ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1014

“ถูจิน หงเซียว พวกเจ้าคิดกบฏหรือ? จับตัวลั่วชิงยวนมาให้ข้า!”

ลั่วชิงยวนตกใจ

เป็นไปมิได้

ราชาเผ่านอกด่านมิได้ตั้งใจจะสู้รบต่อไป แม้ว่าจะต้องต่อต้านกองทัพที่ล้อมรอบเพื่อปกป้องตนเอง แต่ก็เป็นไปมิได้ที่จะมอบบัลลังก์ให้แก่หล่างชิ่น

หล่างมู่วิ่งเข้าไปในเมืองเพื่อช่วยนาง แต่กลับถูกจับตัวไป อาจเป็นฝีมือของหล่างชิ่นก็ได้

นางต้องการเป็นรัชทายาทเพียงคนเดียวในยามวิกฤติครั้งนี้

สายตาเฉียบคมของถูจินและหงเซียวสบกัน

แล้วกล่าวอย่างเด็ดเดี่ยวว่า “หล่างชิ่น เจ้าทำอะไรลงไป?”

“องค์ราชาได้มอบบัลลังก์ให้แก่หยวนหนิงแล้ว เป็นไปมิได้ที่จะมอบให้แก่เจ้า!”

แววตาของหล่างชิ่นฉายแววโหดเหี้ยม

“หยวนหนิง หยวนหนิง! พวกเจ้าบ้าไปแล้วรึ? คิดว่าลูกสาวอัครเสนาบดีแคว้นเทียนเชวียเป็นลูกสาวราชาเผ่านอกด่านงั้นรึ?”

“นางคือลั่วชิงยวน! เป็นชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการ!”

“ดี ในเมื่อพวกเจ้ายอมรับลั่วชิงยวนแล้ว ข้าก็จะมิเกรงใจความเป็นพี่น้องอีกต่อไป”

“ทหาร! จับตัวไปให้หมด!”

ลู่หยิ่งก็เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย

ลั่วชิงยวนถูกปิดล้อมอย่างหนัก นางรับมืออย่างตึงเครียด พยายามฝ่าวงล้อมเข้าไปในกระโจมเพื่อดูว่าราชาเผ่านอกด่านเป็นอย่างไรบ้าง

แต่หล่างชิ่นก็มองออกถึงความตั้งใจของนาง

และเข้าไปในกระโจมก่อนหนึ่งก้าว

เมื่อลั่วชิงยวนพุ่งตัวเข้าไปอีกครั้ง สิ่งที่นางเห็นคือหล่างชิ่นกำลังจ่อดาบไว้ที่คอของราชาเผ่านอกด่าน

ลั่วชิงยวนตกใจ “เจ้าบ้าไปแล้วรึ? เขาเป็นพ่อของเจ้านะ!”

หล่างชิ่นหัวเราะเยาะ “พ่อรึ? เขามิใช่พ่อของข้า”

“มิเช่นนั้นเขาจะยอมมอบราชบัลลังก์ให้แก่เจ้าแทนที่จะมอบให้แก่ข้าได้อย่างไร”

“เพราะข้ามิใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของเขา!”

แววตาของหล่างชิ่นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

นั่นคือสิ่งที่ราชาเผ่านอกด่านบอกกับนางด้วยปากของเขาเองเมื่อนางมาที่นี่ในคืนนี้

ราชาเผ่านอกด่านหลับตา สีหน้าอิดโรยอย่างมาก

หล่างชิ่นจ้องมองลั่วชิงยวนด้วยความโกรธ “ตอนนี้ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในกระโจมนี้”

“เมื่อราชาเผ่านอกด่านตาย ก็จะเหลือเพียงเจ้าที่ฆ่าเขา”

“หากเจ้ามิต้องการถูกม้าห้าตัวจับฉีกเป็นชิ้นก็จงมอบแหวนนั่นให้แก่ข้า”