิงยวนรู้สึกตกใจเมื่อได้ฟังดังนั้น “ท่านมิได้ตั้งใจจะสืบทอดตำแหน่งให้พวกเขาเลยหรือ หากข้ามิปรากฏตัว ท่านจะทำอย่างไร?”

“ความทะเยอทะยานของหล่างชิ่นนั้นชัดเจนแล้ว”

“ท่านจะต้องถูกบังคับให้สืบทอดตำแหน่งให้แก่นาง”

แต่ราชาเผ่านอกด่านกลับยิ้มอย่างมีเลศนัย “แน่นอนว่ามิง่ายเช่นนั้นหรอก”

ราชาเผ่านอกด่านเปลี่ยนเรื่องแล้วถามว่า “เจ้าพูดต่อหน้าคนมากมายว่ามีความมั่นใจที่จะต่อรองตามเงื่อนไขของหล่างชิ่นได้ เจ้าจะทำได้จริงหรือ?”

“แคว้นเทียนเชวียไม่มีทางยอมให้เมืองผิงหนิงเปิดประตูเมืองให้เราแน่นอน”

“หรือว่าเจ้าจะให้อ๋องผู้สำเร็จราชการร่วมมือกับเจ้าด้วยการแสร้งตอบตกลง? แต่หากเป็นเช่นนั้น เจ้าก็จะทำลายความเชื่อใจของคนเผ่านอกด่านไป”

ลั่วชิงยวนอดมิได้ที่จะยิ้ม “ท่านคิดได้เช่นนี้ หล่างชิ่นก็ต้องคิดได้เช่นกัน”

“ข้าพนันกับนางว่านางจะมิยอมให้ข้าเจรจาสำเร็จ!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ราชาเผ่านอกด่านก็รู้สึกประหลาดใจ แล้วดวงตาก็พลันเป็นประกายขึ้น