ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1010

ใบหน้าเขาซีดเซียวราวกับพร้อมจะทรุดลงได้ทุกเมื่อ

ลั่วชิงยวนมิเคยเห็นฟู่เฉินหวนป่วยหนักถึงเพียงนี้มาก่อน

แต่ถึงอย่างนั้นความสง่างามบนใบหน้าของเขาก็ยังคงมิลดลง

ลั่วชิงยวนอดมิได้ที่จะเอ่ยปาก “ดูเหมือนว่าบาดแผลของท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการจะมิยังค่อยหายดีนัก”

“มิเกี่ยวกับเจ้า” ฟู่เฉินหวนมีสีหน้าเย็นชา น้ำเสียงเฉยเมย

แม้จะรู้ว่าเป็นการแสดง แต่ลั่วชิงยวนก็ยังคงรู้สึกเจ็บปวด

“ตอนนี้ท่านคงจะขาดแคลนเครื่องยาสมุนไพร พวกข้าสามารถจัดหาให้ได้”

“สามารถนำเข้าไปเป็นเงื่อนไขในการเจรจาครั้งนี้ได้”

“ท่านคงจะรู้ฝีมือการรักษาของข้าดีอยู่แล้ว ข้ารับรองว่าจะรักษาแผลของท่านให้หายได้”

ฟู่เฉินหวนเอ่ยเสียงเย็นชา “พูดมาตามตรงเถอะว่าเจ้าต้องการเงื่อนไขอะไรบ้าง”

ลั่วชิงยวนจึงกล่าวเงื่อนไขทั้งหมดออกมา

หลังจากฟังจบ ฟู่เฉินหวนก็หัวเราะเยาะ “พวกเจ้าช่างกล้าขอจริง ๆ”

ลั่วชิงยวนถามต่อ “แล้วหากข้าแลกด้วยสนหิมะเขาฉีซานเล่า?”

ฟู่เฉินหวนได้ยินดังนั้นก็หรี่ตาลง

ลั่วชิงยวนกำลังบอกเป็นนัยกับเขา

“ของสิ่งนี้เมื่อใช้ร่วมกับเครื่องยาสมุนไพรอื่น ๆ ข้ารับรองว่าจะทำให้แผลของท่านหายสนิทได้ และจะมิส่งผลต่อวรยุทธ”

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้วลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

“เจ้ามีหรือ?”

“มีสิ”

ฟู่เฉินหวนแสร้งทำเป็นลังเลอย่างเห็นได้ชัด “ข้าจะพิจารณาดูก่อน”

“จะให้คำตอบเจ้าในเช้าวันพรุ่ง”

กล่าวจบฟู่เฉินหวนก็หันหลังเดินออกไป

หัวหน้าเผ่าทั้งสองตกใจ “นี่หมายความว่า อ๋องผู้สำเร็จราชการตกลงแล้วใช่หรือไม่?”

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “น่าจะตกลงแล้ว”

“เพราะสนหิมะเขาฉีซานมิใช่ของที่หาได้ง่าย ๆ”

“ข้าจะไปตรวจสอบดูว่าอาการบาดเจ็บของเขาเป็นอย่างไร ท่านทั้งสองมิต้องรอข้าหรอก”

กล่าวจบ ลั่วชิงยวนก็ลุกขึ้นเดินตามเขาไปในทันที

อาการของฟู่เฉินหวนดูรุนแรงเกินไป นางต้องไปตรวจดูให้ได้

นางวิ่งไล่ตามฟู่เฉินหวนทันอย่างรวดเร็ว

เมื่อไม่มีใครอยู่รอบข้าง นางก็คว้าข้อมือของฟู่เฉินหวนเพื่อจับชีพจร

แต่ฟู่เฉินหวนกลับสะบัดมือของนางออกอย่างเย็นชา

“ทำอะไร”

ลั่วชิงยวนสะดุ้งตกใจเล็กน้อย “จับชีพจรให้ท่านเพคะ”